Netgedichten

netgedicht (nr. 71.420):

Ruben

ik kan wel zuchten en mijn hoofd breken,
doen alsof ik er niet ben, of wellicht zwijgen
woorden weglaten, met sprakelozen spreken,
door weer en wind banjeren door de nacht

of, als Mandela, met beroofden spreken,
haren trekken uit mijn kop, kaal zijn als een luis,
en mijn hoofd zwaarder laten worden dan mijn benen,
blijven wachten op het ene of andere zwaard van Damocles.

Sterk ben jij, Ruben, man, die opstaat.
Je spreekt, schreeuwt als alles in je hapert,
verbrijzeld laat jij de wanhoop achter.

Pijnlijk nodig laat jij van je horen;
Mens, ik heb je lief, voorbij muren en grenzen..
Hoe onmachtig, ik blijf maar aan je denken.

... Ruben Grouwels, ongewapend en onschuldig, werd in april 2019, aangezien voor een terrorismeverdachte. Hij werd neergeschoten. Later werd de echte terrorismeverdachte alsnog aangehouden ...

Schrijver: J.Bakx
20 juni 2020