Alle inzendingen over ruimye en frisse luc

Mijn hart gaat uit naar ’t ruime vlakke land Met langs verre horizon de boerderijen Waar langs paden populieren staan in rijen En ruisend riet op d’ oevers langs de waterkant Waar vogels vliegen langs de hoge hemelboog En witte wolken onderbreken ’t azuren blauw Het veld des morgens bedekt met parelend dauw Vanaf het water stijgt reeds vroeg…

samen in de milde oktobermaand van ons leven met een wirwar van wegen hebben we een pad gebaand we proefden rozen in zachte liefde wijnen met gevangen zomers zo zorgeloos, zonnedromers soms liepen we naast elkaar zoals het ons beliefde steeds omarmden we onze kinderen herkenden hun vreugde en pijn die we niet konden verhinderen al was…

Bokshart Luc van Dam De beste bokser die ik nooit heb gekend Hij was technisch en een groot talent Maar toch miste hij 1 ding Luc van Dam had geen Bokshart in de ring Had hij het maar bezeten Dan hadden de wereld titels voor het oprapen gelegen En kon hij alleen nog boksen op andere planeten Maar helaas we zullen het nooit weten Ach…

Je huid is altijd zo fris zeg je en ik vind je hand weer zo warm…

schoongespoeld en gedrenkt richten bloemen zich op vogels badderen in plassen volgezogen grassprieten zien hippende lijsters wriemelwormen pikken bladeren zijn weer fris verwaaien laatste druppels o, wat een mooie morgen…

(Jean-Luc Ponty - Mirage) http://www.youtube.com/watch?v=bKkMvBvyqvE…

Twee vrolijke, nogal aangeschoten vrienden uit Veenhof willen hun volledige naam in de sneeuw plassen, dat is tof, 't wordt een makkie voor Luc Raak maar 't is echt een onbegonnen taak voor Jean-Pierre L'Honneur, met koppelteken en apostrof !…

Het gebeurde dus daar, bij de oude toren -- Hoe oud is die dan?…

Een haiku die ik pas las komt bij me boven: regen twee jaartallen een naam Hij is van Luc Lambrecht. Het lijkt wel een haikuskelet. Korter kan niet. zon drieëndertig jaar agnus dei ik zie geen steen en gek ze zeggen dat hij leeft…

mijn lieve kleine piranha jij dook diep in de zee altijd in de diepe zee je brak mijn kluisters open naar vrijheid je schonk ze aan de zon je hield me nooit tegen in mijn liefde voor de regen die op mijn dromen viel…

Verscheurende bom: Vlaamse Reus, Vlaams Icoon Vos is niet meer. Aarde onder voeten pulvert, stof dwarrelt dwaas, de meester verdween. Plots. Klap op vuurpijl nog ver weg. Kleine schalkse ruiter, tussen pen en podium huilde je angst en hartenpijn, wars van glitterglam, de eeuwigheid in. En waar je nu bent, verhef nogmaals het wondermooie…

sterren komen sterren gaan de liedjeszanger is gestorven bewondering is verworven de zachtmoedige slapen gegaan Mia heeft het licht gezien rockend door het leven vrouw en kind achtergebleven hun verdriet verzacht misschien niemand gaat verloren herinnering verlengt het leven in zijn liedjes wordt hij herboren hij heeft zoveel gegeven…

Matthijs van Nieuwkerk die vooral zichzelf graag hoort en niet bekend staat om zijn luistervaardigheden al vele afspraken met voeten heeft getreden wordt in zijn ego monoloog niet graag gestoord Nu voelt Frits Spits zich weer bedrogen en genaaid respectloos word je in die Wereld doorgedraaid…

Gruis van groevende gedachten slaat dwarrelend neer in een hervonden fles van nederige eenvoud. Droef denken vleit neer aan de rand van weleer, woorden van troost klinken weer vertrouwd.…

Met frisse tegenzin is daar de zee. Het te water treden, en het deinen op de eerste golven van 2016 mee. De eerste confrontatie met de koude vloeibare zilte minerale waarden, waarvan er ons zoveel omspoelt op de ganse aarde; prepareert de mens met pit op de tijdingen die spoelen door ons bestaan.…

Een fris geluid kent goede oren. Een fris geluid ondersteunt het lentebelang. Een fris geluid laat zich graag horen. Want na de vogeltrek klinkt weldra ook weer de vogelzang. De zangvogels die het lentebelang graag dienen. Zij nestelen zich ieder op hun eigen stek. Waar zij hun eitje neerleggen zullen zij onze lof verdienen.…

Als je me zoekt ben ik in de wolken De hemel raak ik aan Ik heb mijn glimlach laten groeien En laat hem eeuwig staan.…

De verleiding is groot om te denken dat we met die klimaatopwarming maar moeten leren leven. Dat we er toch niet aan kunnen doen of dat de prijs om ze tegen te gaan te hoog is. Hoe alarmerender de berichten, hoe meer de mens geneigd is om ze te negeren. Laat ons er daarom vanuit gaan dat we die uitdaging wel aankunnen en dat het wel…

*)Natto: gefermenteerde sojabonen ----------------------------------------- uit: 'Honderd jaar', 2012, vertaald uit het Japans door Luc van Haute.…

Het is niet te geloven dat het stopt De even jong geleerd als imposante BN'ers-carrière van Yolanthe Die met Jan Smit als man werd afgetopt De mondaine Curry's zijn ook uit elkaar Zo wordt de Hemelvaart wel erg zwaar…

Op welke wijze fracties blauw en witte tinten in het hemelgewelf tevoorschijn komen, opklaren tot zij samensmelten tot een uniek geheel van openheid en uitgestrekt- heid die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen. Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van groen die een steentje zal bijdragen aan dynamische…

in een vaas voor het raam staan twee rozen zwijgzaam zonder zoemen staan ze stil wereldberoemd maar te kil een paar dagen later rozen dood te weinig aandacht watersnood het is verdrietig de andere rozen zijn veel te nietig…

Fragmenten, flitsen, het zijn herinneringen -- terwijl we ze zien.…

“Druppels” aka Luc D'hertefelt…

lange zinnen slepen zich eentonig langs een wollen woordenbrij hypnotisch star zit ik de zinnen uit en hoop op stilte na 't verbaal proces een frisse stilte zachte bries die door mijn haren speelt verkoelend overkomt mij dan een rust die nooit verveelt de lijst, het schilderij de duisternis, het licht verzengend heet, en koelte de…

Frisse lucht Vietnamese loempia Wat een lucht Zes uur twaalf Drie uur veertien Pi Ja Loempia Is bijna klaar Maar ja Wat een lucht Wat een lucht Heb echt zwaar behoefte aan frisse lucht...…

Buiten door het vrije veld en door beemd in frisse koelte of door de zon bruin gebrand trekkend zo vrij en blij door het vlakke land lichtelijk van ruimte en natuur ontheemd genietend in de wei van het grazend vee van alle dieren op het land groot of klein, tenminste als ze ergens op de wei nog zijn, met enig geluk zien we ook nog hert of ree…

Nader kwam je over velden als witte sluier verhullend wat deze dag weer brengen zou in frêle gedaante gerezen uit het water als schone nimf. Gouden glans schijnt over je golvende haren die strelen wuivend vlaktes en vallen als serpentines in lokken door lommerrijk blad. In vorderen der morgen baar je nieuwe gezichten van kleuren en…

En laat me met m'n glas fris alleen.…