Alle inzendingen over rust roest

rust roest als aanslag op het kijkcijferkanon het nieuws verslagen…

boeken brengen rust rust roest vandaar de vlekken op vele boeken…

roest rust op een stuk ijzer rust roest lui maakt niet wijzer voor eens en altijd van stilstand verlost dat heeft bloed zweet en tranen gekost…

Rust. Rusten. Rustig. Niet te snel! ’s Avonds moe, ’s Ochtends fris. Da’s belangrijk. Wel goed eten hoor! Rust roest. De schoenen, de sokken, de kleding. Goed drinken? Wat te eten? En Stapelen? Klopt het allemaal? Rust roest. Rustig blijven, Goed slapen Tip: Bouw de ochtend om Je training heen. Rust roest. Welk schema?…

Zelfs rust roest.…

Volgens mij hoort roesten bij het uilenleven Om de uil rust te geven. Zo heeft de natuur dat voorzien. De natuur bepaalt ook in uw leven, Dat rust roest zal geven.…

Rust roest niet.…

Onze band vervaagd tot wat woorden geladen met gevoel om een hartvol roest Schitterende herinneringen De kleur van jouw ogen Die eerste keer, verdwaald in elkaar, samen de weg aan het vinden Alles waar jij goed in bent dat je toch los moet laten Cadeaus zonder pretentie hand in hand gegeven voor het hotel, in vallend blad…

erosie is de meest ultieme vorm van geduld en vasthoudendheid de tijd mag hier geen naam hebben…

(requiem voor een oude Ford) roest van jaren heeft het vehikel gemaakt tot wat het is geworden…

Al bij de start bleek dat Hans Roest zou winnen Dankzij de voorsprong die hij daar al had. De voorsprong van een neuslengte was dat, Het wereldkampioenschap had hij binnen. Wat hij de rest aandeed durf ik te gokken: Naar hen heeft Hans een lange neus getrokken.…

aan een Urkse kade rust een oude vissersschuit verwaarlozing in z'n blik de grove letters van zijn thuishaven leesbaar nog in roest gedegradeerd door quota van zee naar meer bestemd voor andere letters of toch voor de sloop ik miste hem al een tijdje in Scheveningen uit "De Zee en Ommelanden"…

. met wel duizend tegelijk bezongen ze de boom zo leek het en zo torende hij luidkeels hoger in de blauwe herfst de kilte brak in honderd stukken een wagenwiel vol goud verdraaide allengs alle hoeken in het oude gras langs hun glanzende stipjesjas gleed de dag ineens omlaag de hond pakte de stok en ik hielp zoeken tot de…

roestverkleuringen de weggevreten glans sterft aangetaste hoop…

passeer als een kind de brug schiet voorbij vanuit het raam kijkt hij op een snelweg een cirkel het oogst vanuit grafen dubbel eind in linnen vocht stijgt omlaag potgrond op een doelloos schip brug na brug het fundament schudt je wakker zo zie je maar je ziet maar…

IJZEREN RITA ROEST IN VREDE…

Wilde nachten, leeuw op prooi, Met dromen vol nachtgezang en vliegend vuur, Luna speelt op dit late uur, Slapers, geliefden en vrijers, huizen vol mooi. Zachte wolken, geen geween, Niemand alleen in deze wilde nachten, Vele vormen van wilde machten, Slechts een gedachte. Hopend dat Aurora nooit zal komen, In wilde nachten wil je blijven…

leeg ik voel me leeg mijn lichaam een huls van vlees mijn binnenste verslonden door een beest waarover ik niks weet geen gevoelens alleen leegte ik ben alleen leeg ik voel me verlaten verlaten door hetgeen dat mij vulde verlaten door hetgeen dat mij mij maakte niet wetende waarom alleen gelaten alleen en verlaten leeg ik voel…

Ik ben als de boot die moe van al dat roesten in de dokken vaart.…

voor een dwarsliggend mensenkind in de wieg gelegd om aan rust en roest te knagen is de krib al gauw te krap enfant terrible dat in beweging groeit als de verst afdwalende tak van een stam de dwarsdenker doet de wereld kantelen scheurt zich los van alles wat altijd al zo was een bevlogen rebel overstijgt de kasseien ontregeld…

Oude liefde roest niet maar wanneer zij niet wordt onderhouden, wordt ze op zijn minst stroef.…

Daaronder, nauwelijks zichtbaar de zompige grond, als roest achter spiegelglas. Laat rusten, roer niet, jaag niet op. Geef alles een eigen naam. Noem het niet 'Rode Zee'. Maar maak je gereed en eet haastig: de doortocht vangt aan. ------------------------------------------- uit: 'Gevleugeld/ontvleugeld', 1996.…

het druppen van de kraan heeft de klok doen roesten minuten duurden langer vielen uiteindelijk stil water kan de tijd niet stoppen slechts de maat valt weg de duur van het verloop telkens dezelfde druppel die op dezelfde plaats valt holt de hardste steensoort uit zo voed je op, zei vader even zag ik weer zijn handen verweerd, vol sproeten…

Oude liefde Teruggevonden, Oude liefde In jouw hand Oude liefde Zonder zoeken Oude liefde, Oude liefde, want Oude liefde Kan niet roesten, Oude liefde blijft en gloeit Oude liefde Zonder moeten Zoals alleen een Oude liefde groeit.…

Mijn blikken zijn roest gestaalde hardnekkigheid verzet tegen de schijn dat krassen mij verwonden. Ik viel diep in haar en vond een tweede adem nieuw ijzer om te roesten bottende twijgen aan stam. Zij kwam nog op tijd om in liefde te geloven in metalen die smelten als hardheid ze dwingt.…

nu wanstaltig roest…

Een sloper, een kerel uit Sloten Die handelt in tweedehands boten Maar hoe je ook poetst Je ziet alleen roest Zo'n boot is dus zo naar de kloten…

Het nieuws is heftig en best wel naar, dus gaat de televisie uit, de radio brengt me niets beters dus is het rustig in huis! Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter…

Geen schuimkop en bruis, bad uit mijn jeugd teilen van zink en roest: wasbeurt thuis Afgedroogd bij een buis Kachelpoets en ruitjes van mica…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…