knap lastig
voor een dwarsliggend
mensenkind in de wieg gelegd
om aan rust en roest te knagen
is de krib al gauw te krap
enfant terrible dat in
beweging groeit als de
verst afdwalende tak
van een stam
de dwarsdenker doet
de wereld kantelen
scheurt zich los van alles
wat altijd al zo was
een bevlogen rebel
overstijgt de kasseien
ontregeld schudden
thuisblijvers het hoofd
twee zielen in één gedicht
de dwarsligger en ik
... Voor dit gedicht ontving ik in 2020 een publieksprijs ...
Schrijver: J.Bakx22 oktober 2023
Geplaatst in de categorie: individu
dan eentje zonder!
zoals een rebelse dwarsdenker betaamt...met een bezonken zelfrelativerend slotakkoord!