Alle inzendingen over schudt

mensen lopen hem gegeneerd voorbij ergeren zich aan zijn onbeschaamd gedrag aanfluiting voor de chique promenade zijn gezicht wordt zichtbaar, karton glijdt opzij pas na uren richt de gestalte zich op schudt zich uit, staat op van de grond wankelt met het karton de promenade af en vervloekt vervolgens de nieuwe dag…

Een vermoeide god dooft het licht in het zwart blaffen honden Poseidon aardschudder van het eerste uur jaagt ons naar de ijskoude nacht Nu de ene steen tot de laatste van de andere valt gloeit onze huid van angst de mensen van de dag verdwijnen Waar komen we vandaan? Is er wel een vroeger geweest? Büyük deprem We dansen op het…

eens uit het water, schudt de hond een wolk uit…

Rechtspraak Jeugdzorg handelt naar het recht aan zijn kant als de wolf in schaapskleren en schudt de hand de kinderrechter noordelijk in het lage land corrupt tot in 't vreemd gemoed handelt naar het recht in overvloed van willekeur hun voorkeur voor intimi en schudt de hand…

een hand vliegt door de lucht de chirurg die z’n hoofd weer schudt en even diep zucht al weer het begin van een niet zo’n gelukkig Nieuwjaar een familie in een eindeloos diepe put en niemand die hem nog ooit de hand weer schudt…

Mijn oude moeder schudt haar hoofd, zij denkt anders -- over mijn leven.…

Geboortegrond schudt Mijn veilig huis verzwolgen gejammer sterft af.…

Druipend komt ze aan, schudt haar regenkleding uit. "Nat hé?" zegt ze droog.…

Water schudt en springt Hoog tegen de oevers op Terwijl de storm raast…

Hij schudt de modder en de druppels van z’n huid, ik schudt het hoofd maar de gronderige gedachten willen er niet uit, door de polder over akkers, in het riet fluiten zwarte kraaien maar ik zie ze niet.…

Je schudt een speechje zomaar uit je mouw en nee, dat had je echt niet voorbereid. Al is de conversatie nog zo lauw en stomvervelend door balorigheid, jij schudt een prima topic uit je mouw en nee, dat had je echt niet voorbereid. Als jij een grap vertelt is ie nooit flauw maar to the point, niet zeurend uitgebreid.…

Gas uit grond geput Druk valt weg, geen wonder zeg Dat de aarde schudt…

Tot men mij wakker schudt, waarbij ik ontwaak en langzaam sterf.…

De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Een wooncomplex, een klachtenregen Verschuiving naar miniatuur Problemen met een nieuw bestuur Met samenwerking, nieuwe wegen De aarde schudt, het stervensuur Van menigeen heeft vorm gekregen Waar is die ooit zo goede buur?…

waar de een schudt van het lachen proest de ander het weer uit wie vrolijk schudt met de champagne weet gewis dat hij proestend spuit de een kan het hiermee soms wel schudden want een ander krijgt veelal het volle pond maar als het dan tóch de lading dekt gaan ze samen handenschuddend rond vreemd woord eigenlijk dat schudden zeker als je…

Tot eens, bij toeval nog, gij leest: 'in alle stilte plaatsgevonden', en schudt het hoofd, en gaat Uws weegs.…

~~~ niet jezelf schudt de spiegel met een schimlach maar ik ik geloof haar niet kaats geen lach terug hef het glas en teug het leeg waarna ik me spiegel aan de vrouw op de bodem ~~~…

als ze vraagt naar gemberthee het meisje schudt van nee ze heeft wel groene met lemmon gras of puur groen Japans gezond voor huid en haar daar wil ze het wel voor doen ze schuift aan of niet…

De aarde loopt met rasse schreden schudt ontzet het hoofd veegt haar voeten af aan de hemel niet meer zo wit niet meer zo blauw dan duikt ze als een kind zo blij aan mijn voeten ze is van mij…

de meeste dichters zijn altijd op zoek naar nieuwe woorden en die schudt je nu eenmaal niet zomaar uit de mouw zelf speur ik naar duidelijke taal waarmee ik simpel kan verwoorden hoeveel ik van je hou…

De dag schudt zijn veren en weegt zijn loden last de middag scheurt haar kleren en de nacht is breekbaar als glas de hemel heeft buikpijn de kots gaat over de nek de geit rent achter de kool en de schapen liggen uitgeteld de apen gedragen zich vreemd en dragen vissen naar de zee de kippen krijgen tanden en eten met de pot mee de schaduwen…

als deeg Ze gromt als ik om een glimlach bedel Dan bijt ze in het linnen en schudt haar kop Alsof ze taaie vezels scheurt Het laken wolkt op en ik lig klam en naakt In het vizier, voor schut…

de charme van de hagen schudt de wind het geheim der dingen draagt een kind de charme van je armen vloeit in de streling van je hand het geheim van je ogen komt met de zee aan land.…

de bal in een bocht naar zijn voeten wacht geduldig op het kind nooit bang als de moeder kijkt naar de krant die schudt en wappert niet wil vouwen van de man met het been wit een lijk…

Storm raast over het land op zoek naar een stil verlangen soms gaat zij even liggen stokt het oergeweld dan steekt zij de kop weer op en schudt de gemoederen uit hun schone slaap…

het bijenvolk zoemt in het glooiende laagland een verlangend lied voorbij het gonzen buigt de bijker zich over de bijenkorven het volk is te zwak de imker schudt droef het hoofd in de felle zon…

De terugloop van het kleingeld in de zak Dupeert de goede doelen-collectant Die schudt vergeefs zijn busje voor de klant Geen klinkend muntgeld in zijn centenbak Al heeft hij alle goochemerds wel door ‘Laatst heb ik al gePayPald op kantoor’…

voor de opkomende storm schudt zijn kont, in afwachting van wat komen gaat kan ik de klok er vandaag op gelijk zetten of zal ik nog even wachten het gekletter zal niet van de lucht zijn evenals mijn vuurwerk (wat ik achter de hand hou)…

Een goedendag schudt mij wakker: het zinderende begin van hunker naar avondlijke hereniging.…

~~~ kortgelokter dan tevoren verdronk ze in zijn aandacht niet langer van plan zich achter een rookgordijn te verbergen ze schudt zonder vertraging de druppels weg achter haar oren lonkt openlijk in zijn zonnebril en ziet zich dichterbij groeien ~~~…