Alle inzendingen over splitsing

jij en ik lopen door een straat bij de splitsing staan we stil welke weg nemen we ik sla de weg in en kijk om jij blijft bij de splitsing staan de dichtgeschroefde keel weet wat mijn hart niet binnenlaten kan…

Henk is meer van het weggaan dan het blijven. Bij hem wordt niet verenigd maar gesplitst. Toch zijn diverse clubs erop gespitst om zijn bejaarde aanhang in te lijven. Zijn komst is een electoraal geschenk. Het meest waarschijnlijk lijkt me Denk & Henk.…

onze wegen scheuren een splitsing en mijn ogen wenen me uit hoe uw rug tot de stip krimpt die ons warme hoofdstuk afsluit de enkele flitsen en gevoelen die mijn geheugen nog omklemt lijken door uw verlaten getand en mijn hart bloed het bijlen de forse adem van het lot heeft uw zachte zeilen in andere richtingen gebold en het…

Je op een splitsing staat even de weg bent kwijt geraakt niet meer weten welke kant je moet kiezen of zal verder gaan met een hart vol van twijfel, of geluk nog voor jou bestaat. Kom dan bij mij laat me je helpen de goede weg te vinden. Waar je weer het zonlicht en ook het geluk zal hervinden.…

Het doet pijn bij je te zijn lichamelijk aanwezig ogen dwalen weg zeggen zoveel terwijl je al zo lang niets meer zegt opnieuw sta je op loopt heen en weer die tergende onrust kwetst elke keer nog ben je hier lijfelijk thuis je geest is al in een ander huis het doet pijn bij je te zijn…

Hij herkende de persoon niet die zichzelf staande hield in de spiegeling van het etalageraam hoewel er toch iets- was dat hem enigszins verbond een soort van waan niet alleen te zijn in het gebeuren liep hij hem onzeker voorbij achteromziend bleek hij verdwenen.…

De splitsing was een feit, gespleten was, haar persoonlijkheid en iedereen maar denken dat ze alleen maar met consumptie sprak.…

Ik sta op een splitsing, weet niet waarheen, naar rechts naar links of gewoon rechtdoor, ik sta op een splitsing en het is net of ik hoor; het geeft niet waarheen je loopt, kom maar naar mij, dwars door het veld, dat is het enige wat telt.…

Ondergang van de planeet Bol vol zwarte aarde na het schieten van een atoomraket moleculaire splitsing vingergedrukt einde wie is het die als laatste mag, aan zet..…

Los van jou ben ik niet historisch bouwen niet verstaan herstellen een middenweg soms de kleine splitsing iets meer laten accepteren leren in verschillen delende ervaringen de keuze is goed ik ben!…

zag voeten wandelen in laarzen omhoog naar diekwartbroek waarvoor je knie in elegantie boog wist niets van bovenbeen voelde splitsing volgde impuls heb je zacht met zon en wolken gevuld…

De T-splitsing legde beslag door de wijzers van de klok op een teder moment. Met gedachte vol zinnen koester ik je zonder woorden gezegd van het kostbaar fragment.…

In het licht van het korte bestaan, op de splitsing van wegen, zo tegen het late uur, moet ik kiezen waarheen te gaan. Ik wil niet vertrouwen op de tast, niet in getallen verloren gaan, me niet binden zonder uitweg. Tot mijn ogen er scheel van staan.…

Op wegen deelde wij gespeelde situaties maar de toekomst was op de splitsing gericht. Ondanks onze rotondes die wij hadden ingebeeld rij jij door jouw tunnel naar het begin van het licht.…

ik weet nog waar het was zo ongeveer, een plek van bomen, schaduwen, het bos en de onvindbare auto het was aan vertrouwde hand op weg naar een verleden voorbij de bocht, de splitsing van wat komen zou, ver weg leek onze tijd zo onbeweeglijk als druppels van het ogenblik - nu de hemel in de avond valt ben ik net zo oud als jij toen…

Een splitsing van wegen zodat de auto's niet door het gebouw heen hoeven; slapstick, staan blijven, vieren want hier komen dingen samen.…

T-splitsing, sla ik linksaf of rechtsaf? linksaf en ik ga naar de stadse drukte, rechtsaf en ik ga naar de bosrijke stilte. in de stadse drukte jagen we op tijd, die we niet inhalen. in de bosrijke stilte onthaasten we in tijd die we genieten!…

De kille harde cijfers Van mijn geboortejaar Spreken klare taal Het leven is half klaar Staande op een splitsing Een keerpunt in mijn leven Kies ik voor onzekerheid Door alles op te geven Zal het zover komen Dat keuzes zijn gesteld Leef ik voor mijn dromen Of kies ik voor het geld Veel is toch vervlogen Door keuzes ooit gemaakt Hoe kon…

in waar eens poppetjes dansten kruipen nu gedrochten over elkaar klanken klinken uitzinnig door tot in het diepst van de nacht waar de kilte overhelt het gif door de straten dwaalt een spoor van destructie achterlatend voor degene die niet wilde leren liever het kwaad aanhing tot de t splitsing in 't vizier kwam welke een keuze forceerde…

De ijzige wind blaast door me heen Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid Je antwoord ligt ergens op de wind Ergens onbekend Toch neem ik deze weg Die geen einde weerspiegeld De onzekere splitsingen neem ik Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis Maar de keren die ik jou passeer…

Belgique, c'est triste splitsing land een gerucht 't is echte een dwaze klucht Partijen, waar ben je toch mee bezig?!!…

Gevonden en gekregen: een onbegaanbaar pad vol met kuilen met daarachter een splitsing Links liefde en geluk. Rechts pijn en verdriet. Overwin de kuilen en ga naar links. Val in de kuilen ga naar rechts. Maar hoe je het ook draait of keert links wordt ooit rechts En rechts wordt ooit links.…

van het ouderlijk huis vol warmte en geborgenheid een baken in de tijd broertjes, zusjes, pa en moe voeren mij naar die dagen toe na de mis aan de dis vol twentse lekkernij allemaal zij aan zij in gedachten duurt dit voort het echte leven heeft de droom verstoord plaatsgemaakt voor splitsing…

er zijn soms van die innige stiltes die op dwalen lijken het aftasten van wegen waar geen einde aan komt T-splitsingen die twijfel wekken welke kant je moet inslaan hier is de wil geen wet en is het weer stilstaan bij het begin het is niet door te drukken een keuze te maken in gokken hoewel de uitdaging om beslissing roept maar als er…

ik heb een netwerk opgebouwd waar menigeen jaloers op is lijnen lopen niet altijd evenwijdig ik ontwerp een splitsing hier en daar perfectionist als ik ben ziet mijn geoefend oog meteen dat sommige knooppunten de zelfkritiek niet zullen doorstaan dat houdt mij scherp en artistiek Voorwaar, ik ben een groot kunstenaar bedenk almaar nieuwe…

ik ben er altijd op uit gegaan in onderzoekend recreëren nu komt de tijd dat ik alles ga abstraheren zoek een onopvallend plaatsje zoals een terrasje op een hoek met uitzicht op een rustig dorpsplein met lokale markt of gewoon ergens een pittig drukke splitsing van wegen in een middelgrote stad met komend en gaand verkeer…

Vervolg ik het brede pad of sla ik eens af Slingerend door het landschap in stap, of draf kies ik voor het spannende ontluikende avontuur of blijf ik op het burgerlijke pad voor de lange duur Op een splitsing van wegen met de keus aan mijn zij vraag ik mij even af, is die keus wel echt vrij De wegen waar ik in verleden mijn stappen heb…

mijn schaduw deelde zich en stapte uit het donker van de nacht echo's van onhandelbaar klonken bedreigend zacht de eerste schrik verlamde en nagelde de voeten in het zwart de splitsing was volkomen ieder deel stond nu apart zolen op de grond de rest gewoon illusie mijn geest verdroeg niet deze werkelijkheid maakte schreeuwend…

Wel juich en klaag ik vaak in liefdelied, Als ver uit splitsing naar eenheidsgeluk Met vox humana zich mijn hunk'ren richt: Nu ik al jouw registers openruk, Schreeuwt 't Zelfbesef, dat zich als 't eeuw'ge ziet, 'T MAGNIFICAT voor ons, afgrond'lijk Licht.…

sonnet is het 2e in de cyclus: Bevrijding Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd; En ‘k weet dat, blij, haar mijn terugkomst vindt, Als eens de dood, Bronwaarts stormende wind, Mijn ziel, een droppel God, voor goed bevrijdt Van zweven tussen aarde en eeuwigheid, Als ’t Wezen schijn van splitsing…