Alle inzendingen over spreiden

Wie in mijn stad tot de kansarmen hoort, Moet straks verplicht in de provincie wonen, Het gaat daarbij vooral om allochtonen, Die worden straks geweigerd aan de poort. Maar als je het gezeur goedkoop wilt stoppen, Dan moet je alle blanken eruit schoppen.…

Vrede, spreid gij uw zachte vleugels Over de donkere aarde heen - Over de moeden en de gewonden, Over de duizenden, die verzwonden, Over al de snikkende monden, Die verbleekt zijn van geween!…

Ook in het nieuwe jaar zal Hij ons leiden Wij mogen op Zijn woord vertrouwen Wetende: op Hem kunnen we bouwen Hij blijft Zijn vleugels over ons spreiden. Wat een troost om dat te mogen weten Dat we niet alleen in het leven staan Maar dat God met ons mee zal gaan Hij zal ons ook in dit jaar niet vergeten.…

de lente wil spreiden ze wil naar ons toe maar rinkelend door de bocht komt de winter nog met kwade blikken hoopvol dacht ze te komen maar sneeuw sluipt nog naar binnen het verlangen naar warmte onzichtbaar nog even stilgezet nog niet opgewassen voorjaar nog in de verte gestald in dromen nog ongeboren…

Ik wil mijn vleugels spreiden en vliegen door een lucht vol vrede vliegen door een heelal van geluk om nooit meer te hoeven landen op een verdoemde aarde waar ik totaal misluk Ik wil blijven vliegen steeds hoger gaan blijven stijgen hoger dan ooit gedaan en daar zal ik jou vinden jouw lach, jouw ogen die mij beminden beminnen zal ik…

drijf maar mee langs blauwe luchten spreid je schaduw uit ritsel bladeren met zachte zuchten tot een lommerrijk geluid golf het water als de zee haar stranden kust sneeuw de gletsjers tussen bergen gun rivieren even rust deel maar in het leven om je heen je staat op deze aarde nooit moederziel alleen…

wijd spreiden vlokken witter de wintervelden wintervogel vlucht…

ze spreidde gul haar vele lagen door haar regenjas het was geen sex-appeal het was obesitas…

Slijten moet het Zeggen ze Tot op de draad Tot op het hout Met kleurige verf Bedek ik daarna De kale planken En spreid er een nieuw kleed op.…

Ik ben vrij en spreid mijn armen laat de nacht mijn wil verwarmen droom me blij en streel het woord heel de wereld wonder oord.…

Een heftige vrouw uit Terheijden Wou mij met haar benen verleiden Maar 'k zei tegen haar: Doe snel uit elkaar Want risico's wil ik graag spreiden…

Een zwoele mevrouw uit Ameide Wou mij met haar benen verleiden Dus ‘k zei tegen haar: Doe snel uit elkaar Want risico’s wil ik graag spreiden…

Meters elastiek omspannen kinderenkels hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien nog een keer springen in en uit op swingend twistgeluid floept het wit van enkel naar kuit hakken haken snaren tenen scharen benen springen in zingend grijswit spreiden, sluiten huppen, draaien…

toen werd het zaak de vleugels te spreiden koers te zetten bij te draaien een wereld te bereizen om terug te keren naar de plek waar het lot begraven ligt…

Maar juist door kennis te spreiden Kan kennis gedijen En kan een hoofdrol spelen. De macht Van kracht.…

Je bent een wilde kers in de hof van Eden Mijn kleine zomersproet op de lippen Spreid je vleugels uit, Liefste ..... Wees voor een dag Koningin van alle vlinders !…

ik stam uit deze bedaarde aarde mama laat mij met rust teruggetrokken heb je mij voorheen jouw vrucht nu richt ik op spreid en bloei een eigen ruimte in het licht ik ga niet meer dicht…

Als ik mijn vleugels wil gaan spreiden dwing me dan niet te blijven, laat me gaan. Als ik moe ben van het dwalen en vliegen kom ik weer terug zal dan naast je staan.…

de kerkklok luidde zijn enkele slag ik wist dat zwart gewonnen had ooit spreidde wit zijn vleugels voor een nieuw begin vulde leven haar warme kleuren teder in tot de schaduw langer werd het licht vertraagde de kerkklok in eentonigheid aanwezigzijn vervaagde…

grauw, grijs klaar voor de start naar een zonnig paradijs een laatste maal foerageren de reis wordt zwaar jong en oud spreiden hun veren mooie taferelen met heftige geluiden wie gaat er bevelen op naar het zuiden…

Ik zeg je schat, slaap zacht Ik loods je wel veilig door de nacht ik zal wel over je waken en alles wat jou bedreigd onschadelijk maken Ik spreid mijn vleugels en weg is het gevaar Ik zeg je schat, slaap zacht…

Brooklyn Bridge in deze zwoele nacht laat mij los als ik spring in de diepte m’n vleugels spreid en zweef over East River Losing My Religion For the one I love…

je was een fiere boom spreidde je takken voor vele vogels die in jou nestelden in het Arboretum staat jouw essentie als sierlijk kunstwerk geworteld in de grond ik buig voor jou fiere boom bewonder je vorm…

het drakenei gloeit in het woestijnzand Rode draak groeit krakend verbreekt het vurige wezen een weerbarstige wand zie, hoe vleugels zich vanzelf spreiden in gekende gebaren kinderen en dichters kunnen nog vliegen op rode draken…

op ons liefdesplekje waar zo veel zoete herinneringen geboren werden spreid ik jouw liefdeskleedje voor je uit Ik streel je door je manen van riet Uit liefde nestelen wij sluiten wij saampjes de deur En de dood nog even buiten…

Wie kansarm is en plaats zoekt in ons land Dient Neerlands grootste havenstad te mijden, Want rijk en arm wil men nu beter spreiden En deze stad heeft al zo'n achterstand. Dus onze Bloemendaalse autochtonen Verplicht men straks in Rotterdam te wonen.…

ik wil mijn vleugels voor je spreiden ik wil jou brengen naar de zon die zou dan jouw tranen drogen jou laten lachen ..... als het kon ik wil je pijn zo graag verzachten een schuilplaats zoeken onder de zon ik wil je troosten in donkere nachten en 't verleden vergeten ..... als het kon…

liefdeloos, het woord alleen te grof voor de dag die vuig straks op ons wacht het vuil te verneuken dat zelfs de regen niet kijk me in de ogen en zie dat wat ik zei op en top gemeend dus zwijg nu en spreid dat bed voor ons over deze nacht meer mag je niet en ik ook niet…

sierlijk neeg het glas naar de vorm die ik voor ogen had subtiel vertakt spreidde zij haar ijle stelen in de schikking die ik dacht rondde haar bloemen naar helder zicht waar zon uitbundig brak in alle kleuren licht…

Nog broos door de winterkou spreidde zij haar bed met rozenbladeren met vlinders in haar buik die ontpopt waren door de zachte winterdagen. Haar oneindige droom wekte controle die ze voor het speciale pad had uitgekozen door in een warm nest te oogsten om hem weken na de winterdagen te ontdooien.…