Alle inzendingen over spuwen

mijn hart vond zijn weg naar jou de draak kan voor eeuwig spuwen…

in kleine porties is het beter te verteren je zou stikken in een bord vol het smaakt bitter als uitgekotst gal resten in de put moeten met grof geschut worden doorgespoeld dat is al ik hoef niet meer…

lippen bewegen spuwen vuur met de rug tegen de muur kleur je rood de drang om eerlijk te leven betaal je met de marteldood…

Hoezeer de Zweden het ook schuwen : hun Saab-griffioen zal niet meer spuwen. De die-hard Saab-freak valt zonder techniek en zal bij panne moeten duwen :(…

'k Zou , meelij smekend, knielen op de straat, Maar mijn verachting spuw ik voor de voeten Der huichelaren in hun plechtgewaad.…

Oud en nieuw Wenen verzakte wijn Gespleten tongen Spuwen droge vlammen Als pekel tegen dorst Geblust met benzine Wat anders…

soms denken we wit-zwart de letters raken slaags opgejaagd door pompend hart ontvangen mensen de volle laag want die letters vormen woorden draaien een tijdje in ons mond om dan als getergde demonen gal te spuwen in het rond het is misschien niet slecht oprecht uit het hart geboren geen moord of vuurgevecht deze waterval van…

De namen van wie eens mijn vrienden waren werden tot as tussen mijn tanden, en ik spuw ze uit. eenzaam schijnt men te moeten zijn in deze dode landen, het leven dooft in kaars na late nachtkaars uit.…

“Wij zijn gelukkig keurig opgevoed En doen daarom ook braaf wat moeder wil”, Zo zei de spits tegen de stopperspil, “Maar deze keer begrijp ik het niet goed: Is het daarginds mijn moeder of de uwe Die ons toeroept om naar elkaar te spuwen?”…

- Spuw nooit meer in de vlam, bitte…

Maar die mij voorkomend bejegent, Die mij aan zich verplicht En zich mijn vriend durft te noemen, Die spuw ik in 't gezicht. --------------------------------- Immortelle LXXXIII (1878)…

Bedrukkend en zwaar hangt zwaartekracht aan mijn hart terwijl kille tranen rode wijn druppelen uit mijn glasgordijn mijn kraan alleen maar gal kan spuwen en mijn glas alleen op tafel staat…

Diepere oorzaken zijn moeilijk door politici te vertalen daarom blijven zij zich hullen in oppervlakkige verhalen die gaan smeulen, basis voor jongeren om vuur te spuwen het draait ook om hun werkelijkheid niet alleen de uwe!!…

Alleen stukjes glas spuw ik in 't rond.…

Erwin zorgt voor levenslang carnaval met zijn verbeeldingen zijn uitdossingen zijn uitstraling zijn uitlatingen zijn mening zijn visie zijn college zijn kussen En op schorem mag je spuwen En op hem Erwin roep ik: Olaf, Alaaf, alaaf, alaaf!!!!…

Het blaffen is begonnen de bastaards spuwen vuur, licht rent, in plassen spat het hoog om duizend poten. Mijn hond, de kop omlaag hij bibbert in zijn stippen, draalt om de tafelpoot. ---------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…

Heeft hij, om in gal spuwen te falen, nu zijn galstenen weg laten halen?…

met woorden kan ik heel veel ik schud ze uit mijn mouw en je lacht ik tover ze tevoorschijn en je zwijgt ik fluister ze in je oor en je trilt ik spuw ze uit en je schrikt ik scherp ze aan je kleine kantjes en je huilt maar hoe ik ze ook breng nooit zullen ze echt zeggen wat ik voor je voel…

Liefkozend spuwen zij charme uit over een stoep. De verdronken schrale strot, vind liefde op elke hoek.…

er zit een beer vast in mijn keel die knijpt de boel dicht hij bromt en hij snauwt er zit een jongedame op mijn netvlies donker uit suriname zij zegt ik dicht ook ik zit op mijn zitvlees zienderogen meer van de kook mijn ogen spuwen vuur ik krimp van het zuur…

Bewakers van de kathedralen Overzien het vlakke land Turend naar de horizon Spuwen water naar de vijand Zij bewaken oude stenen Tegen verval en vergetelheid Dromen soms over het verleden Herinneren zich hun klassieke aanwezigheid Bewakers van de kathedralen Vallen langzaam uit elkaar…

Huig uw woorden, lever proza drein uw gram drammatica smijt fonemen zweem geen twijfel spuw uw abra ca dabra weeg uw wiksel in tonatie snik mij in uw geestesnood: ageert! - indien geen re-ageren is er toch weer tijd gedood…

nacht braken, een code kraken je kunt op een blind paard wedden maar je kunt niet alles hebben Je kunt zwart rijden, over wit uitglijden je kunt wegduiken, plooien gladstrijken je kunt hoog of laag springen, hindernissen nemen maar eens zul je me missen Je kunt het voortouw nemen, torens in de wacht slepen je kunt het ijs breken, vuur spuwen…

Lippen openen Vlijmscherpe woorden spuwen eruit Een fatale minuut Het hooggevoelig antwoord blijft zitten Scherven scheuren zijn ziel Slapeloze nachten Het licht van de dag verkort De hobby verliest zijn plezier Verlangen naar oren die horen Met een pennentrek werd de hoop afgeschreven.…

het is zo zwaar dat ik het niet over de drempel van mijn lippen krijg "afscheid" weerklinkt in een uithoek van mijn daverend hoofd en beukt zich tegen de moed die het recht houdt mijn tranen kauwen op de grond onder mijn wankele voeten, om dan een braakbal van niets uit te spuwen ik val een laatste maal in haar armen en mijn geheugen…

Beide zijn niet te luwen de natuur gaat zijn gang ze zullen eeuwig vuur blijven spuwen.…

De draken van de dag spoken door het hoofd spuwen vuur ieder nachtelijke uur en wanneer ik dan toch ontspan, knaagt het die rat toch aan mijn elan Giftige gedachten houden mij wakker verstikken de ruimte van mijn zijn ondermijnen het geluk, de levensvreugde Morgen tem ik de draak dan sta ik mijn man. Geef me een zwaard.…

, vraagt god en alle bedelaars grijnzen stil, zij weten dat de godenzoon al eeuwen is verdwenen god zwijgt nu, durft niets meer te vragen, want alle bedelaars grijnzen, spuwen op de grond, waar zou zijn zoon toch zijn?…

en blijven spuwen ‘t magma als dunne stront over de randen duwen ’t kreupelhout verbranden tot aan de stuwende rivier met zijn vuur de aarde gierend vruchtbaar maken…

Ik hou van je, ik hou van de letters die je schrijft, op haar boezem, hoe je bloesemt terwijl je naar haar kijkt, benijd niemand hou van de woorden die ik spuw van de stilte ieder uur, het waken van de klok, geduld in het sop.…