Alle inzendingen over stadsdichter van Ams

De nieuwe stadsdichter van Amsterdam! Ik ben toch zó benieuwd wat hij gaat maken, al vijftig jaar is hij een lyrisch baken. Zijn wijsheid bracht me steeds in vuur en vlam. Zijn faam stoelt op “De waarheid als De Koe” én op “Haar laatste woord is altijd boe”!…

even voor half zeven of iets later snelt zij binnen mijn prinses mooier dan ik ooit kan dromen gevatter dan ik ooit zal zijn toch zal de dag ooit komen waarop mijn lijden zich zal lonen en ik haar voor altijd tot mijn koningin zal kronen ----------------------------------------------- geschreven in 1993 - ongepubliceerd…

Nu vlooit de maki de mandril en die vlooit de chimpansee ----------------------------------------------------------- Sipke Fluitman, stadsdichter Beverwijk, 2005.…

poëzie is meer dan een vlucht hoorde ik in het verhaal van de stadsdichter die het stof deed opwaaien tussen schimmen van eens overleden woorden hij ontkleedde zijn bruiden en bedekte borsten met rijpe mond de handen vrij van wonderlijk gemis het podium volgde zijn bed en ik glimlachte verder naar het verleden…

Die op de uitkijk Staat voor een dodenakker, Het leven vasthoudt In fris jong groen Op plekken waar de bliksem Verpletterend is ingeslagen, Omarmt jou als je Met je gedichten Achterop de brommer Komt aangereden…

hoe alert moet je zijn om alles wat zich alleen al hier in Twente voordoet in tastbare woorden te vatten er is helaas al zo'n teveel aan dichters die zich manifesteren als dorpsdichter stadsdichter streekdichter provinciedichter...…

Dit is een woning Met meerdere kamers, De hoofdbewoner heet Binnenste Ik, Een mens van zeer Weinig woorden die mij Het volgende heeft geleerd - Dat de ziel degene is Die het ik regelmatig Binnenste buiten keert…

Ik heb het nooit over Willem gehad en dat is onterecht, want Willem schreef mooiere gedichten dan Rawie, hij was de stadsdichter van Lelystad en hij was present op iedere braderie. Hij had de teneur van Hans Dorrestijn, jeremiëren met een droevige hondekop, alsmaar dichtend over zijn zielepijn.…

Een stadsgedicht op armen en op benen Vrijwilligers gezocht voor een tattoo Ik moet er niet aan denken, het gedoe Maar velen die geheel spontaan verschenen Ik zie nu een recordgedicht als kans: Een levende sonnettenkransenkrans…

aangezien men er in deze stad voor staat Wat groot is terug te brengen tot de eigen minimale maat Werd het minder dan een pad: een smalle gang, een slurf, een pijp Die van volkomen niks naar volstrekt nergens leidt De bobo’s zullen bij het miezerig onthullen Van het schandelijk naambordje tot eigen eer Veel hooggestemde woorden blazen Omtrent hun stadsdichter…

Kuipers Stadsdichter Middelburg 2005…

Daan de Ligt is stadsdichter van Den Haag. ------------------------------- Uit: afkomstig van de website www.daandeligt.nl…

Alsof ik hier niet komen zou, zo doet het leven eeuwig voor. Met zomertijd en wintertijd, mooi hier en lief mijn lief. Zoveel adem raakt niet kwijt. Alsof ik eeuwig zou; lopen over water. Wat klaart nu ik verlost van mij wegen moet zonder woordgewicht, naakt van daad: nu ik sta aan water bedekt met kroos, gras waarin ik niet geloof, maar…

De slaap heb ik al verschoven, Alles gedaan in een poging Om de kolos die depressie heet Te bestrijden, haar uit te hollen Waar ik maar kan - Toch is de beste medicatie De noodzakelijkheid om een maal daags Regels op te schrijven die Vanuit het binnenste ik Naar boven wellen - Het blijft hard werken, Het zweet loopt in dichtregels…

Daan de Ligt, oud-stadsdichter van Den Haag, overleed op 22 augustus jl. na een ziekte van een paar jaar. Hij schreef en publiceerde hierover op internet. Behalve dichter was hij een gewaardeerd publicist op deze site, met meer dan 300 inzendingen op zijn naam. Wij zijn hem dankbaar voor zijn bijdragen.…

Die soeverein uitkijkt Over de dodenakker, Het nieuwe leven Vasthoudt dat frist En groent in een Overnieuw begonnen tijd, Op een plaats Waar de dood Verpletterend Heeft toegeslagen…

kwam tijd voor Zandbergs nijverheid en bouwden sterke mensen toegewijd hun wijk in moedige zelfstandigheid wereldse allure siert nu in elk seizoen de voorname weg van Ginneken naar Breda, waar denken en doen rond een dorpse straat al eeuwen samengaat ------------------------------------------- 25 maart 2006, Olaf Douwes Dekker is stadsdichter…

Er is een arme drommel doodgegaan Zijn drumsticks en zijn drank jat ik Zo dacht eenzelfde stakker Want hij wordt nooit meer wakker Hij krijgt een graf, de mazzelpik Waarbij een rapper rept van zijn bestaan…

duidelijk stil gestaan maar om niets te missen was er ook drift in de vaart der volkeren het oude en nieuwe nauw verweven samengesmolten in muffige magazijnen waar de oude garde steeds kauwt op ijzer en de nieuwe lichting op plastic nb gedicht staat in deze bundel een route door de binnenstad van Leeuwarden Werd afgelopen vrjdag door stadsdichter…

Na tweeëntwintig jaren in dit leven mocht kleine pompelmoesje Esohe op jazzy soundmixgrooves van Ekathe de vleugels uitslaan van haar curly hair haar face fotogeniek als van een ster die tiktokt in het facebookunivers ze schrijft nadat ze Recht heeft gestudeerd en valt omhoog op dichtersfestivals en wordt een kijkbuishit... ze presenteert…

De bard werd tachtig en vereerd Zoals dat past, krom en wel veert Hij weer op en werpt de linten van zich af Feestelijkheden zijn een straf Voor wie met Datheen en Calvijn werd grootgebracht Men spoelt met wijn en sterker drank Die keel niet schoon ontstoken door de klank Van psalmen uit de folianten van Johan de Heer Wat je verliet komt…

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

klanken van binnen stromen ongeduldig door het bloed de geest luistert geeft vertrouwen en moed vragen zweven vrij naar buiten door de wind gevangen het hart vol van besluiten in het antwoord stil verlangen…

ze mengen duizend hartslagen in een paradijs van kleuren verdwalen in een oceaan van tedere warmte een ander leven voor even twee in een sierlijke dans van haar in zijn masseren de nacht de zon tegemoet en begroeten elkaar weer in de schoot van zomer…

Een topman pleegt zich graag te vergelijken Met grootverdieners uit het buitenland En zie, zegt hij, ik heb een achterstand En dus moet ik mijzelf hier weer verrijken En ook dient hier het arbeidsloon verlaagd Omdat dat elders maar de helft bedraagt.…