Alle inzendingen over stille revolutie

Ze voerde revolutie in de dagen dat ze kwam tegen opgeblazen honden en de argeloze muren waar ze uren dreef langs kieren die verstierven in geschreeuw om te vallen in genade voor mij - als de lichte sneeuw En ik - ik kende nog haar naam vanuit een rijk en rooms verleden waar ze scheen soms als een elfenblad in neergedwarreld licht ik nam…

, Revolutie, Revolutie!…

ik draai een kleine revolutie af ik draai een kleine mooie revolutie af ik ben niet langer van het land ik ben weer water ik draag schuimende koppen op mijn hoofd ik draag schietende schimmen in mijn hoofd op mijn rug rust een zeemeermin op mijn rug rust de wind de wind en de zeemeermin zingen de schuimende koppen ruisen de schietende schimmen…

Protest op het Tahrirplein Weldra herdoopt tot Taksim of TienAnMen? Obama en Moebarak- toch facebookvrienden? Straks Jasmijn voor Valentijn…

revolutionairen van de jaren zestig rijden nu op elektrische fietsen bij voorkeur grijs van kleur hebben een lelijke grijze vrouw die ook elektrisch fietst ergeren zich aan bladeren die van bomen vallen aan hondenpoepjes kijken rijdende rechter zijn eigenlijk al dood. Martin Wings zie ook: www.martinwings.nl…

Mijn revolutie, die eveneens in jou leeft. Echter, ik kon haar inmiddels omzetten in woord en kracht. Niet in macht. Dat vormde, vormt het verschil; met voorgaande omwentelingen. Deze revolutie die niet braaf scheen, niet lief, was hartendief voor vele harten. Mijn revolutie was reeds vastgelegd. Ik had haar ook aanvaard.…

een nacht in Oost-Berlijn toen wist ik al niet van het corps noch van de revolutie te zijn!…

Op een driemaster met drie masten Liberté, Egalité en Fraternité stak de Revolutie de Atlantische Oceaan over (...)…

toch de tijd van grote oorlogen en revolutie ze zijn verankerd in het salland van de ijssel en zijn overstromingen de houten palen van hun fundament kennen hen als koning met een huwelijk als bekroning…

Nooit meer wil ik Zien de mens als Versnipperd digitaal Bestand - maar als schepping Van vlees en bloed Met een flinke dosis Gezond verstand…

het hoofd van de heilige vraagt Los van zijn lijf wordt het 's nachts overgedragen aan zijn volgelingen die zingen van revolutie en rechtop staan zonder de voet van de koning in hun rug…

mijn geliefde speelt Franse Revolutie verlicht ieder onderdanig object ongerept verhult wat hij in de schaduw veronderstelt totdat Eclips gelijkheid schept…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

de stille gedachten in een klein gebied waarop men levende letters in het leven ziet stroomt langzaam samen tot een klinkend rijm aan de gedroomde grenzen van het zwijgend zijn…

Versliep de revolutie in mijn bed. Vergat alvast te leven. --------------------------------------------- uit: ''s Zomers stinken alle steden', 1997.…

De koningin is buitenspel gezet Want dat is goed voor de democratie Dan kunnen ze straks weken lullen wie De aanzet geeft tot een nieuw kabinet Ze ruiken revolutie…. voor geen geld Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…

Evolutie Door revolutie?…

nu is het stil wind weet van geen richting meer bloemknop blijft gesloten vogel strijkt geluidloos neer heel de schepping weet… het voorhangsel gescheurd de band is weer hersteld de sleutel omgedraaid morgen zal het anders zijn dan komt de dood tot leven…

Ik ben de dame met lichte geest en heldere ogen die in stille liefde van haar priester houdt nog het meest.…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…

…’k Voel me zo vreemd, – zo vreemd bevángen zijn… Uw stille stemme fleemt als zoete wijn.…

Diepe put Geweldenaars zonder hart Gelijk de Culturele Revolutie Een revolte zonder nut Voor de mensheid, de wereld, jou en mij Gedragen door de wind Licht de maan mij bij Net als toen, bij de Culturele Revolutie Schuim rond monden; gelijk een woest kind Meedogenloos misbruik Honger naar macht Vernederd Verpletterd De behouden Kracht…

En dan is er nog die keuze waar ik nog niet uit ben welk einde het worden zal het geleidelijke proces van terugkeren in de aarde de evolutie tot stof of de snelle revolutie van de eenmalige kracht in het afscheidsvuur ook van belang is wat willen zij die overleven maar dat vraag je niet zomaar even…

Met zijn ‘En Marche’ heeft hij het tòch geflikt, En al die zetels op de kop getikt; Een revolutie zonder guillotines. D'accord, een overwinning voor Macron, Maar Frankrijk bleef massaal ‘à la maison’.…

Het waren mooie jaren toen de geest woei op bijeenkomsten tijdens andermans kantooruren bij versterkte tot zeer versterkte muziek. Mooie jaren waarin de neiging tot speelsheid der werkende klasse onomstotelijk werd vastgesteld. Maar uit de ledige hemel viel de ontzaggelijke stropdas. ------------------------------- uit: 'Vroege sneeuw…

Als je niet wilt deugen in de ogen van je ouders zuchten ze och, wat moet er van jou terechtkomen? Anderen zijn harder, ze schelden je uit en eisen respect voor het gezag van geloof en gewoonten Ze vinden je een nihilist omdat ze je niet begrijpen en omdat jij het wel begrijpt kun je hen niet tegenspreken Maar je probeert het uit…

Een tweehonderd jaar Door revolutie een en twee no way back welkom, dit is vrijheid vlam rechts verklaring links nu, doffe ogen arm gestrekt in leegte Katarakt over het grote meer welkom, hier was vrijheid…

Zal ik blijven wachten alleen aan tafel? Mijn ogen springen en zwaaien Help Help Help Schepen varen voorbij Ik roep steeds harder met mijn schouders maar ik ben onzichtbaar Stad en land overstromen schepen vergaan volgepakt Help Help Help Ach, zal ik zal ik blijven wachten?…

Geen storm, geen stilte een diepe deining van mijzelf in mijzelf verloren zijn Mijn organen vervloeien Vlugge visjes golven onder de huidspiegel Een vergeten verlangen stroomt over mijn wangen…

Kijk Mijn handen Ze zouden iets moeten doen Maar ik weet niet wat Niemand heeft mij nodig Saaie dagen, lege handen Blaadjes in de wind En zand Ik let op het zand Kijk Een foto Vitrage voor de ramen En een schim erachter ..Dat weet je wel mam ..Dat ben jij ..Kijk ..Ons huis, de tuin ..Het prieel waar papa koffie dronk ..…