Alle inzendingen over stilte / rust /niets

stilte filtert geluid uit rust rust vermaalt geluid tot stilte stilte heeft rust als bijgeluid geluid rust zacht in stilte stilte rust uit in rust…

horizon, horizon vlakland vlakland, vlakland horizon hemel, horizon vlakland stilte, stilte, rust ssssssssssstttttt de wind zingt tussendoor mijn boord en hals jouw stem horizon, hemel vlakland…

Kerkhof Een plaats van, stilte rust Verlangen Liefde Uitademen Geschiedenis Droefheid Vreugde Tranen Verleden Spijt Schaamte Eerlijkheid Nadenken Wensen Huilen En voor al die dingen, Waar het nu te laat voor is.…

wat als niemand hoort tranen verdwijnen in de ruimte alsof ze niet zijn geweest wat als niemand luistert tere sterren fluistert in je oor wat als tranen verder gaan dan de pijn verder dan de zeeën als liefde stilte rust ooit de waarheid zijn…

Nu avondrood jouw zonden kust wiegen bomen almaar later daar de wind in stilte rust streelt het maanlicht zacht het water balancerend hoog daarboven zijn dromen in de maak waarin kinderen nog geloven…

het is niet omdat maar juist vanwege in stilte rusten zal je nooit en verder leven ook wij slechts schimmen bij de herinnering aan al wat wij zoal kunnen dus nee, toch niet zwijgen doet er niet toe meer nog, zwijgen pas kindermoord, maar dan echt met voorbedachtheid beraamd omdat het spreken toch veel te moeilijk…

ik wil je liefhebben méér dan de duizend sterren die de nacht verlichten méér dan alle nevels die de ochtend dichten ik wil je liefhebben méér dan al het water dat haar einden kust méér dan elke storm die in stilte rust ik wil je liefhebben méér dan mijn hart in eeuwigheid kan geven meer en steeds meer voor altijd in mijn leven…

, rust, het Zijn me kust.…

Hoe vaak al schreef ik troost als klank voor andere stemmen dropen mijn woorden langs wangen van gezichten die ik niet ken nu mijn ziel gebogen ligt in schaduw van zichzelf zoek ik de kracht van balsem diep in mij dieper dan gedachten gaan ver achter herinnering waar gevoel het lijden sust een onberoerde stilte rust die ik versta…

de horizon vervloeit verrimpelt traag een kerktoren in de verte de stilte rust en geeft geluid een kans om zich te laten horen herboren dansen de insecten plaag voor plaag voorbij potten rammelen voor etenstij de warme wind verdwarrelt zomer tot orkaantje en verjaagt pardoes een soezend haantje als de zon de ochtend brandt tot…

De dag wacht op de avond licht wacht op de nacht rumoer verlangt naar stilte rust na arbeid wordt verwacht tijd blijft eindeloos draaien kent nooit een weg terug wisselt met licht en duister gaat dan traag, dan vlug dagen slijten door de tijd van ritme in licht en donker wachten in ochtendstond op einde van stergeflonker dan wacht…

, rust meer geven dan ontvangen en passie nooit geblust gelijk als man en vrouw een maatje voor het leven bij ziekte geen berouw maar aandacht kunnen geven nu heb je een idee wat liefde met mij doet het klinkt misschien cliché hoop dat je haar ontmoet…

Vlieg in het groen stilte rust op tere vleugels de aarde ademt In de ochtend komt de aarde langzaam tot leven. Ze ademt haar geuren uit en schenkt me de klank van haar rust, waar de bomen praten met de lucht en mijn hart trilt met elke zucht die zij voortbrengt.…

Waar ‘t teder licht vredig schijnt en geluiden aan mij voorbij gaan Kom ik weer langzaam overeind kan ik weer op eigen benen staan Waar ik zwelgen kan in het licht en ‘t dromen lange vergeten ben Zie ik je eeuwige schoon gezicht zie ik dat ik jou van vroeger ken Waar er stilte rust in eeuwigheid en waar ‘t serene wordt gehoord Daar woont…

bestaan die plaatsjes wel… het klooster zou mij kunnen helpen of begin ik eerst wel met mijzelf… de muizenissen in mijn hoofd verjaag ik één voor één ik zet alle vensters open en veeg ze er massaal doorheen mijn bed voelt goed en warm alle zorgen zijn nu van de baan ik slaap en sluimer zacht mijn ogen zien nog net... de maan en de stilte…

Pact van stilte, voor het leven verbondenheid in bescheidenheid. Gelijk ik: wachten in eigen krachten.…

Nergens een geluid Alles gaat maar door, nergens staat iets stil Een wereld gehuld in stilte Rust Een wereld in onrust Een lucht is helder blauw Geen wolk te zien Een oceaan is spiegelglad Geen rimpeling te zien Stilte heerst hier Stilte is een storm Nergens een geluid Stilte slaat toe als een dief in de nacht Nergens een plek om…

Een nieuwe dag brak aan waar zich de stilte hoeden liet niet in verlangen nog naar meer maar in tevredenheid met alles reeds gezegd en al het goede reeds gedaan alleen de tijd tikt langzaam voort en spreekt het stille leven tegen dat ongezien steeds verder glijdt een zeker einde tegemoet daar scheiden alle wegen.…

Ik hoor alleen het kraaien van de haan regen die tikt tegen het raam wind fluistert in het ontwaken van de nacht als zachte bries over het glooiend landschap verdwijnt en stilte zich onttrekt aan geluiden van de ochtend is de stilte verdwenen en begint een nieuwe dag…

Laten wij vaker de rust begroeten en de stilte naar waarde schatten. Laten wij zacht, net als katten, behoedzaam lopen op kousevoeten. Laten wij onze woorden fluisteren en de zalige stilte niet verstoren. Niet vaak genoeg spitsen wij de oren om gewoon naar stilte te luisteren.…

Op zoek naar de stilte Kan ook in de drukte zijn Een moment dat je ervaart als rust Een moment om daar te zijn en te beleven Het nemen van wat je toekomt Op je pad komt En vast houden Ook al is de rust verstoord Een uitweg vinden Het mooie vast houden Onrust laten gaan de stilte in een mens Kan zoveel zijn Veel woorden…

totdat de stilte weerkeert in jezelf. Vredig. Tevreden. Rustig. Sttttt... Stilte.…

Ik kwam tot rust en de wereld om mij heen begon weer in beweging te komen en de geluiden werden luider. Daar was de bus. Ik stapte in en reed naar mijn bestemming.…

Dolend op het spoor Verborgen achter glas Zie ik kilometers groen Voornamelijk Hollands gras De tijd neemt mij mee op reis De aankomst is bekend Vertrekken is niet echt mijn ding Hoewel ook dat snel went De mensen in de trein Zijn rustig en gedwee Wat is de wereld mooi In zo'n stilte treincoupé…

stilte is een gebaar dat bevriest en ook het geluid dat wegebt in 't niets silence is de stilte van ginds rust het vervolg en de winst…

beste ik weet het, het is daar stil heel stil misschien een beetje te stil daar bij jouw thuis of op straat ik hoop dat je nadenkt dat je nadenkt over de wereld dat je nadenkt over de actualiteit dat je nadenkt over wat je belangrijk vind dat je nadenkt over je geloof maar vooral: dat je denkt aan jezelf gun jezelf rust dit is geen speech…

Nu eindelijk die lang verwachte Stilte Rust ook Kalmte Nooit gemis gehad aan misplaatste fake of enge warmte. Opdringerige gedoe zo snel moe, geen feelings of tast Geen begerine lipjes of doordringende ogen - onvermogen -.…

Van rust.…

De Engel loopt mee in de stroom, die niet stopt Steeds weer nieuwe mensen in de stroom Andere die verdwijnen, hij kijkt ze na Maar ze stappen in een andere stroom Daar een stille straat, daar kijkt hij toe Geluiden en stampende voeten gaan voorbij Waar is de mens gebleven van stilte en rust?…

en stilte wenkt waar men je niet stoort omdat jij het gewoon niet hoort…