Alle inzendingen over tapijt vol dromen

onze gedachten bewegen op een tapijt van dromen dromen die we in gedichten verwoorden onze gedichten verwoorden tedere gevoelens gevoelens die uitmonden in boeiende gesprekken onze gesprekken schrijven boeken vol eenzame verhalen verhalen waarin sombere gedachten verdwalen onze gedachten verdwalen in een tapijt van dromen dromen…

Is een tapijt vol pindakaas kunst? En een pindakaaspot vol tapijt? Wilt u gewassen worden? (de kapper) Is dit een gedicht? (de lezer)…

Hij voelde zich opzij geschoven was verbolgen over 't feit dat er zoveel lag verborgen onder de mat en het tapijt. Hij voelde zich opzij geschoven en dat klopte wonderwel dat ie niet ónder 't tapijt werd geschoven snapte ie nog niet zo snel!…

soms moet je terug naar de waanzin om te begrijpen dat het klaar ligt ergens op een plank vol met stof draag mij opnieuw door het duister luister het komt en pakt het neemt en lacht hard en koud muren oud stenen bloot het licht blauw tapijt rood…

talrijke draadjes weven wij in het tapijt dat mensheid heet…

Vlokjes dromen dwarrelen zachtjes in de vallei van onze liefde Ze vormen teder en zacht een gevoelig tapijt…

Een geur van hars een tapijt van naalden een dreef vol plassen een beukenhaag van hoog karaat een miezelregen een krasse wind een schuur van tijd en niets van haast…

Terwijl ik gapend schrijf ligt op de milieuhoop het tapijt waarop wij rollebolden ’s nachts thuiskomend van de hazejacht toen ik het uit de kamer smeet werd het eventjes bloedheet en nu met pils achter de kiezen lijkt de kamer te bevriezen nooit gedacht dit te missen zo verdwijn jij in het ongewisse.…

In de gang van jouw huis, net buiten je deur, waande ik mij weer even thuis in het verleden, door de geur van het pas gelegde tapijt. Plots sprong ik naar het verleden, waar ik in een hoek van een vertrek, als een kind zo tevreden, voor mezelf een eigen plek bouwde, vol geborgenheid.…

Een kamer vol verlichte romantiek. De uitgerolde rode tapijt ligt klaar. Voor een opmaat verzegelde kamer. Speelt onze symfonie de droom waar. Mijn pen dirigeert de eeuwigheid. Een openstaand hart vol euforie bonzend achter een laagje huid. Hartstocht die in de kamer schuilt.…

’t zag vannacht twee mensen dromen dromen, als kinderen zo blij. ze liepen naakt in de weide van de geurige kruiden met de zon van de zomer op het gras als tapijt. ’t zag vannacht twee mensen dromen dromen, en jij was er bij. je wou naakt in de weide lopen van de geurige kruiden en in de rivier duiken, die met de zilveren vissen.…

Jij slaapt en ik kijk – moe, maar gelukkig met jou, een droom die is uitgekomen Met jou weet ik meer van geluk, met jou ken ik mezelf meer Met jou ben ik nieuw Met jou is de wereld vol van jouw wonder Samen vouwen wij ons om jou heen tot een veilig huis waarin jij de wonderen van de wereld ontdekt, het piepen van de halsbandparkieten…

Wat ooit verwarring was in vroegere seizoenen en nu als zielsverwantschap door deuren gaat neem ik mee in een lentebewonende brief met alle eenvoud daargelaten bewaar ik kerstspullen op een vliegend tapijt verkoop ik mijn dromen aan de zon.…

Vol magie is dit seizoen De kleuren oranje,geel,scharlaken rood Het ontdekkend kind als de dood Een paddestoel vol gif te plukken En stukken mos als bijna echt tapijt Waarboven laatste muggen dansen We raken alledaagsheid kwijt Verliezen ons in het sprookje: herfst.…

ademhalen vuurspuwers van teken en taal heilige eik heeft gelijk samen deze strijd de ruimte voor tijd nog tijd genoeg snuiters als ruiters blijf koel en kalm het hart klopt nooit meer bang het symbolische tegengif help mee aan het grote geheel heelal gil dans spring de mens is onsterfelijk Marci luni insula sum kom Phoebe weer vol…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

valt wat licht in dunne snoeren naar binnen en raken het tapijt de stroom gaat op aan Ludwig, die zijn toon kreunt door de massa van afwezigheid vol van verleden; hier raakt deze mens de dag kwijt hele etmalen vult de Symfonie, de negende, van de haast Verdoofde, het heden en is hij, onweerlegbaar, tegelijk in een vol aanwezig zijn bij…

Een sfeer om bij te dromen. Ik denk aan de zomer die voorbij is gegaan... De bladeren zijn gevallen, 't Is een gekleurd tapijt. Ja, de zomer zijn we kwijt!…

Traag strijkt haar stralende lach over het oogverblindend wit en tovert met speels gemak een tapijt met duizend diamanten Beroert vervolgens zacht en teder het duistergroene woud met handen vol fluwelig dons Liefkoost met haar koele warmte mijn waterkoud gezicht.…

Het frêle zonlicht schijnt op een kleurig tapijt gevallen blaadjes als dartelende vlinders vlogen zo - de zomer uit…

Een web gesponnen uit niets, fossiel van fijn geschreven gruis als dank, te zien wie ik was of ooit zou worden, een multicultureel tapijt wat verder rolt.…

Ja, dat doet een droom, ik voel iets dat er niet is – er niet meer is: jij.…

Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever, verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet. Spied naar muggen, larven en een rare parasiet. Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever, naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant. Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband. Ik fantaseer, geniet, 'n…

Mijn gedachten zijn als muzieknoten toonladders die een lied componeren, is het om een hele groep te laten zingen, dat scandeer je in de nacht steeds weer. Hoe zou het zijn om te heten zoals jij heet, drager te zijn van jouw voor en achternaam je mooie naam , die ik maar niet kan vergeten laat staan doorstrepen en al helemaal niet kan uitgummen…

Onder het zilverwit tapijt van sneeuw en ijs zijn dorp en rivier, vermengd met mens en dier, plots bevroren in de beker van het koude uur. Op deze gestolde en verkilde dag vol met sneeuwbestuifde velden gelijk een eeuwenoud tableau. Houden tijd en klank voor heel even...hun bevroren adem in.…

een nieuw levensjaar begint met deze dag als eerste stap op een weg vol mogelijkheden die je omarmen of lopen laten mag de zon weet je komt altijd weer ook als je hem even niet ziet om de warmste gloed te schenken aan wie en wat jij wezen wil voor de mensen om jou heen omarm dus deze prachtige dag die ligt in het tapijt van de tijd dat…

Fantasie je wulpse vormen bewegen sierlijk op het ritme van jazz muziek je straalt van passie emotie en mystieke kracht je ogen grijpen vast verlamt blijf ik staren maar heupwiegend verdwijn je mijn gezichtsveld nabij ik blijf alleen … er rest mij enkel mijn wilde fantasie!…

Een dikke meelpatat, strak en vol in zijn dunne vel, droomt wekenlang verwachtingsvol, vrolijk en fel, van de orde der kokkerellen en hun dienstige gezellen, van pikante chips, van krokante porties goudgele friet. Maar vermits hij komt uit het foute aardappelgebied, moet hij zich nu als banale veepatat tevreden stellen.…

krakend geluid waar voetstappen verloren op een zilverwit deken van versgevallen sneeuw stilte doorbreekt in deze engelennacht de zoektocht naar dromen mijn hart verwarmt zal een ster haar geschitter hoop laten herleven elke stap dichter naar eindeloos geluk waar een wit tapijt toegesneeuwd stap na stap mijn verleden achterlaat…

Waar ik in mijn dromen soms voor vrees is niet de pijn van ziekte of van ouderdom noch al die lange nachten of de eenzaamheid, maar het stil vergeten van je naam, het niet herkennen van je stem, je gezicht te vrezen als een vreemde vlek op het tapijt.…