19 resultaten.
Tijdeloos.
netgedicht
3.7 met 12 stemmen
206 de tijd verglijdt
langs zon en maan
rond de cirkel
van ons bestaan
zal ik meegaan
of blijven staan
ontaarden in
nieuw ontstaan
de toekomst raakt
het verleden aan
het leven was even
in tijdstroom vergaan
alles draait door
in een tijdeloze baan
het weten is vergeten
als Chronos stil blijft staan
2002.…
in Meran
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
424 diepzinnig dromen er de bomen
en de bloemen bloeien blauw
rode vogels wonen er verscholen
in geurend gletsjergroen
hun zang
klaterende klanken
een wilde bergrivier
en wij
de voorbestemde doden
wij gaan
- lichtvoetig samen -
in wolkjes wervelend stof
de tijd loopt
hinkend
achter ons aan
in Meran…
het blauwe niets
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
306 het niets is niet het anders iets
het niets is niet het niet iets
het niets is pijnloosheid
het niets is zijnloosheid
het niets is oneindige ruimteloosheid
het niets is eeuwige tijdeloosheid
het niets is het oorverdovende oogverblindende adembenemende diepste
van het diepste blauw
ginds aan de andere kant
van de horizon
ach
uit te kunnen…
Op zwart
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
238 Een babyboomer in een welvaartsstaat
Werd van een wereldhaven burgemeester
Des nachts, hij is 't zijn leven lang geweest, er
Heerst nu een leemte waar geen dichter staat
Een podiumpoëet met hart en ziel
Als jazzfanaat een tijdeloos fossiel…
het meisje op de fiets II
hartenkreet
1.7 met 9 stemmen
1.909 daar is ze in het verschiet
en ze is alles wat je ziet
veel te lang heb je aan de poort gestaan
veel te lang ben je vreemd gegaan
en dan is er niets dan die tollende irissen
die me naar peilloze diepten doen vissen
een duiker die naar adem snakt
een oester die de zee inhapt
een woordeloze aandrang
en tijdeloos in de tang
na haar is er…
April
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
2.344 Vermoeden begint te schitteren
narcissen als paukenslagen,
tulpen als vurige tongen
oorverdovende lente,
Wij roepen de mensen
naar plein en tuin,
om een zelden geziene bloem
te helpen openbarsten,
Je zwijgt en kijkt
ik smelt tot puur geluk,
een seconde tijdeloos
altijd april.…
Boombaard
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
389 hier ben ik tijdeloos
een koning van het bos
waker van het groene oord
waar bomen mogen groeien
dieren schuilen onder struiken
slapen daar beschut
op de open plekken sieren
varen, bes en mos mijn voet
mens, dwaal tussen mijn lover
geniet van rust en stilte
dan kom je weer op adem
als het leven je benauwt…
Uit het niets
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
232 Soms ontstaat iets
zomaar zonder plan
of dadendrang
Brainwave
woorden beelden
associërend
neemt de drang
der daad
de draad op
in polychroom
getouw van
hersenweefsel
Doemt plotseling
iets op, passief
en ongebruikt
quasi nutteloos
long time no see
geen mestvaaltvod
De zolder van
het tijdeloos geheugen
zo…
Moeder (3)
netgedicht
3.9 met 7 stemmen
389 Nu ben jij tijdeloos geworden,
en wij, verbijsterd, niet begrijpend,
staren naar de klok.
En in ons hoofd de blijde dagen,
je altijd zorgend vragen.
En in ons hart
de weemoed der herinnering.…
In memoriam matris (8)
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
271 Nu ben jij tijdeloos geworden,
en wij, verbijsterd, niet begrijpend,
staren naar de klok.
En in ons hoofd de blijde dagen,
je altijd zorgend vragen.
En in ons hart
de weemoed der herinnering;…
Mummie
poëzie
3.9 met 19 stemmen
1.723 Statig, tijdeloos triomferend, ligt
Vlak bij me, en ver, 't egyptisch koningslijk;
Ik voel me schuldig, dat 'k nieuwsgierig kijk
Naar mysterie van vreemd-vermomd gezicht.…
De vrouw van de zon
poëzie
3.6 met 7 stemmen
4.281 Roland Holst
Vrij en eeuwig,
tijdeloos ontheven,
in een hoog en onaanrandbaar zweven,
schrijdt gij,
koninklijk geheven,
langs de blauwe muren van het licht.
o! de sneeuwstorm van uw gouden mantel
o! de zon, het diamanten vlamsel,
dat de heemlen uitstroomt uwer haren
langs de wolkenloze bergen van de dag
o!…
Avond aan Zee
poëzie
5.0 met 1 stemmen
1.158 De gladde golven glippen naar de rede
Met klaterend even, weer gesmoord gekoos,
De hemel schemert over zee, en mede
Is vrede wijd en zijd en tijdeloos.
En uit de haven komen zij gegleden
De boten met hun zeilen roereloos,
Een kantige schaduw tegen donkerheden,
In 't spiegelende nat een schaduw broos.…
tijdverdichting
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
618 est un Moment Suprême
opeens
ontwaar ik vuur
en snelheid zonder rem
minuten uren dagen weken
maanden jaren eeuwen
de tijd
heeft alle tijd
en uren duren uren
om toch weer eindig te gaan blijken
er was alleen een eindeloos
moment
dat zonder einde scheen te lijken
een nieuwe week ontstaat
traag begint ze reeds te komen
en toch, dat tijdeloos…
Spreken met vader
gedicht
4.1 met 10 stemmen
13.112 De bomen wuiven tijdeloos en ieder uur.
Gij zult niet eenzaam zijn. De bloemen en de kruiden
werden maar even in hun bloei gestuit
en elke lente loopt de wingerd uit
wanneer de jonge wind keert van het zuiden.
Gij zult niet eenzaam zijn: de nachtegaal zal fluiten.…
Stemvork
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
209 Voorwaer wij gaen niet naar
de gallemiezen
De stapel vee verblijft in megastallen
Daer toont de bbb haer stierenballen
Pvdd draeit loeren voor hun kiezen
Het omzicht programmeert
zich tijdeloos
Puk van de pimpamflettepet
gaet los
Dan is de hokjesgeest pas
echt de klos
Met bolknak klapped uit de
eigen doos
Ik denk dus ik ben,…
waar de zon aan overuren doet
gedicht
2.0 met 169 stemmen
28.941 Aan de zwaluwen zijn mijn stallen verhuurd,
zij worden mijn liefste vertrekken:
de balken krijgen sieraden, in die
weelde kan ik tijdeloos verjaren.
Hier voer ik een stil bewind: als een
kamerheer ben ik in de vrede thuis.
-----------------------------------
uit: 'De wijzers bij elkaar', 1974.…
Kuieren door Parijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
1.023 van elkaar,
de geur te ruiken van de paarden,
vermengd met smeulend pek van toortsen,
‘t geritsel van de crinolines
in ‘t licht van gaslantaarns
Maar toch -
in de smalle straatjes en passages
ver van ‘t helse straatgewoel,
merk ik wat gras tussen de kasseien
wijl duiven wieken over la Galette
waar een schilder hen met één verfvlok wit
tijdeloos…
FINALE
poëzie
4.0 met 7 stemmen
2.878 O deze nacht, o deze nacht
een tijdeloos verblijven,
de viering allerschoonste pracht
in twee verwonde lijven.
Gij zijt ’t in hoon geheiligd kind,
dat zocht en heeft gevonden
en nimmer dat gij hebt bemind,
eer minden onze monden!...’
- ‘O laat mij g’loven in de trouw,
ik wil U niet verlaten!…