Alle inzendingen over tortelduif

Ik lig op bed buiten hoor ik landwerktuig en tortelduif Jouw gehuil uit de badkamer hoor ik niet meer.…

Ik lig op bed Buiten hoor ik landwerktuig En tortelduif Jouw gehuil uit de badkamer raakt me niet meer…

Vandaag stond bij mijn schuur een duif, zo stil. En ik die er naar tuurde, de bolle regendruppels op zijn veren. Vaag voorgevoel bekroop me om te keren. Maar, 'k moest mijn fiets vlug pakken, en door mijn knieën zakken en voelen aan dat mooie torteldier, hoe het daar koud en dood, rechtop nog stond om mij iets te vertellen hier.…

De Fransen hebben ’t over TOURTERELLE, in Portugal zegt men ROLA, de Duitsers spreken over TURTELTAUBE, de Spanjaarden over TORTOLA, in China is ’t BANJIU, en KAPTAR in Oezbekistan ... wij zeggen niks, gooien de vogel vlug in de pan, en bereiden hem met krielaardappelen, donker bier en notensla !…

Hij zou ambassadeur zijn van ons land Bewerkend bobo Sepps gemoedstoestand Als onze nationale tortelduif. Hij draait ons land een Cruijffiaanse loer, Vertrekt met ondoorgrondelijk geouwehoer.…

het kind. Welke lieve tortelduifjes, Rood van pootjes, blank van kuifjes; Wonend onder d' eigen boom, Drinkend aan de eigen stroom, En op 't eigen dak gezeten. Vliegen zie ik ze allebei, Samen opstaan, slapen, eten, Samen vrolijk met de mei. 'k Wilde de oorzaak daarvan weten, Lieve moeder! de moeder. Wel, Cathrijn!…

jij, eindeloze dagdroom, vereeuwigde tijdzone, niemand weet of jij het zuchten hoort, dit radeloos tikken van een naar adem happend hart mondhoek, waarlangs het water naar beneden loopt kruimeldief, tortelduif blijft deze koektrommel onaangeroerd?…

In de kale takken van de berk pal voor het keukenraam zat de hele dag al roerloos een kleine grijze tortelduif af en toe klonk een ~roekoe~ maar antwoord kwam er niet de kleine jongen vond het zielig hij opende voorzichtig het raam en riep roekoe naar de duif die keek even in zijn richting maar reageerde verder niet staarde daarna weer…

Grauwe lucht Winderige wolken Drijven vermoeid voorbij De lariks buigt Alleen zijdelings Geboeid zijn kruin Naar het oosten Op naar weer Een grijze dag Dan onverwacht Zo maar een zuinig Zonne straaltje Doorklieft dapper De grijze donkerte En dan, als uit Het niets landt daar Met een vrolijk Roekoe...Roekoe... Onze…

Het is een drukte van belang, van tortelduif tot rode specht. Ieder gaat zijn eigen gang, van boomklever tot mus en sijs. Voor ons een tuin om in rond te hangen, voor hen een paradijs.…

De tortelduif - sierlijk landt zij en prudent pikt zij zaden op terwijl men elders einders wist en nacht vermeerdert. Het Volk van G’d, de Partij van God – namen kunnen vloeken. Ook de taal valt onder schade - collateraal.…

Hij hing met zijn leven in zijn lichaam met een overgeërfde kapstok de traditie een tortelduif vloog door zijn hart het gat er in moest nu wel gevuld dus trouwde hij een extra kapstok ook het goedgebekte hing hij over zijn vrouw’ s schouderstukken Veel viel mee en ook veel viel tegen zijn kleren slechts af te vegen de onmededeelzaamheid…

in de zinken goot klinkt de kraaienroffel net als vorig jaar melkwit in de mist op doorbreken de zon - epifaniën onze kraai schrokt alle kokosnoten leeg super zo’n bonus die tortelduif daar traag trippelend in de sneeuw zoekt ie Egidius? roerloos op een tak wachten kraaien in de tuin toch niet op mij?…

Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen en een manke tortelduif Het woekert, het wordt later dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s tegen de gevels ketst Zijn kraag bedekt zijn aangezicht Zijn handen vouwen stevig het auto…

Door deze liefde treurt De tortelduif, gescheurd Van haar beminde tortel. Zij jammert op de dorre rank Van enen hoge boom, verdroogd van wortel, Haer leven lank. Zo treurt nu Amstels vrouw, En smelt als sneeuw van rouw Tot water en tot tranen. Zij rekent Gijsbreght nu al dood, Die, om zijn stad en onderdanen, Zich geeft te bloot.…

Op een Tortelduif Een tortelduif uit Simpelveld Die voor zijn hobby torren telt, Heeft onlangs op een zomernacht Een handig tortelraam bedacht. “Dit is”, zo zegt een snip uit Bunde, “Een mijlpaal in de tortelkunde En volgens mij, en met mij velen, Zelfs essentieel om tor te telen!”…

Geen tortelduifse talen teer, noch nachtegaal, noch merelaan; ‘t gekwikkwak van de kwakkel meer en hore ik, noch de vinken slaan; maar overal zit, ongenood, nu kerkhofstilte en kale dood. Wat laat gij ons? Nog vreugde?…