Alle inzendingen over van "slijpers

Slijpt de nachten en de pennen van ieder uur, onthult de tijd op slijpers steen, omvat het drijvend vuur op verguld papier, omkrult de verzonnen dag en lijkt het gesluierd licht te zijn gedroogd, waarin de inkt in as gedoopt, als schrijvers stem en avontuur worden gedoogd in ongeduld, en in de heldere bron van de morgen nog…

Ze zijn van taart op steen gestoten De vriendelijke taal van de randen Is met het bloeden mee op gespoten Mijn bloemen bloeien enkel doorn In dat voedingloze licht En ogen zijn er melancholisch gedicht Op bladzijden van hoorn Snel, hou me wakker, voor ik De zakjes zout bloed weer aanprik Met een naald van scherpe lucht De slijper…

Een slijper werd zo’n vijfendertig jaar In Idar-Oberstein’s verre verleden De edelstenenstad kent in het heden Enkel nog ingevoerde handelswaar Een bergkristal, duizenden kilo’s zwaar Een diamant volgens de wet geslepen Je wordt door bodemschat en berg gegrepen Zelfs in je pijnappel een exemplaar Je wordt omhoog gehesen naar het slot Als…

Slijp de nachten met de pennen van ieder uur onthult door de steen van slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld door een druilerige dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as.…

nieuw leven, naar een onbezonnenheid wat naar nieuwe kleuren leidt en in de duidelijkheid van ‘meesters hand‘ herkenbaar blijft, als creatief niet te ontkennen valt, herkent talent zich in tweespalt in de spelonken van de ziel, komt hoorbaar boven drijven, rechts of linksom is om het even, zichtbaar en gescherpt op de drive van “slijpers…

Slijp mijn nachten en de pennen in elk uur, wet de tijd op slijpers steen, verscherp het drijvend vuur op anoniem papier, heb geduld met de nog verszinnen dag, al lijkt die te zijn gehuld in sluiers licht, waarin de tranen net zijn opgedroogd, waar de inkt in de as van memoires is gedoopt, en schrijvers stem en avontuur…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur in ongeduld, aangescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op verguld papier, waarop de verzonnen tranen van een verjaarde zon terugvloeien in de literaire pot waaruit alles al is gedoopt, die inkt nimmer drogen zal, opnieuw z’n vrucht vindt in opgewaaide as.…

Slijp de nachten in ieder uur, wet de tijd en pennen op slijpers steen, omvat het lopend vuur op papier, verhult weer een vergeten dag die lijkt gesluierd door zelfbedrog en wat de afvalbak niet vrat inkt in associaties gedoopt, des schrijvers avontuur wordt niet in ongeduld gedoogd als de zon zich schijnen laat, zijn de…

‘Haakse slijpers meanderden uit de bocht’, was dit nu wat hij zocht? Hij stopte met kijken naar deze ijle lucht. Weldra zou hij bodem vinden na een lange vlucht. En land om te veranderen.…

Frans Rietveld (36 jaar), slijper 9. Leendert Langstraat (31 jaar), machinebankwerker 10. Jan Wernard van den Bergh (47 jaar), slijper 11. Albertus Johannes de Haas (37 jaar), metaalgieter 12. Reijer Bastiaan van der Borden (32 jaar), hulppolitieagent 13. Nicolaas Arie van der Burg (36 jaar), vertegenwoordiger 14.…

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

In de stiltes van mijn geheugen, vind ik nu de rust en schoonheid, wat mijn bewogen leven meemaakte, en wat ik meedraag. Soms is het een last, waardoor ik gebukt, alleen nog traag door het leven ga, de donkere jaren loodzwaar moet dragen. Maar ook herinneringen van vroeger, hoe je onschuldige eerste liefde, je vleugels gaf, door een wolk…

een kille nachtmerrie houdt mij in haar greep met een bibberende hand schrijf ik haar uit mijn gedachten wakker mijn geest met warme woorden die verzachten verslind de uren en met de dag in zicht geef ik me over totdat slaap mijn ogen dicht…

Haha, lacht Heinsbroek met een hoop bombarie Ik heb, haha, een gloednieuwe partij Haha, gemaakt rond Wijnschenk en rond mij Voor straks op 22 januari Dus, haha, Herman Heinsbroek vormt weldra Met Hulpje Harry lijst H.H.H.H.!…

Ik heb, in droom, de ganse nacht geschreid kermend van smart - zoals een kind zou schreien, dat men uit plaagzucht 't liefste speelgoed rooft. Want in die nacht, - die lange, zwarte nacht - lag er een duistre schaduw op mijn dromen, op 't lichte beeld van al wat komen zou - het lieve, bonte speelgoed van mijn ziel. En als een grote, ruwe…

scherp de uitdagende blik de halve schaduw haar krullen het hoofd schuin trots krachtig hypnotiserend zacht de huid het gevoel van overgave begeerte verstild het moment dat onze ogen bevroren…

De nieuwe lijsten kregen nieuwe namen, Vandaar dat dit keer zelfs een ex-imam Met "de Partij van de Gemeenschap" kwam, Een naam waarvoor de man zich dient te schamen: Gemeenschap, dat is neuken volgens mij En dus leidt Haselhoef de Vrijpartij.…

Stel je zit rustig in een schouwburgzaal En dan verschijnen spelers ten tonele Die daar de hoofdrol van hun leven spelen Als terroristen met een ideaal; Helaas ervaar je dan drie dagen later Dat dit geen vorm was van modern theater.…

Dood. Heb geen angst. Talm niet voor mijn deur. Kom binnen. Lees mijn boeken. In negen van de tien kom je voor. Je bent geen onbekende. Hou mij niet voor de gek met kwalen waarvan niemand de namen durft te noemen. Leg mij niet in een bed tussen kwijlende kinderen die van ouderdom niet weten wat ze zeggen. Klop mij geen geld uit de zak voor…

Ze konden het nog nauwelijks geloven Daar lag dan het ontkoninklijkte kalf Al gauw een pond of negen en een half Van Lippe Biesterfeld Van Vollenhoven Zo is, en dat past prima in zijn kraam Voornamelijk zijn achternaam voornaam…

Voel je liefde Of voel je het niet Wil je het voelen Of liever niet Hoe kan je het voelen Of weten wat het is Als je niet weet Wat liefde voelen is…

Tintelingen spoelen door ritmisch geklater in een val van blauw transparant water wentelen ontelbare zilveren luchtbellen rond die in de branding mee ruisen tot de ochtendstond waar heldere patronen van zuiver licht de dag in stromen en je weer doen ontwaken in de tempel van je dromen…

Het is merkbaar herfstig En windkracht 12 komt aangestoven Om de bijna kale bomen Van hun laatste bladeren te beroven Zwiepende takken Gaan wild door het lint Hun woest slaande bewegingen Als een ode aan de wind Dwarrelende bladeren moeten wijken Zwevend in hun vlucht Als snelle hoogvliegers Bestrijken zij de grauwe dichte lucht Geen…

Al groeien er aan spoorbomen geen bladeren Toch komen blaadjes op de rails terecht En dat is voor het treinverkeer heel slecht, Want soms komt er een blad tussen de raderen En wanneer één zo’n machtig blaadje wil Staat heel het raderwerk vervolgens stil.…