Alle inzendingen over verveelt

Het verveelt. Altijd hetzelfde. Dag in, dag uit. Wil eens wat anders. Het onbekende. Je springt. Met beide benen. Kom neer. Je kijkt. Wat vreemd. Het blijft hetzelfde.…

Ik heb twee glazen flessen, hun halzen trekken krom. 't Zijn twee precies gelijken, ik lach er een beetje om. Het is alsof ze naar mij buigen. Glanzend groen, een mooi gezicht. Ze hebben een dikke bodem, die schittert in het licht. Ernaast staat een klein vaasje, met één enkele rode bloem. Vanuit mijn stoel zie ik het aan, het hele plaatje…

Ik heb een ziel die zich verveelt in mij en alsmaar hoopt om te ontsnappen naar buiten toe staat zij te grappen maar diep van binnen wil ze vrij ik ben voor haar alleen maar muren met zicht op wat ze zo graag wil de hemel, zegt ze soms heel stil daar wil ze mij naartoe besturen maar ik zit hier zozeer op aarde zo zwaar van moed…

zo alledaags zo gewoon zonlicht dat met wolken verstoppertje speelt wonderlijk spel dat nooit verveelt…

Tuinder, al heet ik dan Eikenprocessierups Altijd maar eikenblad Heus, dat verveelt.…

boomtoppen benaderen het gras waarin mijn bovenste-ondere ik zich vervindt zich verzoekt in bevolen beneveling verveelt totdat de ik ondergaat in de bovengaande zon der reinheid…

de machinist verveelt me want hij vernauwt zijn blik  tot de sporen voor de trein maar zelf ben ik meestal ook zo: eens je teveel traagheid hebt opgeslorpt kan je immers niet sneller eens je horizon bepaald kan je soms niet meer terug…

Een ding, een dong Een dingedong Een iets een wat Een ietsje dat De dingen dinger maakt Een ding dat lacht Een ding dat speelt Een ding dat men met dingen deelt Een ding of dong Dat nooit verveelt…

Een kus die het hart niet raakt, verveelt alleen de mond. Een kus die het hart wel raakt, gaat heel je lichaam rond. Een kus die je geliefde je gaf, blijft je na tot in het graf.…

liefde denkt niet gelukkig maar niets met iets verbinden men neme ´niets´ trekke er de ´n´ van af en houdt wat over als het verveelt doet men de omgekeerde bewerking niets ruimt makkelijk op neemt weinig ruimte in beslag…

alle waarden en normen voor drie weken regelrecht maatschappelijk in debat per tv uit frankrijk alleen euthanasie bleef buiten beeld ligt te stil het verveelt…

Halloweens, sinterklazen Moederdagen, vaderdagen Valentijn en paashazen Wat van alles nog het meest Zonder over door te zagen Verveelt, verpest en afmat Alle dagen feest! ’t Maakt moe, der dagen zat…

pijn verveelt nooit alleen de tijd die gaat ik ben er nog waarom niet stoppen jij weet waarom doe je best om te begrijpen waarom ik ga om alleen te zijn. voor het leven ben ik niet nodig.…

jouw hand glijdt langs mijn wang zoals de najaarswind de bladeren streelt het ruisen is meer dan een geluid iets dat nimmer verveelt het duidt op een geschenk naar verluidt het draagt de stilte als een zoekende bruid…

Het gapende gat gedicht Omissie verveelt, gezwicht Aanwezig, verplicht Ik heb geen gezicht Kan mij niet vormen Naar aangenomen waarden Naar voorgevormde normen Waar stelligheden zich vergaarden Plaats mij maar niet De hoge nood Die mij verdroot Drenkt mij in verdriet…

Zolang de zon 's morgens tikkertje speelt ik vogels hoor kwetteren de wind mij nog lang niet verveelt Zolang de wolken zich nog uitrekken over het hemels blauw weet ik dat je bij me bent God, als je eens wist hoeveel ik van je hou…

Een stomme blinde muur van steen; En achter mij: alléén de tijd die treitert en verveelt.…

The Ketchup Song verveelt me alweer snel Wanneer er weer een oproep is te horen Daarbij schiet ik meteen gestresst naar voren Ik wil wel zo'n bezinningstone als bel De katholieke kerk heeft nu mijn zieltje En gaf mij als geschenk een pausmobieltje…

.): het doek is vals.” ’t Verveelt mij nooit, het blijft mij diep ontroeren. Toch zie ik ruimte voor verbeteringen: Er breken veel te weinig dure dingen.…

God is moe en gaapt vele gaten in dagen en nachten Hij verveelt zich mateloos en doet zijn ogen toe en slaapt Zich van mensen niet bewust droomt hij stil zijn lentedroom; een droom waarin hij kust de jonge knopjes aan zijn nieuwe boom…

In zijn lijf zitten namelijk leeftijdsverschillen: want volgroeid zijn z’n schouders, maar jong zijn z’n billen, En je krijgt van dit beest nog het volgende beeld: dat de stier bij die boom zich ook stierlijk verveelt.…

Een happening voor wie zich soms verveelt: Reis af naar Heerlen, vlug! En kom in beeld!…

In het cafe waar de artiesten binnenzwerven zit hij alleen als een die zich verveelt wacht op een vrouw, de waarheid of zijn sterven hij zucht en mompelt buigt zijn hoofd reeds naar de grond waarin hij straks terecht zal komen hij zit te staren naar een tijd die was hij is een oude man dicht bij de dood.…

Ik voel mij herboren en dat mag men horen kan ik het verklaren misschien komt het door mijn grijze haren of door mijn spiegelbeeld dat mij niet verveelt tja, die rimpels en een oudere huid ach, wat maakt dat uit ik begin aan een nieuwe fase in mijn leven mijn jeugd heeft het al lang begeven innerlijk verander ik niet als men dat maar inziet…

Hoelang zal ik nog kunnen luisteren naar een preek die me verveelt? Hoelang zal die klok nog luiden en hoelang heeft de Kerk nog Macht? Ach, wat maak ik me toch druk, ik ging toch alleen maar in die nacht!…

kus je zacht ja virtueel geen woord te veel in raken op rode lippen alleen zinnen mogen tippen aan het gevoel dat jij me geeft vingers ooit in tasten het vasten bleek zo mooi maar zonder warm emplooi geen woord te veel ik kus je daar in liefde waar het nooit verveelt…

Hij zoekt ruim baan voor z'n benarde geest en peutert daarbij uitputtend in zijn neus wijl hij aandachtig hectometerpaaltjes leest voelt hij stilstaand zich meer beet genomen dan bevreesd voor al teveel razend verkeer en weet verveelt voor zich de bouwreus de hoogwerker die ook kilometers vreet en hem als gister weer rechts passeert…

hoe je de dagen kon vullen gezelschap plande het alleen zijn schuwde (door de blauwe einder breken grillige wolken vol verhalen maar zoveel uren in een dag tegen jezelf praten verveelt al vlug ) hoe je ook na het afscheid ging en toch bleef nooit zo nabij geweest was of hoe een bevend kaarsje uitdooft in een spetterend vuurwerk…

Het heelt het spiegelbeeld van bomen populieren die het Brabants landschap sieren Nooit verveelt de zoom van de stroom oever en wal van rivieren Ze doorsnijden er Brabant met 'z'n hebben en houwen': de dijkjes en dijken schutten en sluizen ettelijke gemalen vertellen de verhalen van strijd en verweer tegen te hoog water.…

zoek maar je eigen geluk fladder maar zonder problemen eens zal je komen totaal van je stuk je vleugels kapot je hoofd in de strop van je dromen strijk dan neer op de hand die je eens heeft gestreeld vertel je verhalen hoe alles verveelt en je nergens je ziel kan vertalen ik wacht met wijsheid van jaren om morgen met…