5895 resultaten.
Vergeetachtigheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
1.176 Waarom moet hij in dit buitengebied
broodmagere vogels voeren
met resten van oude verhalen?
Waarom vertrekken
kleurige circuskaravanen
zodra zij binnentrekken
en bijval oogsten?
Waarom loopt de stad leeg
en wonen de vergeten vrienden
in lege televisiekasten
zonder geheugen?…
vogelnest
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
667 jongen in het nest
vogels doen hun best
geven voer en vette mest…
Vogels voeren
gedicht
2.6 met 38 stemmen
20.143 Toen Oma bijna doodging
werd ze vogelklein en vederlicht.
Eten kon ze niet meer zien:
ze lachte blij met verre ogen
en haar grote kunstgebit.
Regeltantes schikten alles.
Kraaien krasten in ons hoofd
en de dood werd weggegeten
met kalkoen. Het was
december, tenslotte.
------------------------------------
uit: 'Postkantoor'.…
voer voor vogels
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
464 't is genieten
de vogels te zien
grazen
in onze kleine oase
toch, als ik me
vertoon
zien ze me als
evenbeeld
van wat opgesteeld
in de zomer
onze akkers
moet beschermen
tegen al te grote
zwermen…
VOGELS VOEREN
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
322 ik zie de mezen
aan de bollen hangen
dan de een dan de ander
en enkelen blijven geduldig
aan de kant wachten
vol verlangen
zij zijn de laatsten
in de pikorde
en houden het bij wensen
en hoopvolle gedachten
want zij weten we zullen
nooit de eersten worden
en kunnen slechts wachten
op onze kansen
ach in wezen zijn het
net mensen die mezen…
Senryu (vogels voeren)
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
236 met het voeren
van de vogels helpt ze
zich de winter door…
Van psychiaters, psychologen en honden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
256 Stapelgek ben ik, ik geef het toe,
Heb al mijn toekomstdromen in drank
En middelen op zien gaan,
Mijn theater heb ik coute que coute
In de benen willen houden, het geld
Dat ik van jou zou lenen heb ik
Allang uitgegeven, politie en deurwaarder
Staan voor de deur
Het maakt me allemaal niet meer uit
Hoe ik hier uit zal komen, ik doe…
Haiku (kauw)
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
334 van het oude kerstbrood
kaant de kauw
ook eerst de krenten…
ZEEËN VAN TIJD!
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
359 Ik hoor
vogels fluiten
voetstappen op straat
voel de opkomende zon
voer voor vroege vogels
vervoering, beroering
vandaag?
Het is nog
ver voor zevenen
vanmorgen
Vanmiddag
vanavond
vannacht
verschijnen
vanzelf, zodoende
voel, ervaar ik
zeeën van tijd!…
Vogels
netgedicht
3.2 met 9 stemmen
1.136 Met vleugels vliegen
vogels vlinderlicht
van ver en vol vaart
van verlangen.
Verlichte veren van
vrijheid voeren de vaandel
van vriendschap en vrede.
Vage vormen veranderen
vliegensvlug, vanuit
vensters vragen vogelogen
bij vorst om voeding.
Vogels voeden zich met veel,
verhalen van vroeger
verbinden zij met vandaag.…
oase voor de vogels
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
363 wat een plezier om de
vogels te voeren
ik dacht zelfs een duif
te horen koeren
slechts een klein
stukje van onze stoep
is sneeuwvrij voor
de gemengde vogelgroep
voor alle maten die
er duiken en dalen
is er plaats genoeg om
hun eten af te halen
als de vogels er zijn
en zo gretig gaan grazen
is deze plek zogezegd
als een omgekeerde…
weigerwind
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
256 zwarte vogels
hangen doelloos
boven pijnboombossen aan de zee
zij laten zich niet tekenen
-hun vleugels zouden breken-
in het zachte mulle zand
hun nest is in de bomen
hun klaagzang op het water
nog weigert de wind hen
te voeren overzee…
Ik zie, ik zie..
hartenkreet
3.4 met 10 stemmen
1.739 Ik zie de vogels vliegen
’t nestje beroeren, af en aan
de jonkies van voer voorzien,
ze blijven nochtans doorgaan.
Ik zie de vogels landen met
een flinke klapwiek een
precisie die je bij de mens,
warempel niet meer ziet.…
Voeren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
568 tussen Luik, Maastricht en Aken
langs de boorden van de Voer
rijgen dorpjes zich als schakels
tot een mooi idyllisch snoer
Romaans meerbogige bruggen
dwarsen ’t brede dal kerkhoog
over groene mergelruggen
fladdert vrij een dagpauwoog
wijl het ondergrondse krijt
zich latent tot grotten karstte
hoort men hoe stilte en tijd
hier uit al…
Voeren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
960 Er waren koeien in glooiende weiden,
bloemenweelde en maretakken.
Er was regen, wind en zon
en zelfs een donderslag.
Kortom, een heerlijke dag
en nog een, nog een,
waarin wij stapten,
amper besef van tijd,
wel van eeuwigheid.
Geluk kon niet op.
Maar stilte overheerste,
vol van branieachtige energie
en nabijheid zonder woorden.
Alsof…
ROODBORSTJE
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen
660 Ja het wordt weer tijd om te voeren
ik heb wat pinda's opgehangen
vanmorgen stond ik naar buiten te kijken
en een roodborstje bedankte mij
andere vogels kijken vol verlangen
om ook eens aan de streng te hangen
maar van het dominante kleintje
mogen zij er helaas niet bij
zij gaan op zoek, vliegen af en aan
en zien dan het vogelhuisje staan…
de vroege vogels
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
351 je wintergasten
vermaken zich best
met bezielde geestdrift
vederlicht balanceren
vleugels
in close-up
zie je de vroege vogels
in de schemerzone
van dageraad
allen komen voer halen
op de voedertafel
voor elk wat wils
is vrijblijvend
het komen en gaan
in de lucht van ruimte en
vrijheid…
Geluk
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
1.188 Ramen openen de straten
ze klinken als Parijs
Ik kus je lippen wakker
Voer je croissants met jam in bed
De heerlijkste kruimels
waarin ik ooit gelegen heb
waren deze m'n lief met jou
Ik zweer je dat de trambel
je t'aime zingt
als alle vogels
deze dag…
Dit is voor jou
gedicht
3.5 met 109 stemmen
28.925 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop…
Gelukkig zijn
gedicht
3.6 met 61 stemmen
24.066 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van…
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
3.0 met 54 stemmen
20.938 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…
Je weigert de strijd
gedicht
3.2 met 41 stemmen
16.991 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.…
Waar heeft het me toe gebracht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
365 Waar heeft het me naar toe gebracht?
Is het mijn bloed dat stollend door mijn aderen gaat,
Of is dat de kou die mij niet voelen laat.
Het gemis van God die er toch altijd is?
Wetend dat hij me nooit verlaat,
Vanwaar dan dat pijnlijke gemis?
Waar ben je Vader; riep Hij aan het kruis.
Zonder God ben ik zonder huis!
Wij begrepen elkaar toch eens…
op één lijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
159 lange lig achterover beverig
op buik idem
vanuit achterover lopen op bovenkant
zigzag de diepte in
vanaf hangend aan bovenste sport
omhoog kruipen
hoofd tussen sporten
spelen met spijlen
omgekeerd spiegelbeeld
hiphop naar boven
maar niet perfect
toch over denken
mannenkoor zingt niet synchroon
onaffe wegen met cirkels in…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
192 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…
Zure regen
netgedicht
3.7 met 10 stemmen
520 Ik zie het boze oog en zoek naar uitvalswegen
die mij weer voeren naar de duinen of de zee.…
Vogelmeisje
gedicht
3.4 met 56 stemmen
18.115 Vroeg in de ochtend
ontmoette ik het vogelmeisje.
‘Waarom ben je zo bedroefd?’
vroeg ik aan haar of zij aan mij.
‘Omdat wie mij zoekt
komt als ik er niet ben
en schreeuwt en huilt
omdat ik niet te vinden ben;
ik kan het niet horen
en het maakt mij bedroefd.’
Neergelegd
staat het meisje op
(laat mij maar eerst
opstaan, ik ken de…
Fluiten, tjilpen, kwinkelieren
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
329 De lucht is zwanger van geluid
vogels alle soorten
fluiten, tjilpen, kwinkelieren,
van daken, bomen, poorten.
De bevalling bij ’t eerste licht
zwermen stijgen op
zoeken voer voor kroost en zelf
vullen gretig krop.
En bij het warmen van de dag
dan volgt een lome rust
geen fluiten tjilpen kwinkelieren
geen kapers op de kust.…
wat verborgen lag
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
274 de vogels zwegen in de bomen
de muren stonden sprakeloos
in de wind
het stille schip voer binnen
onder het oppervlak dreigde
de duisternis
de leeuwerik viel en zweeg
de dood sloeg met zijn hamer
het uur
met gouden tong
zou de jongen spreken
hij was geen overtollig mens
het laatste zonlicht was vergaan
de reis lag verborgen
zij…
sterren
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
278 een kind tekent
een poppetje
is ergens een
soort schrift
zo denken we
ook over vroegere
schriften
het begon met
uitbeelden
van een vogel
dus de vroege mens
had iets kinderlijks
zogenaamd
want vergis je niet
men voer al op de sterren
hoe intelligent moet je zijn
om regelmaat te zien in wat hemellichtjes
zou ik dat moeten…