inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.201):

wat verborgen lag

de vogels zwegen in de bomen
de muren stonden sprakeloos
in de wind

het stille schip voer binnen
onder het oppervlak dreigde
de duisternis

de leeuwerik viel en zweeg
de dood sloeg met zijn hamer
het uur

met gouden tong
zou de jongen spreken
hij was geen overtollig mens

het laatste zonlicht was vergaan
de reis lag verborgen
zij was lichter dan een vogelveer

Schrijver: J.Bakx
21 juni 2024


Geplaatst in de categorie: mystiek

3.5 met 4 stemmen aantal keer bekeken 117

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Peter Toll , 4 maand geleden
We gaan door, Joseline.
Natuurlijk!
J.Bakx, 4 maand geleden
Dank je wel, Peter.ik voel me inderdaad weer wat meer in vorm. Ik denk dat jij dat ook zo ervaart: soms gaat het soepel en op andere dagen schrijft de pen alleen maar dingen die we niet bedoeen! We zullen ondanks en dankzij alles doorgaan, Peter, oké?!
Peter Toll , 4 maand geleden
Prachtig, prachtig!
Ik vind dat je de laatste tijd enorm in vorm bent.
En ik leer er zoveel van.
Dank je wel, Joseline.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)