Alle inzendingen over vol hoofd

Vol hoofd Vol indrukken Vol gevoelens Te veel lawaai Te veel gebeurd Te veel vragen Te weinig tijd Hoofd barst Als een bom Vol Bom Vol Bomvol…

Je bent nooit te oud om de zomer te plukken of met de woorden te spreken van geroezemoes: de tuin vol hoofden de bloesem de appel de vlinders en de dansers in het gras van vandaag. We wiebelen van oud naar jong en genieten; de zon op volle kracht en de tenen in de lucht.…

Pal in de wind wordt een vol hoofd even weer wat leger gedachten laten los Geef ze mee als prooi voor de jagende wind als weggeblazen pluisjes van een uitgebloeide bol Ze vliegen met de wolken naar ergens ver achter je waar ze uiteindelijk landen in het verleden…

Lege handen vingers gespreid niets te bieden niks gedijt lang bij mij Vol hoofd niets beklijft niks blijft lang hetzelfde bij mij Maar lees mijn woorden voel de warmte en de kracht die leeft tussen de regels en slechts wacht op jou en je vraag om aandacht alles is voor jou.…

Als twijfel gaten vreet in de opgelaten luchtballon van het toekomstperspectief is de nacht alleen en lang met een vol hoofd in een koud lijf Verandering is altijd te ver weg vaak bij de ander meestal te bang ’t Gaat om de stap, de eerste stap om toekomst bereikbaar te maken dan is de koers pas weer vooruit het doel dichterbij dan eerder…

te weinig woorden spreekt de mond terwijl het hoofd toch overvol zit met vragen zonder antwoord dwaalwegen zonder richting oplossingen zonder pad te weinig zinnigs denkt het hoofd nog altijd te vol vooral van zichzelf…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

ademhalen vuurspuwers van teken en taal heilige eik heeft gelijk samen deze strijd de ruimte voor tijd nog tijd genoeg snuiters als ruiters blijf koel en kalm het hart klopt nooit meer bang het symbolische tegengif help mee aan het grote geheel heelal gil dans spring de mens is onsterfelijk Marci luni insula sum kom Phoebe weer vol…

Niet omdat het herfst is de ochtend zwelgt van mist maar om alle dagen er ligt een hof vol zon te baden de deur wijd open we drinken straks bij wat wil mijn vrouw graag weten dan weet je het zelf bijlange niet…

Het stormt in mijn hoofd. Hij zit vol met gedachtes, zo vol, dat het eigenlijk leeg is... Mijn hoofd is leeg, ik ben leeg. Ik voel me leeg en alleen, Alleen in deze volle, drukke wereld... Ik voel me klein, word verpletterd door mijn gedachtes, de gedachtes in mijn hoofd.... Mijn hoofd zit vol, zo vol dat hij eigenlijk leeg is....…

Ik ben zo moe mijn oogleden zo zwaar Ik wil zo graag slapen En ach, kon ik het maar! Ik lig maar te draaien te woelen in mijn bed Denkend over morgen de wekker al drie keer opnieuw gezet Ik heb het koud, lig steeds te rillen Trek de deken iets verder over me heen Kan toch niet stoppen met trillen Morgen, de dag waarop het voor altijd…

Mijn hoofd is hol daardoor ook zo vol Alle gedachtes lopen door elkaar heen Pak ze maar, pak ze maar, maar nee, vasthouden doe ik geen Waarom? Alles is zo leeg en wat brengt al die leegte teweeg?…

Een hoofd vol woorden, een hart dat ziet, een ziel vol verlangen, wie kent dat niet? Een droom voor later, een licht voor jou, een aarzelend voorjaar, wat krijgen we nou? Een vroege merel, een lentezoen, wat dansende kinderen en jong en fris groen.…

In een wereld geregeerd door woorden beweegt hij in een stil en kil bestaan, wachtend op leven dat niet zal komen, liefde, die alle woorden zou verslaan. Eeuwen had hij gewacht in zijn dromen op die ene die niet wilde bestaan; een prinses doorspekt met gouden kronen, die zonder woorden hem toch kon verstaan. De stilte die hem als de nevel…

het hoofd van de dichter zit dagelijks boordevol woorden zodoende schrijft hij alle cijfers die hij zoal moet onthouden op de binnenkant van zijn hand zo ontstaat er op bijzondere wijze aan het einde van de dag op 't oog een cryptisch gedicht dat zich lastig laat lezen…

Een man ergens op de Azoren Die draagt zijn hoofd achterstevoren Al is 't niet bekend Wat 'r is met die vent 't Probleem zit wel tussen de oren…

wat je voor jezelf al lang had betracht dan nog weten dat wat je voelt meer is dan in je hoofd…

uitgehold staat hij te sterven staande zoals het kennelijk hoort verwoest door vele jaren nooit boog hij het koppig hoofd…

Vannacht heb ik geen oog dicht gedaan en wist ik het zeker, mijn vuisten gebald. Nu ben ik moe, op van de slaap en ga ik terug in bed met mijn twijfels.…

Ook al heb ik je nummer gewist en je spullen weggegooid alles wat van jou is, blijft in mijn hoofd.…

Denk nu niet dat wat ik hier neerpen voor jou is bedoeld Ik pen hier niks neer voor jou, of voor jou of voor jou Sterker nog: ik pen hier zelfs niet eens wat neer voor mijn vijfde vrouw kun je nagaan.…

Trots zing je oude liedjes, die bleven zitten in je hoofd. Als een oude grammofoon, blijf je hangen keer op keer. En als je weer iets is ontvallen, sterf je steeds een beetje meer. Er komt beslist een dag, dan zijn de boekenkasten leeg. Is alles toch vergeten, waar je ooit voor hebt geleefd.…

Shoppen in de winkelstraat Van het nieuwe kalifaat Is niet zo hemels als beloofd Zonder handen Zonder hoofd.…

Zijn hoofd is een wirwar van draden. De verbindingen zijn zo uitgebreid, dat hij een gespannen leven leidt. Hij moet zoveel doen, daar wringt de schoen. Zijn haren worden grijs, dat is de slimheid zijn prijs. Hij woelt dag en nacht, tot hij bijna versmacht. Het ventje in zijn hoofd, kan maar niet worden gedoofd.…

Hoofd vol gedachten: vijver vol opgewonden kwakende kikkers…

een buik vol vlinders een hoofd vol gloed een hart vol bloemen een ziel vol zoet door jou, mijn lief... mijn adem, stromend door mijn bloed…

Verstand vol mis trouw vol wan liefde vol loos Had ik kunnen weten dat had ik het willen weten alles lijkt opgelost maar blijft een raadsel Mond vol zwijgen hoofd vol leegte vol zonder zin…

Vaak het hazenpad of vluchtweg genomen Verbaast me heden niet Erg gevoelige tevens zo sentimentele zieltjes Zo makkelijk te verpletteren vernederen vergruizen Harde tante nooit geweest Spijt me ook niet echt Verdriet en geluk zo puur intens Onrecht wacht op herstel Fraaie dichtenvrienden en mijn kinderen Eigenwaarde nam en neemt toe Fraai…

Lopend in de vrije natuur kijkend om me heen ruikend aan de struiken voel ik me niet alleen Mijn rugzak heb ik bij me onnodige ballast zit erin jaren en jaren opgespaard vanaf een heel pril begin Ik heb besloten voor mijzelf de rugzak in het bos te legen dat is best een hele stap je komt jezelf dan wel tegen Maar het is mooi geweest…

de maan is weer weggegaan nu jij de stilte leeg naast het janken van de hond legt ik draag het gehuil uit armoede omdat mijn handen en ogen moe zijn en ik geen andere slaap kan vinden voor deze besmette dood doortrokken in de grond zinkt het braaksel naar zilte nachten zelfs de hond ligt aan mijn voeten overdag…