Alle inzendingen over voorbarigheid

Al werd ze die dag ook jarig Dat vond de gynaecoloog toch te voorbarig.…

Het moet een soort pelgrimage worden, vol boetedoening en bezinning. Een inkeer naar vaste grond, op voeten gedragen naar zelfoverwinning. De schaduw biedt de luwte van beslotenheid, gelijk een vlucht naar veilig gebied. Echter behoed u; er ligt slechts een gang naar Canossa in het verschiet.…

met nog een uur te gaan vastgelegd in de genen van tijd stokt een adem na alles wat is gezegd over voortgang en bij tussentijdse evaluatie blijft er nog een open veld wachten op bewolking op het volstrekt helder onvoltooide waaronder ons eigen gelijk verder geen nieuws en telt niemand zijn dagen…

Het is een nieuwe trend bij jonge mannen: Ze zijn steeds vaker tegen nageslacht. Heeft Adam daar wel over nagedacht? Wat zijn dan eigenlijk zijn toekomstplannen? Je wilt toch niet dat Eva je ontglipt, Omdat je in je zaakje bent geknipt?…

Sneeuwklokjes kleppen voorbarig de lente in een besneeuwde tuin...…

Martijn uit Amsterdam is jarig, maar verheug je niet te voorbarig.... Feliciteer je hem met een zoen, denk na vóórdat je dat gaat doen! Want hij is op zijn kin wat harig......…

Maar zong voorbarig : "ik ben binnen !"…

Dat ik nu vijfenzestig lentes tel Vind ik voor een gelukwens wat voorbarig: Als je zo oud wordt, ben je nog niet jarig; Dan sta je in het leven buitenspel. Alleen een dichter gaat nooit met pensioen. U moet het dus nog heel lang met mij doen.…

vandaag ben ik weer jarig maar toch geef ik geen feest dat lijkt me wat voorbarig want eens geef ik de geest wellicht is dat al morgen maar misschien ook wel wat later toch wil ik ervoor zorgen niet te sterven met een kater…

de thermometer breekt verzet de zinnen voorbarig rijden mensen in een cabrio in de verte hoor ik op de radio: alles gaat opnieuw beginnen! ik voel de lentelucht in mijn te warme jas en wou dat ik niet zo weemoedig was…

Het loopt met die medailleoogst wel los Het koor van sceptici juicht weer eenparig Maar wat vergeten is, was zeer voorbarig…

Misschien is het een tikkeltje voorbarig, Maar overmorgen gaat de vlag in top. De driekwart eeuw van mij zit er dan op, En tevens is die dag de Koning jarig. Ik heb het echt geweldig voor elkaar: Heel Holland vlagt de dag dat ik verjaar.…

Ook ik was ruim op tijd voor dat diner Met Lex en Max een vorkje te gaan prikken Daar konden ze me dag en nacht voor strikken De datum zat me deze keer niet mee Bij dit banket was ik helaas voorbarig Men zei: 'Nú weg of u bent nog niet jarig!'…

Daar een bacterie vrij zou kúnnen komen Wanneer een geit wellicht een miskraam krijgt Wordt, wegens iets dat theoretisch dreigt Van geit èn lam het leven afgenomen Als 'preventief' gelijk staat aan 'voorbarig' Mag ik dan net zo boos zijn als meewarig?…

We kruipen economisch uit het dal Er wacht ons weer een stijging in de koopkracht Ofschoon ik mij geen echte misantroop acht Vind ik het vrij voorbarig, al met al Heel dat gespeculeer rond groei en doorbraak Lijkt net zo’n luchtkasteel als -ooit- de oorzaak…

En de herfst lijkt nu begonnen Al weet je dat in Nederland nooit echt 't Is zelfs voorbarig als je zoiets zegt Maar met dit weer wordt zeer aan sfeer gewonnen 't Is binnen knus en aardig te doorstaan De thermostaat mag bijna alweer aan…

Voorbarigheid is een gegeven In dit sierlijk mooi paleis eerder is dat ook mijn leven Voor het einde van mijn reis Limiet aan de onzekerheid Door zware, harde feiten Wil ik dan echt de zwakke tijd Die voor mij moet gaan pleiten?…

Het voelt zo goed en zo vertrouwd en toch is het zo pril Ik weet dat het voorbarig lijkt maar dit is wat ik wil Met jou samen mijn leven delen voor altijd bij elkaar Dacht dat echte liefde niet bestond maar dat was dus niet waar Nu dat ik jou eind'lijk gevonden heb laat ik je nooit meer gaan En hoop ik dat jouw naam binnenkort op mijn…

overeenkomstig het lichaam vangt de vogel lucht als het licht blijft branden kunnen we hopen op voortdurende aanwezigheid, waarmee maar zelden iets is aangetoond tot onderwerp van stelligheid als een soort van hekbewaking wat er kan gebeuren is daarna ingezwachteld…

Dus laten we over hen geen voorbarig oordeel vellen. En met deze vrienden dapper door het leven gaan.…

het is voorbarig pas morgen word ik jarig destijds vandaag zat ik vast kwam gewoon niet los twee geneesheren kwamen tegen vijven in de ochtend met de tang om mij te halen voor mijn moeder was het balen met twee lepels aan mijn schedel er uit gepeuterd er komen blauwe plekken alles zal goed gaan geen letsel dat komt wel maar…

Ik dacht, heb ik daar jaren voor geleerd, verweerde waarheid, waardoor de dichter zich bekeert, het proefde bitter in de keel, doorstak de zinnen op de tast, te lang gevast, versproken tijd, de gal verdeelt, het baatte iets, de twijfel voorbij, niets zonder immateriële averij, een zwijgend boek, waarvan het begin en einde te voorbarig…

Voorbarig. Voorlopig Stamelt het bloed Kraakt de rib Drijf ik een eeltige hiel in haar lenden Nu ik staar naar haar. Zwelt een prop in de krop Het verhemelte splijt De sappige tongval schijnt haar niet te storen. Een schemervlam strijkt langs wervels Doofstom reken ik op mijn ogen Maar ze stromen onder.…

Z'n eerste poging is nogal voorbarig. Geen kaars gaat uit, hetgeen ons niet verbaast: de man is eeuwig, immers honderdjarig. Er blijkt een moeilijkheid, waarop-ie stuit, want opa inhaleert opnieuw en blaast een kaarsje en z'n laatste adem uit.…

reed ik nog een scheve schaats de elfstedentocht reed ik per fiets nooit had ik mij zo’n koele zomer kunnen dromen het doet me meer dan iets de merels fluiten mij in februari de oren van het luisterend hoofd struiken zijn door de warmte opgeblazen ze ontbotten in een te vroeg lentefeest en hier recht achter de mooie duinen begint het voorbarig…

Voorbarig samenkrimpen, een mooie dood verwachten. Komt zij dan om me te begeren? In deze lege stad? Ze was nog gaaf toen ze een laatste blik schonk. Ik fluisterde opgewonden. Schemer. Wat verkiest ze? Haar eigen veren te strelen? Anderen naderen op teenkussens, het hoofd licht achterover. Roekeloze hoogmoed.…

voorradig jij hield van alles wat ik deed bent nu niet triest meer, maar bloedheet en ik doe alles overdadig Je was er niet, dus ik je zachtjes strelen dacht je nog mooier dan je bent dacht je wild en willig, ongeremd kon naar believen orgasmeren Nu voel ik sterk mijn pols versnellen en hoor j’aan de deurbel bellen als minnaar ben ik te voorbarig…

Nog zeventien goede jaren erbij en ik val (hoe schandalig en voorbarig is dat?) uit die leeftijdsgroep, waarin je nog spelletjes mag spelen. ‘Van zeven tot zevenenzeventig jaar’ staat er toch op die dozen. Uit principe weiger ik dat spel mee te spelen. Ik ben met een jong hart geboren en zal dat ook behouden.…

Voorbarig samenkrimpen, een mooie dood verwachten. Komt zij dan om me te begeren? In deze lege stad? Ze was nog gaaf toen ze een laatste blik schonk. Ik fluisterde opgewonden. De schemer maakt haar welvingen ronder en mijn lustwapen warmer. Wat verkiest ze? Haar eigen veren te strelen?…

Helaas, hoe is die vreugd voorbarig: 't zijn bloemen op het jonge graf... Hoor onder die bomen de zuchten en zoenen van 't jonge, lieve paar; helaas, in het leven zijn kluchten! Zij stierven vóór 't einde nog van 't jaar... We leven op aard slechts een schijntje. Weet gij wie het beteren zal? God houdt ons aan 't eeuwige lijntje.…