Alle inzendingen over vormgeving

tijdperk van steen en ijzer langzaamaan wijzer een lach en een zucht hoog in de lucht laag bij de grond hoekig en rond vormgeven aan leven…

Waarom uit het vormloze Dat nu op je wacht Naar buiten treden Vanuit de aarde Met de leem aan je handen Vormgeven aan wat mens Of dier kan zijn, maar In ieder geval Schepping is die Zonder gedachte, Zonder idee, Onder het gevoel van Je handen ontstaat…

ik slijp briljant jouw diamant jij koolstofde geluk door druk en laaiend vuur je kernde volmaakt structuur setting is uniek door eigen vormgeving wij hebben elkaar lief…

Ik zag een wolkje hoog verheven 't was een stilleven wit van kleur bewoog ze zich gracieus ook qua vormgeving eerste keus Ja na het zien van zoveel moois omgeven door hemelsblauw dacht ik direct aan (iemand zoals) JOU…

Op je tafel rusten nog briefjes met domme klusjes terwijl buiten onweer flitsen vurig knallen sluiten wij deze dag af jouw rekeningen zeg jij zijn betaald. Een grote stapel vergeelde kranten en tijdschriften met een kartelschaar op de keukentafel roept ons schaatsers prijken op de bovenste voorpagina. Ik lees je voor uit die krant jij…

Wat er is tussen hem en het laat zich met trage vaagheid beschrijven tussen hemel en aarde is ook zo iets wat mensen motiveert bindt het het met hem het verklaarbare blijft het verborgene ook met moeite is hij het die het vormgeeft…

je schopte zachte muziek in het mechaniek van de schijf tot hij zijn vertrouwde draai had gevonden in snelheid en geluid je komde handen rond klei die randen verkenden van meegaandheid en consistentie in samenspel tussen cirkel en lijn zonder breekpunt te zijn fraai welft lichte druk de soepele klei gelijkmatig de hoogte in…

Veel denkwerk werd besteed aan auto's, kleding en de fietsen de straatlantaarns en bomen op het plein zelfs de deurknop van uw huis, werd niet vergeten. Het pakje soep met dit of dat de letters en de kleuren formaat en smaak er werd voor u gedacht, alleen nog even consumeren. Een hebbeding, geen noodzaak toch gekocht of in de brievenbus…

je hand heeft de onafgemaakte vingers van talent dat zoekend is je speelt en schildert wel maar het touché wordt niet herkend musiceert kleuren voor een zaal zonder publiek componeert doeken in verkeerde melodie tonen zijn je woorden vormgeven de muziek jouw talent zit nog van binnen je vingers raken het net niet…

Ziel vol passie met een vleugje goddelijkheid Als ik je ogen zie Je spreidt je vleugels vol veren van licht Vlieg met me mee door de spiraal van tijd Naar onkenbare hoogte waar het leven voelen is Jouw ziel samensmelt met de mijne Waar we cirkels vormgeven In de rest van tijd.…

Gewaarwording van een vloeiende natuur die zich opnieuw bezint hoe zij zich vormgeven zal.…

werden kleurige noten gekraakt op een dansant ritme waarbij handen het vuur dat van binnen loeide meer ruimte gaf aan een te snel groeiende verschroeiende fan gekte uit de tijd dat deze binding alles opving van het puberen tot en met de nieuwe generatie die zichzelf in de spiegel kon feliciteren met wat het heden aan inhoud en vormgeving…

het glas zong transparant in verfijnd kristallijn pas bij de hoogste toon kwam plots de barst leek vertraagd te breken uit de spanning van het vormgeven de dissonanten deden pijn in flonkerend vallen het duurde lang voordat scherven hun rustplaats konden vinden het laatste breekbaar nootje nog kristal kon zingen…

Wat te doen als het ontwerp, vormgeving en kleurgebruik, een uit de kiem gekropen haiku de pers haalt? Fors blijkt het stadshart geraakt: zonder éen fobie! 'Humane Architectuur verkleint uw kwalen.'…

Ga met mij de strijd aan de pennenstrijd, verwerp wat voor jou verwerpelijk is, onderbouwing is niet wat mij interesseert, jouw vormgeving maakt mij wellicht gecharmeerd. Polemiek owee polemiek De strijd met mij, de pennenstrijd.…

haar lach plakte plezier op de geschenken kleurde papier dwarrelde linten van alle lengten een verrukkelijke verrassing van vele variaties licht in de vormgeving van een adem- benemende beleving wie dit gaat overkomen zal er nog lang van dromen een ontmoeting op dit paradijselijk niveau krijg je niet zo dat stukje hemel…

Ik had tranen in m’n ogen De dikkere ontsnapte over m’n wangen Om Peter R. de Vries Om Peter Om zijn dood Om de moord Om het gemis Om hun Promenade-herdenking aan hem Promenade wist me te raken Met beeld en geluid, de vormgeving de melodie, de zang, de emoties Het maakte voor even Het verlies, zijn verlies Iets lichter, iets luchtiger…

Vormgeving Maar de kern van dit Gedicht is: 't blijft 't Zelfde verhaal Dwarse en dus weerspannige leestip: (2 romans in 1) Ian McEwan Amsterdam & De brief in Berlijn Http://www.dwarsligger.nl…

ik weefde pure kleuren uit het scheppingsverhaal geen schakering of diepere nuancering maar heel basaal zweefde boven het vormgeven van het eerste leven hoorde het zingen van immense koren nog ongeboren kinderen er was geen hemelpoort licht leidde mij in warme intensiteit wist en begreep het eerste vibreren op goddelijk niveau…

weer legden jeugdig en hip het af tegen klassiek dat in vintage een nieuwe toekomst spiegelen zag ondanks foutjes in constructie en korte duurzaamheid weinig houvast in kwaliteit en grillig in kleur en vormgeving die soms bizar in uitvoering is reparatie en herstel vaak moeilijk omdat mengnummers niet genoteerd zijn de kleine…

ik zag je in muren verdwijnen door gesloten deuren weer verschijnen en altijd was er de warmte van je lach jij die niet hecht aan materie maar wel de werkelijkheid deelt in samen vormgeven en stemmingen beleven wetenschap leert ons de les hoe om te gaan met de rest van de schepping waar wij samen mee leven toch stapt…

Het aan meer dan niets vormgeven en minder dan alles begrijpen duurt een mensenleven, zal door tijd rijpen.…

Zo ben je nog een bleue ster in spé Je lebbert aan een kopje automaatmix Zo lijk je een bespeler van The Matrix In de derde serie Idols op tv The Matrix 3, een schim van 't origineel Van Idols 3 verwacht ik net zoveel…

gegroeid in wat ons in elkaar boeide liefde en intens plezier nog zonder fundament wel genoeg stenen en cement voor meerdere huizen maar altijd bleef het luisteren naar en fluisteren voor de rest van de wereld creatief hoog spel omdat wij graag met woorden speelden en samen vaak de strekking deelden zo ook kleur en vormgeving…

soms schuurt iets aan mijn ego jarenlang is die opgebouwd iets minder lang blijkt hij te hebben gerouwd het ging al fout bij het hanteren van lego ik bouwde kastelen en droomde van een prinses onbewust wilde ik de wereld vormgeven dat is int geheel niet mis, maar het leven leert een les het zijn er meer die daaraan vreugd willen beleven…

Ik heb mijn hart gegeven aan een zeer bijzondere vrouw, die haar idealisme wil vormgeven. Liever hou ik haar voor eeuwig vast, maar ik ga niet tegen goddelijke wetten in, want echte liefde laat vrij! maar het doet wel ongelofelijk veel pijn, zo'n lieve vrouw te moeten loslaten!…

Jij wilt het kosmisch leven vormgeven. Daarom wil je nog steeds gaan Naar waar de maan uit het zicht raakt. Op absurde afstanden van geliefden. Niet te bevatten. Je vat het niet, daarom wil je dit. Daarom moet het. Je beseft niet wat je achterlaat. Stap niet verder, in godsnaam! Je kunt nooit meer terug...…

Straks moeten wij onze navelstrengen vormgeven! Natuurlijk komt ons denken te kort. Lente en Pasen weten het beter. Wie ogen en oren heeft, gaat celebreren - mentale vernieuwing komt met Paaskracht: 'Ban het kwaad en het leven wordt weer Léven!'…

Graag wil ik een paar woorden kwijt Gerijmd zoals het zou moeten Na een jaar of 2 op deze site te komen Zijn er mensen die ik speciaal wil begroeten Mensen die onafgebroken De mooiste gedichten kunnen maken Gedichten die, door hun boodschap of vormgeving Andere mensen steeds diep weten te raken Zo niet iedereen dan alleen ik Lees met bewondering…

nooit meer,vormgeven aan het aarzelen enige uitweg is een vrije val alles gaat vrijwillig z`n gang geen waarheid verstopt verder moedig lijden een ontdekkingsreis aan gaan door hemelgewelf heen op zoek naar de zenith der geest het leven mag gevierd worden waar en waarom is niet de vraag eerder daarom en de rest blijft vaag een nieuw…