Netgedichten

netgedicht (nr. 60.522):

Licht leidde mij

ik weefde
pure kleuren uit
het scheppingsverhaal

geen schakering
of diepere nuancering
maar heel basaal

zweefde boven
het vormgeven
van het eerste leven

hoorde het zingen
van immense koren
nog ongeboren kinderen

er was geen hemelpoort
licht leidde mij
in warme intensiteit

wist en begreep
het eerste vibreren
op goddelijk niveau

waarom bleef
mijn lichaam beneden
was ik nog niet afgesneden

keek om voelde de draad
ging terug naar mijn lijf
schijndood op de rug