Alle inzendingen over vrouwelijke eer.

In mijn eentje mijn vrouwelijke eer verdedigen is soms de moed op. Het trieste is dat ik mezelf dan maar verstop. Voel me bedreigd in mijn eigen huis. Zoveel angst vele zaken niet pluis. Mezelf niet kunnen verdedigen door pijn. Als ik straks weer sterker ben zal ik er dan weer durven zijn? Ga je dan nooit stoppen met me lastig vallen?…

Nachtelijke uren kunnen een vrouwelijke eer niet bewaken; laten haar niet ongemoeid tot aan het ontwaken. Lucretia, klassiek thema van een vrouwelijk leven aan schreven. Lucretia, romeinse zeden waarvoor zij schaamtevol wenste te sterven.…

Angela de Jong doet haar familieachternaam deugd en eer aan: want zij is jong, jeugdig, speels en vrouwelijk, menselijk wat lees ik, Jan Jacob Krediet Van den Bos, haar colums graag wat leer ik veel van haar als mens, als consument, als schrijver en dichter, want ik ben jong, jeugdig, speels en mannelijk, menselijk!…

de verte te zien Daar wil ik me dan graag in vergissen Dan kan ik je bijna aanraken Dat zou ik nog zo graag 1 keer willen Nog een laatste warme omhelzing Dat zou zoveel verdriet in mij stillen Maar het blijft bij praten Tegen een hoop zand en aarde Toch de gedachte dat je daar ligt Geeft dat zand een onschatbare waarde Mijn laatste eer…

stuk papier vol met spelfouten zo zou de mens zeggen als een junk die zoekt naar een shot voelt mijn ziel zo gewoon zonder letters in dit kasteel zonder letters in de goot zonder letters net zo goed dood vraag af vraag maar raak raak en kraak observeer vermijd het duister en zijn sfeer o ja de heer of godin uiteindelijk is het een eer…

ik zag in je lach het kloppen van je hart lippen welfden in rood de kracht die jij van binnen had gebogen lijnen verfijnden de intensiteit van de liefde die jij gaf in het zwoel van je ogen ben ik voor jou tot in het stof gekropen niet onderdanig maar vol adoratie van jouw lieftallige vrouwelijkheid…

geen vrouw ontsnapt aan mijn blik noch ontgaat deze aan mij zelve zij doorstroomt mijn lijfelijk ik gestut door ziele gewelven meegesleurd in onaantastbare krachten doet zij mij vaak verscheuren zo sterk in mij en in gedachten het geeft mij haast onmogelijke kleuren geaard in dit wezen, met gedreven passie zoek ik mijn weg waar bandeloosheid…

Stil is de liefde van het vrouwelijke. De macht van liefde is weer terug. Een kracht die alles heelt. Luister stil naar de zoete fluistering. Hoor het lied en de stem van de moeder. Luister met gesloten ogen. Het lied van moeder aarde weerklinkt. 29 mei 2008 8 Ries van Meerten…

Vrouwelijkheid Daar zit ze dan De wat rijpere vrouw, mevrouw…..…

Je geweten, is iets anders heeft met wetten niks van doen toch zouden er wetten moeten wezen die zouden zeggen: naar eer en geweten: Heb ik de wet nooit overtreden, maar: mijn geweten, daar weet geen mens iets van, vandaar dat ik naar eer- en geweten zeggen kan: Geen wet ooit te hebben overschreden.…

Ik las bij vormen van rijm Over het vrouwelijk rijm. De artistieke kneep Is een extra lettergreep Ten opzichte van het mannelijke rijm. Vrouwelijk rijm tweecomponentenlijm.…

door hem verwekt door haar gedragen mijn God zij dank voor alle dagen…

graag, zei spelmaker toen zei coach: sorry dan dat ik je passeer waarop spelmaker antwoordde: dan bedank ik voor de eer…

Wel een hel en hemel Ontvangen een geheel Dat is slechts een keuze Eer ik uw Zonen, ieder enkel deel…

jij, mijn muze ziet mij niet voel je wel; mijn schepping in het verschiet mooi, zo mooi waarover ik vertel of droom in het gras drijven op jouw wolk zuchten, zij aan zij wij zijn een samen zijn we te leen altijd toeven in mei de woorden gemeen je gaat ver de morgen vooruit dat hoort ook zo ik verlang naar je mijn kunstige bruid…

Ik ben beneden in mijn ziel Aan het kijken wat er mis met mij is Deze mannelijkheid die ik voel Is soms vrouwelijk Die als een zachte stem zegt het komt goed Hoewel ik man ben, voel ik mij soms meer vrouw Niet overal geaccepteerd dit dubbelgevoel Liegen over dit gebeurd vaak in dominante culturen Ze zeggen dat het woke is maar ik denk dat het…

Eer maakt men lakens wit met inkt, Eer spreekt men schaak met bezemstelen, Eer vindt men nog een roos die stinkt, Eer ruilt men stenen voor juwelen, Eer breekt men ijzer met zijn handen, Eer zal men stijgen in valleien, Eer legt en een garnaal aan banden, Eer leert men geiten kousen breien, Eer plant men bomen op de weg, Eer zal men kakken…

Eer maakt men lakens wit met inkt, Eer speelt men schaak met bezemstelen, Eer vindt men nog een roos die stinkt, Eer ruilt men stenen voor juwelen, Eer breekt men ijzer met zijn handen, Eer zal men stijgen in valleien, Eer legt men een garnaal aan banden, eer leert men geiten kousen breien, Eer plant men bomen op de weg, Eer zal men kakken…

vredelievend eer ik uw naam (zoals dat heet) geïnkt op papier voor jou van mij waar poëzie niet zwijgt als lichtheid van ademhalen rondom die plek beweegt het bestaan van jouw klassieke gedichten zó bevrijdend in mij…

soms is het moeilijk om te kiezen en zou je haast vergeten dat je niets meer kunt verliezen dan je eer en je geweten want in ons tijdelijk bestaan op deze godverlaten aarde zal alles ooit voorgoed vergaan en is niets van blijvende waarde weet dus goed waaraan je hecht en laat je niet zomaar verleiden in alles wat je doet en zegt op elke…

mijn naakte liefde voelt zich vrouwelijk en zacht jouw omarming streelt…

je zit met je hoofd al klem tussen schaamteloze lippen maar de tijd is nog niet rijp om uit het vrouwelijke te wippen…

Jou als vrouwelijk wezen geprezen, daadwerkelijk ook haar als opgroeiende ontblotende boom met alle vertakkingen werkelijk eer bewezen. Opende dit aardrijk voor jou al haar wijze mond durfde jij je ook te begeven in de wereldwildernis, eerbiedigde jij ook de betekenis van regenbogen, keek je als vrouw gelijkwaardig in andere ogen.…

Eer waar is het gebleven Veel hebben geen eer Het is niet zo als vroeger meer Weinig voelen er nog eer De waarheid waar is die gebleven Velen leven in een leugen Is het zo leven beter Durft men niet in de waarheid te leven Gaat men liever oneervol door het leven Terwijl eer je kracht zal geven De waarheid geeft je een eerlijk leven…

reikend naar het licht ranke vrouwelijkheid draagt voelbare zwaarte ik stijg op uit dit bestaan en laat mijn leven aarden…

vrouwelijke kracht innerlijke schoonheden laten haar hart zien zachte rondingen vormen de basis van haar bestaan…

heeft zijn vuur uitgespuwd in de diepste lagen van mijn vrouwelijkheid Niets dan een ontzield, verwoest lichaam De draak sluipt en helaas, niemand is op hem voorbereid.…

speelde God een spel, of liet hij eens te meer zien dat Goddelijkheid Vrouwelijk is?…

misschien dat mijn vrouwelijke alter ego u in de toekomst nog eens lastig valt maar ik heb het met u gehad ik ben geschiedenis reageer maar tot u een ons weegt dan haal ik mijn gram…

Zonder mij uit tot dit onophoudelijk vrouwelijk wit van ogen en appels huid zonder mij zonder mij uit. Zonder mij zonder mij uit zonder mij uit tot huid zonder u uit tot huid zonder mij zonder mij uit.…