Alle inzendingen over we missen

We missen dat: wat we niet bezitten Net als de zon We missen dat: wat we nooit krijgen Simpel We missen dat: wat onbereikbaar is Net als de sterren.…

We dachten: alles is gezegd, alles is gedaan we dachten zo van: nu mag je dan wel gaan we dachten, maar alles ging zo snel we dachten: nu, nu kan het wel. Maar we missen je zo, ze vreselijk we missen je aanstekelijke lach we missen je vrolijke stem kortom: we missen JOU.…

Je aankijken en genieten van je lach, Want je bent er niet meer We missen je!…

Of de taal, Die ons vertelt, Wat we missen?…

stel je voor we missen pijn deleten de dood met slechts een enkele druk op de juiste toets in deze nooit aflatende eeuwigheid zullen we daar dan wel het oneindige geluk vinden…

Jouw schaterende lach als je met papa stoeit jouw onschuldige ogen als je per ongeluk knoeit Jouw leuke opmerkingen zo spontaan uit het niets jouw vrolijke gezicht rijdend op je crossfiets Jouw lieve stemmetje met je lichte accent we missen alles van jou nu je niet bij ons bent…

De landen die met sufgesust geweten Gezamenlijk de rijkdommen belijven Bepraten hoe zij rijkaards kunnen blijven En lekker met z'n allen kunnen eten We missen een verslag van de couleur Door een cynisch-charismatisch chroniqueur…

wat we missen is een stukje boomstam van pakweg zo'n 60 cm zo op het oog een vreemd gegeven wat bezielde degene die de zaag hanteerde was het moedwil vandalisme misschien wie het weet mag het zeggen…

Nee, we missen straks de boot weer En blijven liever handelen uit noodweer…

Een oude vriend ging heen – we missen hem In ieder opzicht tegendeel van mij maar samen ouwehoeren stemde blij gitaar voor hem, ik met alleen mijn stem Bedankt compadre, veel heb ik geleerd jouw mooie klanken telkenmaal begeerd…

We zaten in de kroeg met het breedbeeld aan en we hadden allemaal even tranen in onze ogen. Waarom wisten we niet precies, want wat is een Koningshuis ? In onze ogen niet zoveel, maar toch tranen en heimwee naar iemand die we missen.…

Ik voel me leeg en in de steek gelaten In één klap heel veel vrienden kwijtgeraakt Pims levenswerk blijft nu onafgemaakt Ik hoor hem op mijn lijntje niet meer praten Maar de eigenlijke reden dat ik ween: We missen zelfs de stem van Jan van Veen…

Ik weet niet of er woorden zijn voor het lied dat mij beweegt als jij je ogen sluit en daarbij nauwelijks hoorbaar zucht Maar als ik dan alleen met mijn gitaar tonen aansla die tastbaar maken wat we nu niet kunnen zeggen verdrijft dat beeld de muizenissen en geeft een zoete smaak aan woorden die we missen.…

Zo ver van hier zijn lieve mensen die even aan me denken nu; ze sturen heel kort lieve wensen en zeggen dan;"we missen u"; dat klein berichtje doet me denken dat afstanden niet echt bestaan maar dat de liefde tussen mensen nooit ofte nimmer zal vergaan.…

De glazen rode wijn op zo'n terrasje Mooi uitgelicht chateau in Franse sfeer En elke avond buiten lekker weer De Mart in zo'n verschrikkelijk fout jasje We missen al dat slappe ge-oh De krekels en dat lied van Dalida.…

- Als een kat niet naar buiten kan, staart hij uit het raam - De televisie staat aan Shows en sterren Reclame en glamour Zien we wat we missen?…

nu een laatste Sleen we missen je…

De bal is niet rond zelfs niet ovaal we missen een stuk is er tussenuit of heeft er nooit gezeten het is zo unfair dat niets meer weten het is zo oneerlijk als iemand die altijd zo heeft geleerd nu zo ontiegelijk dementeert. Dat alles vergeten niet eens meer wat je vanmorgen hebt gegeten.…

stormachtig is de dag waarvan de uren stilte beuken op de muren woorden van onmacht trekken als koude tocht langs je heen en vervliegen liegen hun waarheid in raken en negeren verwaaien in echo zonder proberen als de wind is gaan liggen de schade opgemaakt weten we ineens wat we missen de angst is verdwenen voor de tomeloze stilte…

Maar voor altijd dragen we je mee . Diep in ons gebroken hart. We zullen je nooit vergeten. Rust nu zacht vrij van de pijn. En je weet lieve moeder door die foto aan de muur zul je altijd bij ons zijn. In gedachten ben je bij ons en je leeft voor altijd mee in ons hart. Rust zacht lieve mama. We houden van jou. En we missen je.…

Zo'n man waarvan je denkt dat hij er altijd wel zal zijn Hij schitterde op planken maar was wars van schone schijn Zijn typetjes verschenen regelmatig op de buis Ze werden nationaal bekend bij menig kijker thuis Naast koning van de lach was hij een dienaar van het kind Zijn inzet wereldwijd was groot en was wat mensen bindt We missen…

zou ik nog even één lijntje uit willen gooien eentje naar jou jouw mooie glimlach verstopt achter die baard betovert mij nog altijd zoals toen een liefdevolle omhelzing volgt, om nooit meer los te laten, ook nu tikt de tijd jouw hand verglijdt in de mijne praten honderd uit over wat we missen hoe het daar is, in het land van morgen, uitnodigen…

missen je…

Tellen we onze kwalen, zoveel als dat er zijn, praten we over misère, al is dat minder fijn of praten we even over de zon die zich liet zien? Klagen we over; wat we missen, de talloze dingen huilen we om; wat we niet hebben in plaats van zingen of, mijmeren we als we de vogels horen?…

Wij zitten verdrietig bijeen, want we missen er een. Buiten is het koud, binnen is het warmer. Wachtend zitten wij bijeen, en jij, jij ligt daar dood alleen.…

We missen jullie nog elke dag maar minder is nu het verdriet omdat we weten dat het goed is zo en vergeten doen we jullie niet. Maar als we komen met z'n twee in het mooie herfstig weer dan nemen we bloemen voor jullie mee en leggen ze op jullie graf dan neer.…

Waarom nu weggegaan Denkend aan die leuke tijd; Pas de deux; Wat waren we rijk; Voor allen zo sneu Zeevissen; De vrolijke lach; Alles gaan we missen Voor jou; geen nieuwe dag Laatst nog met een biertje; Buiten op het terras; Herinneringen op een kiertje; Wilde dat het nog; was Jij bent bevrijd In het leven een stem Overal je…

Een stofje in het universum Een deel van het geheel Meer mogen we niet zijn Een onderdeel van veel De twinkeling van een ster De wereld van dromen Totdat z’n vrije val Daar een einde aan laat komen De diepte van het zwarte gat Verdriet van wat we missen De zuiging van het lot Dat zonder reden kan beslissen De straling van de maan…

missen je, maar waar je bent daar ben je weer gezond…

We missen hier heel erg je mooie zinnen, straks schiet mij mogelijk iets beters binnen.…