Alle inzendingen over windstoten van 130

Mijn kracht heeft mij verlaten, rottende vruchten aan mijn voeten wat bleef hangen, blijven onrijp, groene ranken vergelen, dof gelaten wacht ik op een laatste windstoot, die als dolk mij in haard en hart zal raken, vergrijp van dierbaar, maar ontbloot geloof, beperkt zich tot bot gezaagde planken.…

De lente staat op (SPRING)en daar doet die voorjaarsstorm, met de naam, CIARA, niets aan af!…

schuimende golven windstoten beuken de zee onder de gordel…

Harde windstoten – nederig buigen bomen vol overgave.…

In verbijstering rukt een harde windstoot weg een beminde man…

De waarheid is een zeilboot die zich laat leiden door de wind Het is die ruk of windstoot die voor jou het gezochte vindt…

Met een depressie dromend in de wintertijd met een storm op komst staan kale bomen paraat om windstoten te doorstaan.…

Wie meer dan 130 snelwegrijdt Heeft die nog recht om ergens op te knallen? Wat moet je doen met al je overallen Als je de 65 overschrijdt? Wie hoogglans krabt van andermans geluk Breekt niet alleen zijn nagel daarop stuk…

De ambtenaar die op de keien staat, de vluchteling die hier wordt weggekeken, Europa, waar NL wil herbespreken, die 130, slecht voor het klimaat, de kunsten die van perspectief beroofd zijn: van elke hoofdlijn krijgt wel iemand hoofdpijn.…

Zo’n VVD’er is totaal van slag als hij geen 130 rijden mag.…

Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach, Die zonnig vink en schem'rig nachtegaal, En tot nocturnes aai met manestraal Mijn lier, de hei, besnaard met herfstdraadrag, Ik, die uit orgel, zwart voor blauwe dag, Smijt over de aarde mijn donderchoraal - Jou koos ik, dat je op 't orgel van je taal Eert Brahman, mij en jou, ons beider Bach.…

Een grauwe lucht het grijszwart stapelt zich op in en om me heen Eerste beelden van wind komen voorbij Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht. Men heeft hier te maken met verschillende…

De windstoten slaan me, maar slagen er niet in, mijn gedachten op de vlucht naar vamperig Vlaanderen: mijmeringen naar wat ik achter liet: niets.…

Waar mogelijk zijn wij nu thuis gaan werken Dat blijkt voor het klimaat een goed idee Ineens geen overschot aan CO2 Ook stikstofuitstoot kan men zo beperken Dus Mark, gun ons in deze zware tijden Dat wij weer 130 mogen rijden…

Na Rutte II wil Schultz een ander leven Zij is niet in voor nóg een kabinet U kent haar vast wel van die rare wet Om soms - heel even - gas te mogen geven Dat biedt dus kans een opvolger te zoeken Die snel die 130 op gaat doeken…

Wij zijn de overwonnenen op de zuiderstrook der lage landen langs de zee De zee was niet ons goed al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand van bitterheid Soms is een plant ons goed nog en dieren Ik meen daarmee buiten de paarden schepershonden van Mechelen of Groenendaal die na de schilders de roem van…

Vooral na de verhoging van de maximumsnelheid naar 130 kilometer per uur is de bebording bij de snelwegen erg onduidelijk. ------------------------------------------------ Ik heb geen zin om (weer) bekeurd te worden: “Hoe snel precies is het hier toegestaan?”…

Schuimkoppen drijven op de golven woest is de zee een zandstorm verduistert het gezicht de vuurtoren schijnt met zijn licht in de verte vaart een boot daar komt weer een hevige windstoot heerlijk is het aan de kust je komt er zo tot rust uitwaaien aan de zee het voelt zo tevree!…

Er wordt om elk risico te mijden Een snelheidsdeken op de weg gelegd Terwijl het kabinet ons had gezegd Dat we wel 130 mochten rijden Dit vind ik weer ontzettend van de softe Dus houd ik Rutte strak aan zijn belofte. Er mag vandaag op de snelwegen niet harder dan 50 km per uur worden gereden.…

Op de Nederlandse autobaan moest je je teller constant gadeslaan. Gedaan met die hinder : nu mag je ginder aan topsnelheid in de file staan.…

glazig glijdt ijs over mijn wang, druppelt naar een zee, spontaan dichtgevroren in volle zomer tranen van vloed waaien over mijn strand van ontgoocheling, jij brengt met golven van woorden wat eb naar me toe allang vervlogen windstoot doorprikt nog altijd mijn drijvende wolken . . . tot snijdend hagel…

ik breek de windstoten met harde kloppen in de schuimkoppen maar niets vlucht sneller dan de wind ik breek het spiegelende watervlak dat slechts wat rimpelt aan de oppervlakte terwijl het in de diepte verder stroomt ik breek de stilte met een schreeuw maar de echo antwoordt niet er rest nu slechts een hunkering en een speels geweten…

Ik begin bij alt 130, valt me mee dan 131 en meteen ook maar 2 Dit is echt leuk er gaat een wereld open daar had m'n leraar Frans niet op durven hopen Man bedankt voor deze wijze les, heb je er meer, stuur maar naar m'n emailadres.…

net overgestoken over het zebrapad troffen mij en mijn zwarte paraplu keiharde windstoten paraplu binnenste buiten een merkwaardig staketsel van verwrongen aluminium tegen het zwart van het doek wapperend in regen en hagel betrapte mij er op dat ik dacht: zeedieren zien er zo uit eigenlijk getroffen door een zware storm leven…

Aan de kust kunnen snelheden van 130 km per uur zich voordoen. De storm houdt ons allemaal bezig. Laten we hopen, dat de schade in het land mee zal vallen.…

deze dagen was het raak jagers kregen weer een taak harde windstoten en veel regen waren voor hun een grote zegen daken vlogen rond en bomen vielen om hierbij hadden ze geen tomtom. donder en bliksem hier en daar het was ongelofelijk, maar waar toch was het niet allemaal gelukt want sommige stonden angstig gebukt.…

ik aan schurft van eikenbomen; wonden, ongeheeld aan pijnboomschors; ‘s nachts, weet ik, kreunen wouden onze vreugde zweeft met vrije vogels; zeeadelaars over het water een zwaluwenvlucht, onberekenbaar of mussenjongen op een vensterbank onze liefde is als wilde roos het stof der aarde, onweerregen als de gewassen, onbeschermd, een windstoot…

Vanuit de diepte roep ik om te geloven -- dat jij van me houdt.…

Vanzelfsprekend word je hierdoor geneuried, een windstoot slist je naam (verkeerd): de zwelling aan je oog vloeit uit in vergezicht. Hoe je zover gekomen bent. De opgehaalde ladder als een lam been.…

Als de zomer zich terugtrekt komt de herfst aan de deur, - de vogel die een veer laat - neerslachtig Een windstoot werpt mij omver ik voel mij ontredderd koorts op mijn voorhoofd.…