Alle inzendingen over wonend

zo druk en levendig als jij bent enorm aanwezig maar ook attent ben jij mijn lieve kleine vent en als het soms wat minder gaat voel ik mij even heel alleen met alle herrie om mij heen het liefst wil ik zijn 'gewoon' jouw oma maar voel ik mij vaak heel gemeen.... wèèr ingrijpen of corrigeren jou dingen moeten leren dat doe ik…

Een scheepsbouwer, wonend in Zelder, verwoordde Brams ondergang helder: ‘Kijk, hier is het schip en daar is de klip dus Moszkowicz pats, naar de Kelder…’…

Mijn schoonzusje wonend in Dalem zei tegen haar man ik vermaal em met kerstmis een eik je zet mij te kijk ik wilde een kerstboom, dus haal em…

Wonend in het wit tussen de woorden. Ongedachte, onvertaalde leegte, Ruimte biedend aan wat bijna is. Aan nog niet gevoeld gemis. Aan het nog onbestemde.…

Een BRUINgebrande ORANJEprinses, wonend in Graauw, wou haar PAARSE tuinhuis laten schilderen in 't BLAUW, ze nam de GROENwerker even apart en vroeg "Kan het ook in 't ZWART ?" waarop die zei "Maar u kocht RODE verf, Mevrouw !"…

, zegt ze boos, “Mijn op Aruba wonende vriendin Toos doet het in drie kwartier … en dat vind ik niet fair !…

Als die mij nogal lief zijn - vrouw, bomen, vrienden - van mij heen zijn wil ik een snaterende grijsaard worden, wonend op het Maliebaan-station en in de zon.…

lief van mijn leven wonend in jezelf de eenzaamheid voorbij ik streel nog eenmaal jouw gezicht en laat je vrij paniek holt in mijn wezen rond en diep verdriet doet mij het ergste vrezen jouw glimlach kust mij op de mond en hoe ik je heb liefgehad staat in mijn ogen nog te lezen...…

kinderen nu voor hen allen wonende in deze plaatsen in Nederland zeer cru zie ginds komt de stoomboot kleuters spanningsvolle oogjes zo blij oh een lege kade geen uitgestrekte kindervuistjes roepend pepernoten wat een lekkernij gelet weg uitzonderlijke kinderpret…

Ik weet je ergens ver-weg en toch zo dichtbij, verstrengeld in gedachten, wonend in gevoelens, voel je adem door mij heen. Als een ontluikende bloem laat jij je hart en ziel bij mij. In ontelbare kleine dingen kom je onverwachts telkens weer... zo 'rakelings' voorbij.…

wonend in een wereld van wensen beroeren vingers de mixer o wonder van elektra en digitale registratie ver weg van hinderlijke herrie doordrongen van belang mompelt fluisterzacht een stem het ware woord in een microfoon kom tot jezelf sta op sta op het water brandt…

mensen elkaar zo aanstarend zeg even gedag zo mooi als jouw gezicht wordt met een stralende lach zwaai naar de eventuele buurtgenoten wonend aan de overkant een paar hartelijke woordjes klinkt al charmant buitenzittend complimenteer de voorbijganger met het beeldschone uiterlijk van zijn/haar hond zeg nu zelf leuk…

in mijn dromen vond ik jou weer terug De liefde die mijn leven veranderde bijna volwassen ben ik nu ik zoek mijn gevoelens wonend in een klein dorpje alle herinneringen zijn er nog niets ben ik vergeten en ik wandel en ik droom en vind mijzelf terug in het heden genietend van deze voorjaarsdag ik wandel en neem opnieuw afscheid…

zit jij aan jouw feestmaaltijd van harte gegund hoor maar zie je in de lucht de helikopter politiebewaking hun respectabel werk gaat altijd door tuur even naar boven bid of sta een momentje stil dank hiervoor charmant brandweerlieden chirurgen/mens/dier verpleegkundigen en meerderen grote waardering van ons allen wonend…

daar de gigantische oceaan vol aparte dierengeluiden HOOR een fluisterende weelde voor ieders oor dolfijnen supersnel zwemmend trotserend de bruisende golven daar waar zij horen te zijn foei mensen wonend in de bekende toeristenplaats bij ieder bekend in ons prachtig Nederland sluit deze dolfijnengevangenis met belachelijke…

Zouden we ook in hetzelfde huis wonend andere wegen zijn gegaan? In welke lente zullen we na deze winter onze kinderen ontvangen?…

Ik knijp mijn ogen toe om te kijken of ik jou kan zien wonend over zee. Het vaste land is onder mijn voeten. Op een mooi eiland, ver weg, woon jij. Met enkel zee tussen ons in. Het is water dat ons scheidt, en kilometers land... Zo ver weg ben jij, en toch voel ik jouw warmte zo ontzettend dichtbij.…

Wonend in verschillende steden, verscheidene kanten opgegaan, levens met andere bezigheden, erg druk met ons eigen bestaan. Maar al zien we elkaar in geen tijden, geen e-mail, telefoon of brief, toch blijft het lijntje tussen ons beiden onbreekbaar sterk in superlatief.…

terwijl de harde wind zijn kou door kieren drukt lukt mijn lied niet, want ik zing slechts schrale tonen op weg naar morgen blijft de klank verborgen in de vensterbank ze huilt er slechts en laat me zoeken oh moment, je wendt je naar mijn hart maar elders leef ik in gevaar mijn lippen dun, de wangen koud diep doorwaaid in lege kamers wonend…

Hij was omringd door werklieden trotse mannen met een ambacht die wonend in hun werkmansdracht fluitend dagen lieten vlieden. Een linkse intellectueel mat zich een waardeoordeel aan: Vader moest zijn stem verheffen. Ach jongen, weet die denker veel, zei vader, moe maar zeer voldaan: beter lot kon mij niet treffen.…

dierenvrienden niet willen het eten van kikkerbillen ook Peta waarschuwt ons gelukkig hiervoor EU-landen stop ga hier niet mee door uit een gesprek voortkomend uit de radio voelde die desbetreffende persoon na dit filmpje bekeken te hebben zich zo slecht zijn ontbijt moest hij hierdoor overslaan echt mensen wonend…

Welke lieve tortelduifjes, Rood van pootjes, blank van kuifjes; Wonend onder d' eigen boom, Drinkend aan de eigen stroom, En op 't eigen dak gezeten. Vliegen zie ik ze allebei, Samen opstaan, slapen, eten, Samen vrolijk met de mei. 'k Wilde de oorzaak daarvan weten, Lieve moeder! de moeder. Wel, Cathrijn!…

of moet ik toch misschien eens naar de West gaan naar dat volk wonend in het beloofde land waar alles kan waar men verkeert in de waan van die geblondeerde Amerikaan in welk van de twee voel ik me het meest gezien wat een keuze is het toch die mij nu nog rest alles overwogen heb ik het nu voor ogen – ‘t is hier helemaal niet zo slecht…

- de mieren waar wonend in hun paleizen als een mens in zijn verbeelding -; wachten zij op regen en graven dan verder: het puur kristal is hen zand geworden.…

Wanneer lichten bezwijken onder rode daken vermengen regendruppels zich met tranen op mijn wangen, wonend in een bui van verdriet. Strompelend in een wirwar van donkere straten, verbijsterd om de duisternis, zoek ik helderverlichte huizen, die mijn sterflijke nacht kunnen omsluiten.…

maar eenmaal beklommen overzagen ogen een uitgestrekt woud bijna onttrokken aan het zicht door zijn dicht bladeren gordijn een lichtgevend wit zandstrand bedekt met rijen duinen donkerkleurige dennenbomen en honderden kleine kinderen gelukkig samen rennend op het zandstrand spelend met rode flamingo’s wonend…

maagdelijke lelies zilverblank waardig dat nog "onaangeraakt" is gebleven ik zie verwonderd hoe vogels vlak langs het watervlak luchten woorden ontkiemen gepenseeld aan een bewegende hartslag een natuurgedicht het geluk begroet me met dagdromen herbergt buigzame woorden boven mijn hoofd in een baaierd van licht met open grenzen wonend…

Alleen in mijn kamer Alleen in dit huis Lid van een familie Maar eigenlijk nooit "thuis" Wonend bij elkaar Leven apart Mijn leven nu Doet pijn in mijn hart Eigenlijk niet vrolijk Somber gestemd Het masker blijft op Zodat niemand mij herkent Dit leven voelt zwaar Een steen in mijn maag Ik val mensen lastig Als ík een keer klaag…

Nog zelfstandig wonend doet hij elke dag wel iets, lopend naar de buurtsuper of naar het centrum met de fiets. De was op zolder hangen want boven is het altijd droog, halverwege even op adem komen, steeds die twee trappen omhoog.…

Al het vertrouwde wordt beetje bij beetje ontnomen ik leef in een wereld die ik niet meer kan verstaan nieuwe technologieën zijn veel te snel gekomen misschien ben ik te lang aan de zijlijn blijven staan het is net of ik ontwaak in een vreemde omgeving Bevolkt door creaturen die ik totaal niet meer ken wonend in een wereld met een andere beleving…