Alle inzendingen over zij fluistert

luister luister naar de stem die fluistert die je fluistert dat je leeft door de stilte van het duister toen je niet meer zien kon waar je bleef nu fluistert waar ik ben daar wil ik wonen waar ik ben daar wil ik zijn hoor in dit refrein heel zacht de stem die fluistert van de rustplaats voor je pijn luister luister naar…

stem die fluistert naar de stem die fluistert dat je leeft laat dan horen hardop horen hoe jij aan die stem je eigen woorden geeft…

hij is een kunstenaar zo fluistert men een zanger of een dichter schilder ?…

Beloftes gebouwd op drijfzand leven met het geluk van een ander afgedwongen dat kan niet fluistert de wind dat mag niet fluistert het hart geluk gebouwd op tranen van een ander gaat als een molensteen hangen om je hals het heeft geen toekomst…

het bamboe fluistert van ritselend verlangen naar verstrengeling…

in bloesemkruinen fluistert een kleine vogel lentegedichten…

Krachtig het infuus, van woordjes die ze fluistert bij zijn ziekenbed.…

Wat je achterlaat fluistert in het verleden Wees stil en luister…

De beek door het dal fluistert over verleden van een heel oud land.…

De wind fluistert geheimen, en spreekt vrijuit in alle talen. De storm loeit en blaast, waarheen de wind dat wil. Adem beweegt ons mensen, als bladeren aan de bomen. Als wolken die zomaar komen, en als gedachten verder gaan. Mensen ademen. Vragen waarom. De wind fluistert.…

zilver licht fluistert de maan door het bronsgroen blad, de nachtwind ritselt…

herfsttranen op natte wangen toe niet huilen fluistert de wind zacht…

Alleen liefde waar ik ben, Familie, vrienden, iedereen wenst me goed Ze houden van mij en ik van hen Ik besta in liefdesgloed Een traan die breekt mijn wang en op kijk ik, verschrikt De zon, mijn ogen, de pijn en het gezang De wind fluistert in de kuil, verstikt Het fluistert voorspoed, afscheid in een flard heimwee, verleden, een afgebroken…

Houd je haaks fluistert de wind bolt de zeilen stormachtig voelen en denken betovering van kristal haar worsteling ze draagt op haar innerlijke wereld voortdurend aan transformatie zet je scherp fluistert de wind onverwoestbaar doorgaan zo is het goed hart hoofd en ziel In lak'ech Ik ben een andere jij Inspiratiebron"Pan…

Jij fluistert zoals een robuuste pianopalm wat afgevlakt en afgezwakt door gipswit omzwachtelde liefdes die woorden die Jij fluistert zijn slechts hevig korte snikken bloeien vrijelijk in de lente op de achtergrond van de horizon aan elk regeleinde stotteren ze vloeiend en in uitgestreken vlagen de laatste druppels rijpe symfonie uit…

De zon kust de berg goedenacht en fluistert de maan toe: wees waakzaam!…

laat me je troosten fluistert de wind zachtjes geloof me, ik kan een regenboog aan tranen dragen…

Een stem die fluistert zegt zoveel, bekoort. Een die zich verheft weinig tot niets. En die schreeuwt wordt niet gehoord...…

kijk, fluistert ze, kijk, mijn bloemetje, kijk eens hoeveel mensen er naar jou gekomen zijn…

Alleen de ziel fluistert zacht. Dat geef je weer kracht.…

De duivel fluistert en God herhaalt. Ik heb in de ogen van het universum gekeken. Ik heb je beschilderd met de handen van Leonardo da Vinci. Ik heb je gekust met de lippen van Cupido. Ik heb je geprezen als de godin van de seks. De duivel fluistert en God herhaalt.…

fluistert de tijd ons even terug ik tel glimlachend enkele malen tien en schets krullen op het behang het rolgordijn sluit maanlicht buiten langs de rand waar morgen stond te wachten op het eerste lentewicht zwichtten vochtige wimpers ademen was nog puur ja, soms fluistert de tijd ons even terug…

Je fluistert in mijn huid En ik luister Ik hoor je zacht zingen daar binnen En dichten over dingen Ik wil je vinden…

Ik zie het licht, ik ga jullie verlaten De chirurg fluistert, doe deze lamp dan nu maar uit zuster.…

een dalende zon fluistert met hese stem tot grijze wolken met hesere stem fluistert mijn liefste tot mij schaduwen verworden tot een andere taal tot een zacht prevelen en tasten de lucht rood als gevlamd bloed het nachtblauw der betovering zet de nacht in lichterlaaie ons leven ten water gaten spatten onze smachten in schuim uiteen…

Hoe zal ik je noemen fluistert de wind Sterre ik ben Sterre klinkt het warm blozende wangen stralende blik dansende voeten handen vol verlangen in het ontmoeten dag Sterre fluistert de wind haar glimlach als antwoord is als de kus van elke nieuwe morgen waarmee ze de dag begint in vrijheid met liefde in hoopvol vertrouwen dag…

Praat er niet over Je zachte handen maken mij gelukkig Ik ook van jou fluistert het in mijn oor Praat er niet over Vandaag is vandaag…

mijn handen steek ik uit gedragen door vragende armen kom maar, fluistert mijn stem ik til je naar mijn rozenbed zal je tere huid verwarmen ik strijk langs je kwetsbaar lijf mijn ogen op je gericht verlegen zie je naar binnen dat verraadt je glimlachend gezicht kom maar, fluistert mijn stem voel de stilte in ons dalen kijk ook naar…

Stil is mooi als je fluistert, in lange halen, in wind over snaren, als je fluistert dat je mij graag en de meeuw op het strand en dat je wacht. Stil is mooi.…

de morgen tooit zich bleekgroen gesluierd een haag fluistert tegen glimmende grassprietjes een lentemorgen kan er alleen maar zo en niet anders uitzien…