Alle inzendingen over zwoele zomerzon

Een zwoele zomerzon trots omringd door een diepblauwe lucht Dobberend op een bootje Van alles en iedereen weggevlucht Ik laat me drijven 't maakt niet uit waarheen Ik voel het als nooit tevoren Ik ben weer alleen…

smachtend als hete zomerzon ervaar ik het gevoel van jouw verhelderende lach zwoel als een onweer nabij voelt jouw aanwezigheid druppelsgewijs verfrissend als zondvloedregen proef ik jouw kussen in zomersmaak aangenaam in rustende armen overvalt de nacht die blijvende dag…

Laat mijn armen jou verwarmen zoet je dromen tot mij komen in dagen die te snel vervagen roep ik jouw naam, wil mij verstaan. Hoor mijn welgemeende woorden mijn gebaren in klare taal laten ze jou mogen bekoren liefste voor mij ben jij speciaal. Zolang al wil ik je beminnen 't genot van strelende aanraking intens gevoel zo diep van binnen…

wat blije foto’s en een zwoel gevoel…

De nacht strijkt alle plooien glad, De Visserstraat wordt wijder dan een plein En langs het Lage der Aa wordt de schijn Van maanlicht zomerzon in overdaad En mensen dansen als gekken op straat.…

Ongewoon behaaglijk warm streelt zachte zomerzon haar nog bleke huid in wanhopig ongeduld en vogels zingen ver Zij schrijft haar zinnen van tijd en laat zich beminnen door stralen in kleur, door geur in alle eenzaamheid…

straal je van geluk Beschermend als een melkgevende koe Wij, lekker aan de barbecue Met een biertje, worst en biefstuk Op vakantie ga je met ons mee Lekker in het binnenland Maar natuurlijk ook aan zee Heerlijk spelen in het warme zand Waar we ook zijn, in de tuin Of natuurlijk op ons balkon Overal schijn je op onze kruin Jij grote rode zomerzon…

De nacht nog amper weggevlogen, wek jij mij zonder mededogen om met jouw stroom lauwwarme stralen mij wéér zo vroeg uit bed te halen Mijn lichaam voelt zwaar, ik zucht en gaap, ik aarzel tussen wakker en slaap, doch jij maant mij kalm en tevreden na het douchen snel aan te kleden Heel mild werp jij je gouden licht direct op mijn gepoetst…

Het voelt alsof een nieuwe twijg ontspringt in de nerven van mijn oude ziel een leeuwerik luid gebekt fluit zijn zomerlied met veel respect opgetogen strooi ik een handvol vlinders over het gazon laat ze dansen in de zomerzon van bloem tot bloem het raakt mijn gemoed dat warm, minzaam als zwoele wind langs mijn dagen trekt ontspruit…

Doezelend in de avondzon De kruinen warm beschenen Reikend naar de hemelboog Reikend.....hemelhoog Bruin oranje Zonder franje Ritselend groen en geel Statig.....in gareel Zachtjes wuivend Zachtjes wiegend Luierend in de zwoele lucht Zalig niksend....zucht.…

Zwoel is de nacht de lucht is warm en zacht een briesje speelt met mijn haar je voelt je zo onkwetsbaar samen loop je hand in hand je voeten spelen met het zand de maan en sterren verlichten de zee het klinkt misschien heel cliché de romantiek overheerst dit tafereel het is prachtig en sensationeel.…

Het was zwoel, Als u weet wat ik bedoel. Het was broeierig benauwd, En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…

Het was zwoel Als u weet wat ik bedoel. Het was broeierig benauwd En dan gaat het makkelijk fout, Ik had zo’n voorgevoel. Die zwoele avond in de zomer, Was de start van een nieuwkomer.…

Geen goesting om iets te doen, veel te warm, veel te zwoel. De kleren kleven aan mijn warm gekookt vel. Druppels zweet likken zich een weg in de rimpels van mijn voorhoofd, om dan langs mijn gezicht, naar beneden aan mijn kin te kietelen.…

aanraking zuiver zacht Ogen verdwaasd van opwinding Mijn hart wat naar jou lacht Een liefdespel zonder grenzen Verstrengeld zijn wij in elkaar Jouw warmte wordt mijn warmte Brengt mijn hart weer in gevaar Mijn liefde wil niet verdwijnen Jouw streling geeft geluksgevoel Mooier en zoeter dan duizend woorden En maakt mijn leven in en in zwoel…

Zwoel…

Astrud Gilberto Girl from Ipanema Stan Getz op sax, haar only one trick pony The Girl from Ipanema was haar only Onsterfelijke topper van Jobim Ze was de zwoele samba van Brazil De zomerzon de heupwiegende zee Ze zag niets maar de blikken gleden mee Met haar, het lied waar elke man voor viel Ze liep voorbij, deed of ze niemand zag Ik glimlachte…

Rood De zomerzon Langs het strand Mensen gaan naar huis, Verbrand Langs Het strand De vleesgeworden welvaart Badend in de hete Zomerzon Zomer, Zomaar luieren In de zon De warmte als een Deken Na De lente Komt de zomer En is de herfst Aanstaande…

Een lenteduif draagt het licht van de zomerzon op haar hoge vlucht.…

lentebloesem geurt vol verlangen en in kleur naar de zomerzon…

zomerzon huppelt mijn gedachtengang vooruit op weg naar morgen…

Wat is dit vreemde leven toch: onstuimig als de zomerzon of leeggehaald als de bomen in de herfst? Alleen het essentiële is er nog: het ademen, het kijken, de liefde.…

Een crisis kan bepalen waar de zomerzon morgen in een leven straalt; vooraf dient het kernpunt dan te vragen om een visie die de zeven beste mogelijkheden voor je naar boven haalt.…

Het zomert als de rozen bloeien En geuren in de zonneschijn Kleurrijk de mensen weer boeien Naast vele bloemen groot en klein Het zomert als mensen in tuinen Genieten van warmte iedere dag Of baden in zee achter duinen In de week of een mooie Pinksterdag Maar toch klinkt ook die zomerdag Geruis van regen door het blad En schrikt men op…

Zomerzon zal zelden zeewaarts zinken Zolang zij zenitzoekend zwerft in 't zwerk 'Zalig zij zus Zilvermaan,' zo zuchtte Zebedeus, zoon en zendeling Zwaarmoedig, zorgzaam, zeldzaam zielsverwant Zo zintuigzwevend zacht - een zonderling…

sinds de najaarszon het won van de zomerzon lijkt ze gevleugeld - haastig en naarstig op zoek naar een restantje nectar…

Fuchsia klokjes klinken kleuren zwoele klanken om rood te fleuren ze schuifelen zacht mijn ogen toe ze stoeien nacht vol woel gedoe Amaryllis staat statig te pronken mij met haar roze bloem te lonken ze kriebelt lachend stijf op stand ze frunnikt spelend lijf haar hand maar ben ik dan een bij of vlieg ik soms naar honing druppels toe…

Zwoele hitte zindert rondom mij, parelt in druppeltjes naar beneden, sensueel langs mijn lijf gegleden jouw vingers bevrijden mij van overtollige ritsen en knopen. Heerlijk smaakt de avond op je lippen en terwijl we aan een glaasje nippen blijf jij op veel meer hopen dan alleen een tedere kus.…

Kikkers kwaken een heus orkest bijeen prachtig wat een kabaal kroos nog niet in de sloot behalve dan het èchte kroost van de kikkers en de waterhoentjes zal vast gaan ontploffen als de warmte doorzet een heus voetbalveld zachtjes deinend op het water wat je doet geloven over water te kunnen lopen waterlelies geëxplodeerd vol knoppen…

schaduwdansen met de maan verkennen wel mijn zwarte muren de nacht vergeet voor één keer mijn naam ik ben echt niet meer bij te sturen nooit zal ik het nog beleven dat zwoele in mijn dromen wie ben je en wat kun je me geven een gevallen engel aangekomen...…