Alle inzendingen over 's morgens

Meneer pastoor luidt ’s morgens vroeg de klokken, om aan te geven dat de mis begint. De buurt die daarvan hinder ondervindt beantwoordt dit gebeier onverschrokken. Terecht besluit men nu toch paal en perk te stellen aan de vrijheid van de kerk.…

je missen klinkt al ‘s morgens vroeg heb heel de dag nog om wat aan te kloten de weg was slecht wegwijzers waaiden in de wind en wezen ongewis geen bodem meer geen ontbijt met jus kom de dag wel door maar vraag niet hoe (vrij naar d. lohues)…

Het is elf uur het echtpaar zit hij gaapt en zapt, zij zucht en denkt dromerig aan toen hun liefde nam een hoge vlucht 's avonds TV, 's nachts slaapt hij en 's morgens heeft hij weinig tijd geruisloos liep de hartstocht uit op een sisser van stil verwijt.…

Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen Er klinken geluiden uit de achtertuin een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. ------------------------------------- uit: 'Mijn pen krast al even dwaas'.…

Gewoonlijk kom ik 's morgens slecht op gang, dus neem ik altijd een Coberco Breaker. Daar word ik reuze vrolijk van, jazeker! Maar heden stokte plots mijn ochtendzang... Gewoonlijk stopt men yoghurt in het glas, maar vice versa wordt het nogal kras.…

Na die hevige bui en onweer, weerlicht in de nacht en veel krols van katten me wakker houdend zat ik 's morgens op de drempel open deur naar tuin te kijken want het licht en de lucht deden wat een kat die voorbijkwam het groen, alles gelaafd, de rust…

Je was er lepeltje je lag er knus tussenin mijn hand op jouw zijde jouw vingers licht op de mijne viel in slaap en ´s morgens was je weg, ik vroeg me af wat we hadden gedaan je antwoordde met een lach lief, niets we waren samen…

Om 's morgens, zoals vroeger, Maarten 14, weliswaar met ironisch overstatement, te horen roepen: "Sinterklaas is geweest!" Even later aan de koffietafel zegt hij ernstig: "'k Wou, ik geloofde nog in hem." Wat wij stil beamen.…

Ik ben het schaapje Wollemien ‘k Ben koddig, wit er rond Niemand heeft mij ooit gezien terwijl ‘k in ‘t weiland stond Van ‘s morgens vroeg tot kwart voor tien zat ik hier op mijn kont Ik had gehoopt dat jij misschien mij voor vannacht nog vond…

's morgens bij het ontwaken is er altijd wel ergens geraas van autowegen treinen in de verte het tumult van lawaaiige krantenjongens rumoer van schoolgaande kinderen en dan zijn er ook nog van die testen je weet wel de zogenaamde open (h)oordagen nou laat maar zitten denk ik dan...…

Als 's morgens het licht door de gordijnen dringt smelten je laatste dromen. Er klinken geluiden uit de achtertuinen een buurman stapelt stenen een rammelende kettingkast. Het is vandaag de eerste dag om met iets te beginnen waar niemand aan begon. ---------------------------- uit: 'Een ander pad', 1986.…

'een beetje kruipolie zou me goed doen' zei m'n vader dikwijls wanneer de reuma hem weer eens parten speelde nu na jaren dato begrijp ik hem zoveel beter want als ik 's morgens uit mijn bed stap denk ik vaak 'een beetje kruipolie zou me goed doen'…

in mijn droom was het zomer we liepen door de hoofdstraat van een slaperig dorpje in het zuiden van Frankrijk waar 's morgens een vide-grenier was geweest het was er doodstil en aan de zonkant van de straat trilde de huizen in de hitte laten we wat gaan drinken stelde ik voor maar toen ik ontwaakte had ik nog dorst…

morgens heen tot ‘s avonds terug…

Licht dat geen zwaarte heeft, Licht aan het zwart ontzweefd, Licht dat mijn kennis wijdt Met zijn doorschijnendheid, 't Rijm en mijn maten draagt, Dat wie ze leest zich vraagt, 's Avonds bij lampenschijn: „Kan dit de dag al zijn?" 's Morgens bij zonnegloor: „Volg ik een leeuwrikspoor?…

Claude heeft een hele reeks doeken geschilderd: zij in bed, naast het bed, ’s avonds, ’s morgens, etcetera. Zij denkt dat hij haar probeert te versieren, maar volgens Claude is ze eigenlijk nooit het onderwerp geweest…

Laat mij je kennen nacht met alle kunstlicht je verlangen alle onrust in het zwart de duistere vensters waarachter men voor even lief heeft zelfbevlekking heet dat één gedumpt de nacht in crisis laat heel weinig weten ‘s morgens spint de kater…

's morgens in alle vroegte om tien voor vijf zingen alle vogels de longen uit hun lijf 'n prachtig concert zonder begin of end in alle toonhoogtes zelfs zonder dirigent hebben ze gezamenlijk het hoogste woord totdat de stad ontwaakt en niemand ze meer hoort…

Lichaam met vingertoppen strelen, en ze wil toch mee… ’s Morgens wakker worden, glimlachen, liefde delen. Ze hebben elkaar niets gevraagd, wie heeft wie dan wel geplaagd?…

Welkom herfst-fee Je zet me in vuur en vlam met je mooie kleurentooi het late zingen van de vogels nog zo mooi Het ruisen van de wind door je bijna naakte takken De wazige zon die mij 's morgens wakker kust liefdevol als een minnaar vervuld van verzengende lust…

‘t Was ’s avonds steevast vin, al viel het op dat ik daardoor ‘s morgens vaak pain in mijn kop had.…

Het leven gaat mij langzaam verlaten al het mooie wat ik eens zag is nu in de schaduw verdwenen uit het zicht van mijn hart verloren gegaan door eigen schuld kon niet wachten, geen geduld mijn dagen worden somber van 's morgens tot 's avonds laat door melancholie gevuld teneergeslagen door wat ik verloor zijn mijn dagen nu doelloos en leeg…

Wees ´s morgens blij met wat je hebt ´s middags met wat je doet en ´s avonds met wie je bent en slaap ´s nachts en doe een wens zo voel je je een gelukkig mens!…

Ik sta 's morgens op met de woorden: "Pluk de dag", En geniet van het leven omdat het mag. Een zelf geplukt boeket veldbloemen aan mij geven, Betekent voor mij meer dan de grootste bos baccararozen in het leven.…

de mooiste hof die ik niet ken breng jij mij dichterbij ik zomer in je sterke arm de liefde zont en zint mij warm jij kust ik lust er pudding van ik proef en hoef niets anders dan het fruit dat uit jouw gaard ontsproot en ‘s morgens rijp rust in mijn schoot…

En 's morgens als de nacht hen heeft bemind. Vochtig en wild, als rozen in de wind. Vochtig en bleek, als roze na de regen. Is het gelaat dat om hen heeft gezwegen. En huiverend in de morgenwind. Droefenis naast zich op de peluw vindt.…

hij heeft een belangrijke functie in Nederland behoort beslist niet bij de armenkant toch is zijn levenswijze zeer zuinigjes beetje lachwekkend wel een kroonjaar auto/mobiel nostalgische gaskachel zet 's morgens thee met een ouderwetse ketel/enorme fluit onze premier een echte guit…

als 's avonds de onweerslucht de hemel te snel sluit de nacht te vroeg aanvangt dan worden mijn gedachten weer zwart als de inkt waarmee ik schrijf als 's morgens de zon weer verschijnt werpt zij nieuw licht op oude zorgen worden vandaag de cirkels doorbroken mag het voor één keer een rechte lijn zijn…

's Nachts geen telefoon, 's morgens "Hij is er nog" Niet hardop zeggen, zelfs niet denken. En dan toch moeten kiezen voor bevrijding. Op zondag geboren op zondag verloren.…

Zoals ze daar 's morgens op de stoep tegen elkaar aan geleund warmte zoekend in hun plastic jassen staan te wachten, grijs, vormloos, vol afgedankt leven, tegelijk broos en weerloos. Je zou ze weer naar binnen willen halen, je ouders wachtend op de bus. --------------------------- Uit: 'Echo van een echo', 1990.…