6778 resultaten.
Op Jan Siebelink
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 576 Groot Synoniemenleed!
Schrijver Jan Siebelink
Knielt op violenbed
(Zie zijn roman)
Dat is nu iets waar het
Instrumentarium
Van een salonorkest
Niet tegen kan…
De Rommelmarkt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 397 Weg met de Middenstand!
Hendrik VII
Greep naar zijn zwaard
En sloeg wild in het rond
Kliefde toen achteloos
417
Bakkers en kooplieden.
(Vrij ongezond)…
ruimte
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 274 Laat het dragen van de zonde,
ten gevolge van het verlangen.
Het verdriet van de liefde,
in eenzaamheid en in stilte.
Koesterend de vrijheid middels het niet dwingbare.
Zoekend naar antwoorden op onmogelijk beantwoordbare vragen.
De controle remt het onverwachte.
Het onverwachte geeft plotselinge ruimte.
Het verlangen daarna maakt strijdbaar…
Hopelijk slapeloos
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 279 Samen met jou lig ik in bed
Ik slaap heel licht
Ik voel je armen om me heen
Jij die me streelt
Ik draai mijn hoofd iets en zie dat je slaapt
In je slaap streel je me en laat me voelen dat je van me houdt
Ik draai me om en voel hoe jij je omdraait en jouw kontje tegen mij aandrukt
Ik kan je beter bekijken en zie hoe je straalt in je slaap…
Sorry
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 847 Wanneer zeg je sorry?
Hoe laat je weten dat het je spijt?
Laat je het merken, ook als je het niet begrijpt?
Durf ik je aan te kijken wanneer mijn onbegrip torenhoog is?
Kan ik de stilte doorbreken wanneer een ieder van ons in z'n eigen verte staart?
Is het de sorry om het goed te maken?
De sorry van de compassie?
Of is het de sorry van de blijvende…
zonnebloemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 349 Op de plek waar ik nu kom
sta ik stil, kijk achterom
enkel mijn eigen schaduw
jij die me niet volgen kon
of niet wilde..
het veld,zonnebloemen,klaar om te oogsten
na hard werken,genieten en proosten
naast elkaar mijn hand op je heup
de warme zonnegloed laat ons voelen
de beloning voor het volgen van de zon
jij die niet wilde
of me niet…
nooit opgeven
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 416 Je ogen
Een doorgrondelijke blik op mij gericht
Verbondenheid
Gevend, vragend om vertrouwen
Alleen de liefde
In stilte de handreiking
Vragend, neem me mee
Doe het voorzichtig maar neem me mee
Mijn aanraking
Jou ontvanging in vertrouwen
Je wil dat ik je meeneem
Voorzichtig maar stop niet…
Monte Negro
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 Donkere wolken in de Balkannacht
Boven op de grote Zwarte Berg
Speelt Sinaasappel met een voetbaldwerg
Het veld is hard, de focus boterzacht
De smaak van sinas wil
niet overtuigen
En citrus valt, loodzwaar en zonder kracht
Voortijdig door de mand;
wie 't laatste lacht
Kan dinsdag na het
eindsignaal pas juichen…
Een vlaag van verbeelding
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 303 een sproeier met nat licht
wuift langs de statige gevel
de wind verdraait het zicht
heen en weer
snel of even
in de doorgaans proestige nevel
achter sombere ramen
bewegen figuren in zwart
zijn het weduwen
of één persoon op iedere wand apart
ik schuil aan de overkant
en staar naar binnen
zou men daar
alvast de spoken wekken
kruipen…
Rookworst
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 669 Dus..wie worst eet, of een weduwe trouwt,
Weet immers niet wat erin is gedouwd.
-------------------------------------------
...'Hema-worst wordt bij Unox gemaakt'……
Hoop
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 87 Iets in je ogen
behoort toe aan oude weduwen
uit kleine bergdorpjes
waar mannen drinken
uit verse bronnen
wat het precies is
blijft voor mij een vraag
het is niet het einde
noch het begin of beiden
misschien is het al zwijgend
de terugtrekking van datgene
wat we ooit betitelden
als hoop…
Weduwe Joustra
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.279 Red ons van de ondergang, de Beerenburg is op.
Die ijselijke doodskreet vliegt ons naar de krop.
Al wie er kozen voor de zee, voor het ruime sop,
Die redt ons van de ondergang, de Beerenburg is op.
Gestrand zijn op de bodem van dat Friese bocht
Bij windstil weer nog gaat tekeer de laatste ademtocht.
Al zullen wij nooit zinken met onze houten…
De etruskische weduwe
gedicht
2.0 met 14 stemmen 9.593 Je sterft gewoon, sprak ze
uit de binnentuin kwam ze op stamelende voeten
en die nacht was het niet de wind in de oleanders.
Later leunde ze tegen een zuil
in de villa arriveerde de herfst als eenzame bijslaap
en iemand anders zou de jurk op het gras leggen.
Geen woord van de keizer
dan de gescheurde beloftes, het te hete waterbad
en zijn…
Jonge weduwe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.134 Zij staat trillend in tranen voor het raam
en staart het heldere maanlicht tegemoet
haar nachtelijke stem fluistert zijn naam
en zij voelt hoe vreselijk veel pijn het doet
Een noodlottige gebeurtenis in haar leven
ontvoerde hem naar paradijselijke oorden
als de kinderen slapen sterft zij heel even
en zweeft op zijn hemelse woorden
De opkomende…
Weduwe Litvinenko
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 223 Toch durf ik die lapzwans hier te bevechten,
opdat ik samen met de weduwe van Aleksandr overwin!
Achter al zijn pracht en praal is hij net als mij,
maar een mens van vlees en bloed, niets meer!
ik heb meer dan genoeg van zijn vuile hovaardij,
waardoor ik polonium-210 in zijn wodka deponeer.…
De weduwe te Naïn.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 531 Der weduwe is haar steun terug geschonken;
Zij ligt, bezwijmd, aan 's vreemdlings knie gezonken,
Ter dood verbleekt.
Zij stamelt hem haar dank, nog half bezweken.
Die onmacht, veel welsprekender dan spreken,
Is van 't verrast gevoel 't voldingendst teken,
Zo rein als schoon.
‘Een groot Profeet is onder ons verschenen.…
Vroeg weduwe
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 134 (voor Irene Maud Lentz)
Je was nog geen jaar getrouwd, toen
je op je dertigste wreed weduwe werd,
als een manische werkte je met katoen,
innerlijk was je een neergeschoten hert.…
AAN ENE WEDUWE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.088 De vertroostingen Gods zijn nooit te klein,
Hoe groot het leed moog wezen.
De God, die ze schenkt,
en ons lijden gedenkt,
Zij eeuwig gedankt en geprezen!
Houd dan moed onder 't kruis! Hoe zwaar het drukk',
Het zal u nooit verpletten.
Rijze 't leed voor uw oog
als gebergten omhoog:
Het geloof kan ook bergen verzetten.…
Een zachte straling
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 527 weduwe en weduwnaar
zijn verliefd op elkaar
hun handen zijn verstrengeld
mensen kijken vertederd
hoe zij samen genieten
van hun broos geluk
ze zijn bijna tachtig
tellen elke nieuwe dag
die hen gegeven is
afwezig nu de dood
die ginds om de bocht
ze nog wat extra tijd gunt…
Zwarte Piet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 147 Nu zijn er krachten in ons volk,
met weinig grijze massa,
die haten onze Zwarte Piet
en mikt hem in de asla.
Het zijn de eeuw`ge Gutmenschen,
ver boven ons verheven.
Och was toch maar in hemelsnaam,
bij moeder thuis gebleven.…
Levensles
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 60 Bestaat het voortaan uit het vervullen van plichten
om nu echt als weduwe verder door het leven te gaan.…
Pagina 4 van het Algemeen dagblad (Irak)
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 589 in een toekomst die er niet is
De weduwen en wezen
door brute moord ontstaan
het resterende leven kwijt
Zal ik verder lezen?
wil ik wel doorgaan?
IK heb tenslotte alle tijd...…
Pleintje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 194 Het was gezellig met zijn weduwe
op die avond van het oude jaar
waar hij niet was.
Hij kon niet.
Hij was - dat zagen we toch?…
Zwart
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 892 Omdat zij van hem hield met heel haar hart
Hulde zij zich in het vereiste zwart
En werd haar sprankelende geest bevroren
Hij trachtte haar te voegen in zijn voren
Die zeer rechtzinnig waren en benard.…
zwart
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 530 zwart,
overal en alles zwart
nergens kleur meer,
behalve in jouw hart.
jouw hart van goud,
jouw hart van zilver.
jouw hart van alle kleuren
valt op in de duisternis
en trekt mijn aandacht.
ik kom dichterbij
en wil het zien
maar al die kleuren
zijn maar schijn.…
acht kraaien
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 604 acht kraaien in de lucht
geen negen
geen zeven
maar acht
vader moeder
twee kinderen
drie neefjes zonder macht
en eentje uit het buitenland
maar dat gaf niet
want ze waren
allemaal
even
zwart…
11 mei 06, de zwarte dag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 621 die
schuldbewust
over
ziekte dood vertelden
ik als kind liep door de regen
gelukkig
wit zwart groen oranje roze
door die tranen
heen…
11 mei 06, de zwarte dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 750 de
natuur huilde vrijdag in Antwerpen
de druppels liepen
als tranen over
ons heen
kinderen en ouderparen
iemand alleen
onverstoord
druppels liepen over onze huid
zwart wit groen blauw roze oranje
over onze wangen liep geen traan meer
gestold
we stapten
stap voor stap
alsof iedere stap
de pijn kon verminderen
alsof iedere stap…
afleiding
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.479 mijn lief heeft
een zwarte ziel
gedekt door een
roomblank lijf
dat leidt af
dus duurt het altijd weer even
voor ik ben
waar ik wezen wil
hendrik…
zwartkijker
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 416 ik draag het licht
altijd bij me
kan niet zonder de schaduw
mijn zicht
het mooiste zwart
voorbij aan kleuren
ik ben rijk
een vurig hart…