Alle inzendingen over één geheel

twee mensen glijden als één over de vloer hij een pooier zij zijn willige hoer ze dansen dansen samen zij warm afhankelijk hij kil en stoer twee mensen glijden als één in een bed hij getrouwd en klootzak zij voor hem alleen maar een slet ze vrijen zwijgend samen de pooier en zijn hoer haar liefde verloren hij koud en klaar ze…

Eén paar schoenen, één paar sokken, één hoed, zeg maar alpinopet, die had ie om zijn vette haardos te bedekken,toch maar twijfelend opgezet indruk trachten te maken? Ze weet het niet.…

De geurende papavertuin in kostelijke pracht met al z'n heerlijke kleuren geeft het geheel z'n macht. Maar ook één klaproos verheerlijk zich in eigen roem en straalt een daadkracht uit en toch zo broos.…

Het gehele elftal rust immens op de benen van slechts één mens die hakte zijn pootje verkeerd heeft duidelijk nog niet geleerd dat tackelen altijd fout is!…

Er valt niet meer aan te ontkomen; de overheid moet als geheel een stap terug, één vijfde deel. Hoofdbrekens voor de economen! Ik heb alvast het mes gezet in dit (vierjambig!) snelsonnet.…

uitkristalliseren gerond geheel ieder aspect toevallend de eigen plaats…

horizon in oker boort de zon een gat omlaag tot diep in de einder 't Skelet van bomen tekent de hemel meer dan magnifiek Met een vlies bovenop 't water keldert temperatuur traag Diep onder de spiegel daar gaat het leven volop door weliswaar gestáág verder terwijl de ondergaande zon contouren voor het plaatje fotogeniek aanreikt werd 't geheel…

kan je alles betasten zoals een blij vers of een gebroken vijver waarin woorden zijn verdronken het fluitje van de winter dat met stille tonen de brok in mijn keel overneemt kan je wanneer ik huil en de dag te donker is jouw hand leggen op de mijne tot leven brengen zonder wijzer en woorden worden mij tegemoet in een witte winterochtend…

Ik tel de keien knarsetandend van de onmacht, onder de voet gelopen, één voor één in een bekrompen wereld, ingesloten zij aan zij tussen soortgenoten vechtend voor een plaatsje, ellebogenwerk van steenslag in een maatschappij van muren. De som van delen is nog geen geheel, al tel ik vandaag mezelf reeds mee.…

één voor één Dan weet ik het zeker ik ben niet alleen Ik maak deel uit van een geheel ik ben hier niet voor niets ik ben werkelijk iets...…

Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

Het gaat buiten je bevattingsvermogen dat er, met ál de wetten die er bestaan, er blijkbaar niet één in staat is, klaarheid te scheppen in het geheel.…

Voor kringgesprekje met één of met meerderen over wat jij wil. Liefst wel op afspraak, over waar en wanneer, het liefs bij ons thuis. Ik wil je helpen geheel jezelf te zijn bij al wat je doet.…

oneindige En maak nu deel uit van het geheel…

gewacht tot aan de winter toon je nu een waar tafereel zoveel prachtige bloemen vormen één mooi geheel als andere planten rusten voel jij je pas fijn weelderig bloeiend onze Winterjasmijn…

Kleurrijke rozentuin in kostelijke kracht met al z'n begeerlijke geuren geeft als geheel de macht. Maar ook één rode roos verheerlijk zich in eigen roem en straalt een daadkracht uit en blijft diegene waar hij voor koos.…

Eén kamer is voor jou Van alle gemakken voorzien Geheel naar jouw idee zowel aangekleed als ingericht Ga zitten; al naar gelang jouw wens, wordt op grote zilveren schalen 't resultaat van de bronst vereeuwigd…

Vernederingen en verwijten werden mijn deel Toch ' bleef ' de hartstocht de leiddraad van het geheel. Bekvechten en kibbelen, het werd dagelijkse kost Een knipoog, een zoentje, zo werd veel opgelost. Eén oogopslag sprak vaak boekdelen Liefde, de stuwende kracht van alle werelddelen.…

Nog geen half jaar later liep ik geheel ontdaan achter je rouwkoets aan. Geloof, hoop en liefde nam een nieuwe dimensie aan. Eén Petrus één liet me die verstaan. Jij bent me hier in voorgegaan.…

Als ik bid laat uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel bid ik met één oog open niet geheel volgens de kerkorden God weet dat het goed is knijpt een oogje dicht omdat mijn gesloten oog in eerbied op Hem en het geopende in zorg op de mensen is gericht…

Voor twaalf maal lijkt dat misschien één te veel. Maar 'Dertien' maalt mij meer dan het geheel. Op mijn boot is mij niets te moede. Het lot bepaalt zichzelf met 'Dertien' onder mijn hoede. 'Dertien'in een dozijn. Zo wil ik dat mijn meisje zal zijn. Voor het twaalftal is zij te veel. Maar 'Dertien'maakt mij meer gelukkig dan het geheel.…

'T was toch jou met wie Ik liep. Vingerverstrengelend Jij praatte. Woordjes letterend Ik luisterde. Over kleintjes was het Niet.…

één is er niet twee wel en drie en honderd maar dat ene is verdwenen ravijnen dorens duisternis geen antwoord op haar roep kuilen huilen droefenis een halo in de troep de weg gaat hoog en ver weg van twee tot honderd maar liefde klautert verder de berg af tot verwonderd voeten vallen over waar was je…

Vlindervrije lucht Afscheid nemen van de dag Gestorven vleugels…

Eén keer teveel gebroken zal ze nooit meer zo dichtbij komen. Verloren loopt ze ver weg van die plek in steen, verhard heeft ze het overleefd. Getekende woorden branden in haar ogen, te lang hebben stemmen gelogen. Ze probeert haar angsten te verbranden, maar ze verassen bitter in haar diepste bergwanden.…

ik je in mijn hart zit je veilig geborgen en liefdevol gekoesterd voor altijd samen één ...…

kijk naar mijn handen en zie hoe de nacht zich verzamelt in’t woordgestamel van de wind naamloos gegil op warme monden zo zwierven wij samen vreemd vingers jaagden stormen naar zich toe en werden in sneeuw begraven kijk naar mijn handen en zie wie ik ben in de voetstappen van beenloos bewegen…

verboden handgebaar in het verhaal van een stad vol levende dode bloemen je was te jong maar jaren ver vooruit voor het oude stof van verleden geboorte jouw raam opende geen erbarmen maar beet de verminking te rood belicht in jaren vol haat ingeademd gezicht er was geen wind nergens wind enkel zwavelzuur en één…

ons weer te verenigingen wachtte er een meedogenloos mijnenveld Ook Checkpoint Charlie bleef gesloten en verbood ons om weer één te zijn ons verhaal heeft evenals Berlijn als Leitmotiv een IJzeren Gordijn…

'k Zou je willen kennen Echt graag weten Hoe jij En ik elkaar voelen Als we samen delen De dingen die Heel mooi deelbaar zijn 'k Pak jou vast Volg de lijnen van jouw lichaam We verstrengelen En komen samen tot één.…