Alle inzendingen over OR terugblik OR STILLEVEN

Is het een stilleven, als je even: stil staat bij je geleefde leven en alles wat je meemaakte of overkwam: even door laat dringen in je hersenpan? Gewoon even denken aan: hoe ‘t was maakt: je maakt pas op de plaats!…

(in beeld & beweging) stilleven met appels stilleven met één appel... stilleven…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Wat wist ik van de liefde, toen ik zestien was, niets, helemaal niets. Wat een geluk, dat jij er was. Wat een geluk dat ik jou vond, mijn andere helft, tezamen één. Jij leerde mij wat liefde is en die duurt voort, ook al ging je heen. Jouw ervaring reikte wel wat verder, je maakte daar geen misbruik van… je leidde mij op het pad des levens…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Wanneer je terugblikt op je leven, dat leven dat je hebt geleefd denk je, kon ik nog maar even, maar dat is zo verkeerd! Terugkijken, ja dat mag wel, overdoen geen optie van goede en foute dingen leer je, een soort interactie op verdwenen tijd. Wanneer je de jaren op aarde geleefd en voldaan overziet denkend aan de niet leuke dingen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ik vertoef in een tijd dat ik terugblik naar de tijd dat ik schreef wat ik nu beleef !…

Ik zie je daar nog zitten, je keek naar het opgaan van de zon. Ik zag alleen maar jou… dat ik zo van jou houden kon! Je hemd was blauw, je ogen blauw. Je voeten bloot, je haren warrelend in de wind. We waren met ons bootje… Gevaren naar het meer. Het was zo heerlijk rustig, ik voel die rust nog weer. Je zat heel stil te kijken, zodat…

Om in de rivier van stromend water te drijven vanaf de bron tot aan de monding van de zee speurend naar die éne traan verloren in het water en bleef hangen in het wuivend riet nu jaren later te kunnen schrijven van wat geworden is uit de rivier van herinneringen droeve en ook mooie dingen een kalme zee die mij hopelijk nog enkele mooie…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Vaak als ik hier naar kijk Dit raadselachtig stilleven Komt er soms een moment Dat het stilleven gaat leven. De artistieke verdeling in het vlak Bepaalt grotendeels de magie De fotograaf legde het beeld vast met een eigentijdse iconologie.…

Niet de persoon die achterblijft op het doek van een schilderij een oneffenheid, een vage vlek maar het gewas, het veld en de lucht die naar verse lijnolie ruikt De geuren die verbanden leggen momenten onvolledig herscheppen een film gekunsteld in kleur beeld voor beeld op een rij Ik bouw jou op uit mij…

Stilleven.…

de vlakkenvuller een puntneus voor een schenktuit een nieuwe kleur bruin…

een vaal houten buffet twee laden vol met geschriften een geladen tafereel de appel ligt daar niets vermoedend verzonken in het hout hij ligt daar maar op de gewogen tafel in stilte de geschriften spreken niet ze houden hun gewicht verborgen in de leegte van de kamer de appel weet zich alleen in geladen stilte die de leegte verzacht…

Het is een stil, thuiskomen, Het is een kil, verwelkomen, Het is een eindeloos gegil, om mij in te tomen, in mijn oneindige dromen, na het geroezemoes van de duiventil, ben jij mijn stilleven, stil eens lief, stil mij...…

helder sneeuwlicht uit de hemelse maagd geboren stuwt tegen het glas in lood opgehangen tegenover het ingelijste bos, dat romantiek ademt van een zomer de glazen Christus in velden verdeeld kijkt neer op de volmaakte mens zonder ledematen: de torso van een man zo toont een bescheiden deel ik aanschouw de gekruisigde zijn borst…

Twee blikken in mijn wandeltas op mijn pad spaar ik de buit in mijn terugblik wat van waarde was maar ik eet uit het vooruit.…

terugblikkend vanzelfsprekend en herkenbaar het voorbije pad vooruitkijkend blijkt de route in nevelen gehuld…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De ijdele kwast Denkt haar te kunnen vangen In zijn stilleven…

eenzame schilder tovert met lentekleuren een mooi stilleven…

Sneeuwvlokken vielen op het stillevende gras bleekwit van de kou…