Alle inzendingen over OR terugblik OR STILLEVEN

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Uitzonderlijk mooie dieren in een stilleven op een foto kunnen krijgen. Ben dankbaar en zeer trots.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

zonnebloemen in een aarden vaas stilleven in drie tinten geel vernislagen vermengden zich onlosmakelijk met wie je van origine bent bewogen over verre grenzen reizen uit de comfortzone het fragiele overschrijdt niet langer grenzen het kostbare oude verplant men niet zonnebloemen in een aarden vaas stilleven…

De dichter laat zijn wonden lezen Zijn boosheid, zijn tranen maar ook zijn humor en zijn lach “ Voedt mij met magie “, roept de lezer hongerig, “ Bevestig mij in mijn bestaan en in alles wat ik met eigen ogen zag! ” “ Ik ledig mijn en jouw nood “, schrijft de dichter, “ door mijn angst voor de dood te bezweren met wijze woorden “…

en dan plots verstild bestaan vlinder zonder vleugels leven als op een foto bevroren beweging een stilleven…

Stilleven tekent dageraad in een landschap waar de mist optrekt met woorden in gedachte in harmonie van stilte.…

Ooit vind je weer de weg de weg naar geluk nooit meer om te hoeven kijken naar het verleden die met een ruk op vervaagde rookwolken lijken in het heden we kijken nog veel te vaak terug naar waar we nu veel sterker door zijn niet naar de strakke kobalt blauwe lucht maar weer terug naar het reffrein denkend dat alle mensen op deze bol nooit…

Honderd keer zei je al ik hou ook van jou. En wel tweehonderd gedichtjes heb ik voor je gemaakt. Overal gingen we heen, ik jouw Heer en jij mijn Dame, gezellig hand in hand en wij maar kussen. Ik had niks in de gaten en ondertussen val je, duizend bommen en granaten nog an toe voor die asociaal, dat stuk rapaille.…

Ik lees je schrijfsels van weleer, heb me weer kinderlijk bezeerd Zag weer de hoop in eigen ogen, mijn roep om mededogen niet gehoord En waarom is het toch dat ik steeds weer val in ‘t zelfde gat? Door mooie herinneringen niet gestoord, alleen door slechte Wat was, en vooral wat is gebleven, aan mijn geest is blijven kleven Zei…

Afspraken, in passie snel gemaakt beloftes, even licht en vlug gedaan meegenomen in een zilveren wind in banen van licht van zon en maan Langs sterrenhemels en planetenstelsels verstrikt, verward, verloren geraakt tussen vele vertelsels op heet zand, in heerlijk warm water Schat, geloof mijn handen geloof mijn lippen en mijn ogen ik…

Terug in mijn gedachten terug in mijn verdriet. Even mijn gedichten gelezen mijn omschreven verdriet. Tranen langs mijn wangen, ik voel weer alle pijn. Ik kijk naar de datum onderaan de lijn: slechts zeven maanden geleden is dit geschreven. Kennissen komen en gaan, opnieuw vallen en opstaan. Toch wordt elke dag iets lichter om te…

Op de nieuwste dag vroeg ik je, -ietwat lichtzinnig misschien- zie nog één keer om Je kent me niet eens, -weet ook niet wie ik ben- maar toch, vol vertrouwen leg je openhartig je ziel bloot Je oprechtheid verwondert mij, -verbaast mij- en maakt mij stil in volkomen bewondering .…

's avonds onder een oude treurwilg zie ik de dag weerspiegelt in het water al het goede en kwade rimpelt weg…

Je sprak wel eens over het boekje, je had het thuis liggen, ik heb het nooit mogen zien. Niemand denk ik. Het was een opsomming van namen van mensen die je ontvallen waren. Alle namen van mensen die je kende, elk familielid, alle vrienden en alle kennissen die je in je lange leven meegenomen zag worden door de dood schreef je onder aan de…

Ach, ik dacht: laat ik je maar weer een mailtje sturen laatst, toen je jarig was Het was natuurlijk wel al even wat geleden maar door dat vegetarisch etentje, nog pas de vurige en lange kussen op de parkeerplaats, en ons gretig graaien in het gras dacht ik zo bij mezelf dat het misschien tussen ons wel weer in orde was Maar…

Was hij het juist niet, die haar zijn liefde had verklaard? Hij had haar bewonderend bezongen, aanbeden en toegedicht, haar latente talenten tot leven gebracht, iets wat zij in eerste instantie zelf nooit had durven denken, was zij nu totaal verrukt, en in de wolken. Dat zoiets, na zo vele jaren, toch eens waar zou kunnen zijn? Hij had…

Ik kwam hem zomaar tegen op een warme zomerdag Ik was meteen verloren toen ik die blik in zijn ogen zag Ik vond hem bij de liefde en de rust die ik gevonden had Ik voel nog de kracht die hij me gaf en het gelukkige gevoel dat ik bezat Wat ik toen had gevonden ben ik allang weer kwijt Ik heb een harde les geleerd maar weet nu dat alles…

Het waren late veertigers die zich nestelden op een terras. Hun ogen kregen iets glazigs toen ze praatten over hoe het vroeger was. Hun vrouwen waren fijn en strak daarmee werden ze graag gezien. Nu zijn hun levens zurig en brak, hun begeerte werd clandestien. Ze dronken teveel maar werden niet ziek. -bij Ronda is de wijn erg goed-…

in een dolende terugblik zie ik rook op het water in een diep paars visioen voel ik sympathie voor de duivel door dat opzwepende ritme word ik weer eens geil van mariska veres en die zwarte magische vrouw op de hoes van santana en reis ik met cocaine in my brain per roltrap naar de hemel waar moeder maria mij welkom heet met wijze…

Mocht ik mogen herbeginnen wat zou ik dan beter doen? Zou ik de luwtes, klippen en stroomversnellingen kunnen ontwijken waarop ik zo vaak schipbreuk leed? Eén ding is zeker: mocht ik mogen herbeginnen dan koos ik ondanks alles weer voor jou…

ze ziet boomtoppen die zich geluidloos voor de ramen bewegen ze denkt aan het strand en het zand dat dagen later nog in haar schoenen zat ze hoort de paarden die tot hun knieën in de bagger staan de vrouw voelt de zachte omarming van de tijd het kind dat ze pas geleden was…

verwar mijn binnenste met buiten zet in delen uiteen wat samenvalt blindeer mijn spiegelglazen ruiten nu toekomst in verleden is gestald laat me in een vergeten lot schikken doorbreek daarmee de cirkel rond kleur de iris van eeuwige ogenblikken je herhaalt de woorden uit mijn mond…

haar naam was Sanderina ja schonk haar fiets aan een vluchtende Joodse man hoera bracht verzetskrantjes rond met haar oudste kind slepend in de kinderwagen 40/45 mijn DNA was werkend als kindermeisje Joods echtpaar en enig kind Maud vader hiervan sloot angstvallig vlug de overgordijnen dicht vanwege het kletteren…

De anekdotes of die leuke quote, De speeches en terugblik op mijn leven, En of men hoog van mij staat op te geven, Hoor ik het allerliefst nog vóór mijn dood. Staat men van mij dan onzin te beweren, Dan kan ik dat nog even corrigeren.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…