Alle inzendingen over OR toekomst OR leven

aanspoelende moeilijkheden afkalvende zekerheden bij aanvang van het leven is garantie op de toekomst niet gegeven…

leven te verspillen...…

Vandaag is verleden van morgen zoals ook toekomst wordt verleden tijd. Heel dit leven rijgt de dagen opgebouwd uit uren van toekomst naar verleden tijd.…

Alle dieren leven in toevernu. Waar leeft Homo sapiens? In illusieland! Uw verleden is zojuist overleden. Uw toekomst staat in de wacht. In toevernu. Vannacht.…

door dingen een plaats te geven, je verleden te accepteren Iedereen maakt dingen mee in zijn leven Het is de kunst om het een plaats te geven We kunnen niet in het verleden leven We leven nu in het heden Morgen is de toekomst die is nog ongeschreven Als je er aan werkt wordt het in de toekomst alleen maar beter…

en in het midden daar sta ik tussen mijn toekomst en jou maar ik kies voor mezelf omdat ik teveel van je hou je moet weg uit mijn dromen je moet weg uit mijn geluk want met jou in mijn hoofd is mijn toekomst stuk ik ga verder zonder zorgen en later leven met hem de man van mijn dromen die ik nu nog niet ken…

ik roep naar de zingende merel die trippelt over pannen met mos van het aflopende dak van toen in het heden maar van de toekomst los wil de vogel voor mezelf als een schutsvrouwe op mijn hand die liefde kleurt op een blazoen in het verleden doch blijkt reeds van mijn toekomst los * zij is al bij leven door onthechting overmand…

Ben jij bang voor de toekomst? Heb jij daarom de controle over alles? Denk jij dat je alle touwtjes in handen hebt? Door alle minuten van de dag in te vullen Vanaf het moment dat je de ogen opendoet Tot het moment dat je ze sluit Denk jij echt dat het leven zo is? Is dat je toekomst? Is dat wat je wilt, alles vastleggen?…

Vroeger had ik later nog De toekomst was van mij Ik had het leven voor mij Nu ligt het achter mij Vroeger had ik later nog Ik heb al wat ik bezat Maar alles wat ik heb Ik heb mijn tijd gehad…

Achtervolgd door nieuwe uitdagingen Ga ik op weg naar mijn nieuwe toekomst…

Een man een vrouw bij wie het vuur feller brandde van wie zij de toekomst voorzag een paar waarvan de vrouw eerst door eigen vlammen zou verteren de man alleen vervuld van haat. Haar snik vult morgen met geluid zij veegt opnieuw verleden uit Kassandra weet de beste weg.…

Ik denk niet zo vaak aan morgen alleen nog maar aan jou maar soms droom ik weg ik zie je zo graag ik heb je lief en dan durf ik nog te hopen dan geloof ik weer in liefde dan geloof ik in een toekomst een toekomst met jou?…

Hier aan de oever van het stil duistere meer diep in gedachten Fluistert het water uit onpeilbare diepten strelende woorden. Met troost voor de ziel en vredige gedachten voor een nieuw bestaan.…

Als die mij nogal lief zijn - vrouw, bomen, vrienden - van mij heen zijn wil ik een snaterende grijsaard worden, wonend op het Maliebaan-station en in de zon. Gekleed in conducteurscostuum van Engels laken een goede indruk voor de spiegel maken, en zachtjes krijsen op het zoveelste…

zorgen voor morgen De toekomst is nog verborgen Maar Oh, wat zou ik graag een antwoord krijgen op mijn vraag Is er nog hoop en is er nog toekomst?…

Toekomst hij is er weer Je toont altijd zo ver weg, ergens onbekend Toch verbaas je mij steeds weer Hoe snel je er weer bent…

Kijk nog eenmaal om doe de deur zachtjes dicht vanaf nu is mijn blik op de toekomst gericht…

, mijn toekomst...…

De toekomst ligt ook open. Want na vandaag ga ik de toekomst binnenlopen, en elke dag opnieuw is daar de strijd van het moment tot eens de Nieuwe Dag begint.…

Hé jij toekomst Ik weet niet wie jij bent, wie ik word. Hé jij toekomst Jij weet wel wie ik ben, wie jij was Hé jij toekomst Later word ik groot net als jij Later word ik jou…

Ik leerde je kennen via de PC Ik hoopte op een toekomst samen voor ons twee Gisteren echter zei je dat je misschien zou gaan...…

met zo velen Wees dan egoïst en grijp dan toch de macht schaf alles wat reeds is - gewoon af - Leven naar de rede niet naar recht en regel oordeel zelf met je geweten - een mogelijke toekomst- doch reeds lang vergeten…

Vloeibaar leven krijgt vorm, verdwijnt. Water wordt vuur, wordt aarde, wordt lucht, wordt wind die luchtig het mos van mijn nagels schraapt en kwijnt weg voor mijn ogen. Het besef daagt: ik moet loslaten, vergeten. Mijn hand ontspant, mijn greep verslapt. Nu heb ik niets en niets heeft mij.…

Verleggen zij de horizon Pakken zij toekomst aan…

overbrengen maar het meeste is alreeds gezegd en toch, voor zwijgen is het nog geen tijd Vroeger beefde onze aarde voor de winden van Gods stem de wind is nu alleen maar lastig oud geluid en geen verstand meer waard Het is zoals gewenst, dus logisch grafisch voor te stellen heel voorstelbaar in getallen wind is voor het blinde toeval In de toekomst…

Sta niet toe dat het verleden, je nieuwe toekomst zo bepaalt, dat het zo is dat het verleden, je nieuwe heden achterhaalt.…

Overal bonkt hetzelfde hart, het ene van liefde, het andere van ellende en smart. Ongeloof, maakt plaats voor haat, haat draait uit op geweld, daar worden mensen in hun innerlijke door geveld. Laten we hopen, dat er een betere tijd komt, want zoals het nu gaat, is het een bom, met een brandende lont.…

meer beschijnt waarin souffleurs mijn beeld bepalen in vertoning van wanscherts mijn mond in zwarte verbloeding in angst van bittere gal ik huil in aanwezige stilte waarin bloemen niet meer vertroosten mijn schreeuw van onmacht galmde tussen de bomen mijn verharde innerlijk verstild in restanten van lente werd zonder heimwee de toekomst…

zal ik ooit nog in deze wereld passen mompelt de man als hij met kleding aan een haakje zoekend door de winkel loopt zolang er rust is in het hoofd dan gaat het wel terwijl alles nu bezet lijkt, hoe zei die arts dat ook weer (?)…

Een zee van merkloze jeans Bollend en ritmisch deinend Waaronder verdronken lichamen Ademloos de diepte in verdwijnend Uitzichtloos verdooft gedwongen Tolgeld bijeen geraapt over zee Het wrak zou de overtocht wel halen De dood voer met hen mee De aangehaakte lichamen wiegen nu statenloos Aan de snelle boot langszij Een lint van verdronken…