Alle inzendingen over OR vurig

ons vurig kussen verbergen wij in de haast van ons samenzijn toch roddelt men over ons met duizend grage tongen…

Ontsnappen aan dit Door trots verlaten land, dat Ik vurig lief had Waar nu lafaards regeren De moedigen ontmoedigd…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

Vliegende vonken Vlammen vurig van mijn hart. Zodat het smolt En het smolt Door jou En aan jou Vast.…

Lieve overheid dank voor het nationale vuurwerk nu nog werk lieve overheid vurig werk alstublieft…

imagowisseling dom blondje wordt vurig ros de schoentjes blijven hooggehakt dit alles wegens hoog bezoek uit Nederland…

Weven van letters naar indringende woorden vol vurig elan De ziel beroeren voor de heling van pijnen zo lang ik het kan.…

Frans Timmermans uit het goede hout gesneden: vurenhout en Frans zelf een vurig type uit het mooiste hout gesneden!…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

De aversie tegen mijzelf Compleet verdwenen Door de blik die jij me toewerpt In de geur van bier en zweet Vergeten wij de buitenwereld Genietend van de onuitputtelijke kracht Die ons samenzijn versterkt Onbevreesd verschuilt de rat zich In de lieflijke klauwen van de tijger Opdat niemand haar Meer kwetsen zal Onvoorspelbare eenheid…

Hij schepte op, de vent: 'Ik ben de kampioen der minnaars, steeds potent; ik kan het blijven doen.' Z'n vuur was niet te blussen. Alles blies-ie op. Zo gaf-ie opblaaskussen aan z'n opblaaspop. Hij voelde luchtverlies. Het werd een droef besluit. De pop was slap. Hij blies z'n laatste adem uit.…

Vurige Sisyphus, mocht je ooit vrijkomen, ga dan zuidwaarts de kilte in. Zon, sta op, vergeet het vonnis en sla de luiken open. Het is dag. Dag, hoor.…

Zoete kussen trekken een spoor over het naakte lichaam Huivering, de wind streelt mee door het open dakraam Twee lichamen gaan tesamen op in het ritme van de nacht Vurig verlangen in harten gevangen in passie tot bevrijding gebracht.…

traag boog warm glas bolde door lucht van de blazer tot de coupe die we zagen schitterend hoe transparant inkijk geeft aan beide kanten gescheiden door twinkelend kleurend kristal als vakmanschap de scherf vermijdt voorkom je dat de mens zich scherper snijdt en pijn het vurig rood laat zien…

Ik. nacht. niet helemaal alleen. De weerspiegeling van een brandende kaars in een zilveren kandelaar, mijn gezelschap. De vlam uit de pit deint en wuift mij toe slechts het ik donker op de muur projecterend. Het licht lacht irriterend en in woede ontstoken, smijt ik het geheel door mijn gesloten raam; "ik haat je!" Een regen van vonken…

Zij, de eilandvulkaan, witte wolken haar sneeuw getopte kegel rakend terwijl gloeiend hete lava brakend mensen verjagend die haar bevolken. Dit is de aarde die treurt haar hete zwavel tranend uit de diepste hellekrocht sissende stoom van water als haar bloed de zee verkleurt. Zij weent, en haar verdriet verschroeit mijn ziel en haar…

Groene kleuren zwermen om je heen Je gaat naar daar, Alleen, Je staat daar met de kaars in je hand Je bent niet tegen het geelrode bestand Vuur teert op het zachte hout De knettering, je voelt je oud Je weet niet wat je ziet De hitte voel je niet Steek jezelf in brand Sta niet domweg aan de kant Zorg dat je je niet verbrandt…

Mijn banden verwisseld mijn bougies zijn bijgesteld mijn olie ververst de snelle er uit de liefste er in Mijn ballen knetteren vuur gelijk een ferrari ik steiger helaas mijn v-snaar weigert Even aanspannen nog dan zal men wat beleven met name the lady Caddillacs zal ik laten beven Ik laat mij waxen ik zal gedichten faxen Herrezen…

Wie komend jaar beginnen wil met stoppen Vindt nu volop annonces in de krant Want rokers zijn voor even uit de brand Door bij een coach of e-coach aan te kloppen Maar meestal mist een roker na zo'n kuur Voor meer rookvrijheid toch het heilig vuur…

ik was daar bij haar maar ben er nooit geweest altijd gebleven in het warme hart haar vurig bloed nam mij apart ik had geen oog meer voor de wereld om me heen leerde vliegen deelde vleugels samen op een vlucht in onze lucht twee stukjes eigen die bij elkaar in de sfeer van liefde groeiden naar een paar…

in vele talen hebben we getekend langs velen manen vielen er genoeg sterren zonnestralen droogden onze vreugdetranen eindeloos de nachten waarin we mijmerden rennend door de duinen alwaar het helmgras wuifde maakten konijnen dat ze wegkwamen door 't zand bonkten onze harten als één, ogen die in elkaar opgingen jouw gedachten werden de mijne…

een grote ballon gevuld met verlangen blaast zich op waar mijn hart zicht bevind tientallen druppeltjes verlaten mijn poriën om te verdampen en te verdwijnen hete adem vlucht uit mijn longen om zich weer te vullen en te herhalen vele gedachten razen door mijn hoofd opzoek naar een plek die hen erkent mijn ogen sluiten mijn…

bloedigheid liefde o liefde bekent kleur in vurige knabbels maar nog vurigere krabbels in houden van speelse tederheid…

heb de schaduw weg geredeneerd maar hij blijft hangen aan de randen van mijn blik het licht van logica en wetenschap schijnt knap en helder in de hoeken na het gerichte zoeken leeft het donker op beleven spookgedachten hun vage angsten in mijn kop het schrijnt aan mijn bestaan rust en zekerheden zijn verdwenen ondanks al mijn vurige…

( voor Hannie Schaft ) Slechts vijf-en-twintig jaren heb je op Hollandse bodem geleefd, gezien je integere inborst vier keer te weinig. Als ik iemand de honderd heb gegund, dan ben jij het, zo laf neergeknald door een Duits machinepistool in de anders zo stille duinen te Bloemendaal. Je geverfde, rode haren wapperen wat mij betreft…

Da…

twee mensen ontmoeten elkaar de vonk slaat over twee individuen met eigen verleden groeien naar elkaar twee harten smelten samen vurige liefde twee levens worden een voor altijd samen…

Het was nogal koud door de sneeuwval: er kleumde een sneeuwvlokjestweetal, waarvan er één zei: 'ga eens dansen met mij!' - En meteen ging het stel naar een sneeuwbal. Met ijsbloemen nog op de ramen was 't koud, toen de vlokjes er kwamen. Elkander omarmen kon beiden verwarmen. Al dansende smolten ze samen. Ze hadden het niet durven hopen…

Ontspannen lig je grijnzend, naakt, verwachtingsvol en klaar om te ontvangen wat er komen gaat. Ik kijk en ik ervaar een diep respect en groot verlangen naar jouw sterk en prachtig lijf waarvoor ik met ontzag en hartstocht zó graag in jouw vuurzee drijf. Want zelfs de vlammen van de haard waarvan de hitte ons omarmt en de jacuzzi die ons winters…