Alle inzendingen over 1 februari OR Serder

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

jij drong binnen in mijn huid ademde mij slechts door jouw mond en bewoonde elke porie tot ik je uit zou zweten in nevels van vergeten maar indringend als jouw zijn was in mij wasemde ik enkel tranen waarin ik jou niet vergeten kon en ik liet jou binnendringen in mijn adem ik nam met elke levensteug ook een deel van jou in me op jij…

glazen hart geblazen in de ronding van jouw liefde als zandkorrels zo talrijk zijn de scherven waarin het breekt jouw vuur doofde niet maar angst verteerde jou en je ging heen liet mij achter met schilfers vol glazen pijn elke keer weer lijmt mijn hart zich met kleuren van de zon huilt in de regendruppels de dauw van een nieuwe dageraad…

sterren houden de nacht gevangen in een zilveren schijnen van maan en droom het zwarte wijkt voor het licht zichtbaar trillend dansend rond de spiegelende ginsteringen op het water stilte houdt de nacht in haar greep wanneer een uil zacht roept in stereo een antwoord echoot het duister uiteen, hoorbaar stil als het zachte klotsen van het…

ik ving jouw kushand met mijn ogen en beantwoordde jouw zwaaien met een zonnige lach maar in mijn blik leefde reeds de stilte in de schaduw van de dood toen verlangen stierf in 't weten mijn hand had voor het laatst jouw lieve lach gespiegeld in het kijken van mijn ziel…

in het uur dat verloren lijkt te lopen tussen het einde van de nacht en het aanvangen van de dag ontwaakt in breekbaar licht de morgen het stille van de dageraad tooit zich met gouden randen en kleedt de dag weer aan met oranjerood satijn snaterend rimpelt het gladde water op de zondoordrenkte spiegel waar in eindeloze cirkels de nacht…

ik draag jou mee ik draag jou mee in veel te grote zakken van een lentejas die ik nog steeds niet uit kan trekken ik voel jou in mijn handen wanneer mijn vingers dwalen door de leegte van verzamelde herinneringen van ogen, lippen en een lach gevangen in hen beiden van puurheid en gevoel, liefde naakt ontvangen in een ziel en 'k…

ik ween mijn tranen aan de binnenkant enkel ik zie ze nog huilen traag volgen ze mijn wangen (aan de binnenkant) en ik lach mijn tanden bloot ik wil wel verder gaan en ik heb je losgelaten al blijft gemis en verlangen leven in mijn verdriet ik huil niet meer om jou (toch niet alleen om jou) ik huil om het gevoel dat onbereikbaar lijkt…

doelloos dwalen sterren door de nacht ze missen je ogen die verlangende blik tevergeefs zoekt de maan het geluid van je lach want je verdween om voor eeuwig te drijven op de golven van dromen die zich verbergen in elke ster en misschien had je moeten wachten was je droom reeds dichtbij maar je wou naar de schommel om te zweven door de…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

gedompeld in geluk en met verdovend veel liefde schenk jij jezelf vloeibaar in mij 3 februari 2010…

Februari-winter 2012…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

door weer en wind geen zondagskind vier weken in de schaduw tussen maretak en bladerdak, geen droomhuis voor de zwaluw maar noch door zwart of groen of grijs laat jij je camoufleren, fier tussen ijs en ereprijs staan je klokjes te flaneren…

februari, koud en nat 'k ben hem na 3 dagen zat 't is alsof het nooit lente wordt gelukkig duurt die maand maar kort en ondergronds begint stilaan het leven weer van voor af aan…

In het grauwe licht van deze februari morgen knipper ik mijn tranen weg Of was het toch de wind?…

Oh zalige maand van vier keer zeven dagen, waar in het begin het einde mij al roept, waardoor de snelheid van de winter floept en Valentijnse rozen vele harten plagen, je hebt mijn plichten heerlijk ingekort, en als er aan mijn werk een uurtje schort, zeg ik mijn baas: 't Is nu februari: wie zeurt van langer tijd, verkoopt slechts larie.…

de zon jaagt de nevel uit de bomen mosgroen lachen zij hun takken bloot…

Het is februarikort, te veel De kou moet weg, ik ben het zat Genoeg vriesgelopen op het ijs Bijna warmer, bijna lente Het mag kapot, het ijs gebroken De kou moet weg, ik ben het zat De februarikou, de laatste kou Bijna warmer, bijna lente, bijna...…

De tweede maand heeft altijd minder dagen. Je vraagt je af: heeft God dat ooit bedacht? Heeft hij over ons leven zoveel macht Dat hij ons met zo’n korte maand kon plagen? De tijd die blijkt steeds full speed voort te jagen En niemand kan ontsnappen aan die jacht. Een dag gaat meestal sneller dan je dacht En valt verdomme nooit eens te vertragen…

Wat al ruikbaar is moet nog te voorschijn komen het kan eenvoudig toegevroren, februari, verijsde rietpluimen aan metalen water. Toch doet een reeds vergeten geur geloven dat het komen zal. De dolle pimpelmees weet er al van, net als de vlier aan het diepje dat zich een weg slingert door modderig gras.…

Je moet wel oppassen dat je niet wegdrijft op de gratie van haar grijs en je zodanig laat verrassen dat je voor altijd blijft verkleumen in haar ijs…

De dagen worden langer al, Al is 't ook een klein beetje; Maar, lieve vrindjes, weet-je, Een beetje is meer als niemendal: Elk beetje brengt ons voet voor voet Weer 't lieve voorjaar te gemoet. Komt, laat ons eens naar buiten gaan, Naar 't bos en naar het veld; Daar zien wij nergens bloemen staan, Maar 't is er naar gesteld. Die arme…

Zo hier en daar hangt in een tuin verwaaid nog kerstverlichting in de kale bomen. Zij brandt niet meer, dat zal waarschijnlijk komen omdat het elektriek is uitgedraaid. De merels hoor je niet en ook geen mussen. Ze zijn er wel maar hebben het te koud voor kwinkeleren in het winterhout en barsten van de honger ondertussen. De perken ogen…

hoestsiroop neusdruppels koortsdemper stopmiddel dampozalf gorgeldrank kruidenbouillon dropwater oordruppels acetosalpoeder grog vitaminecomplex saridon…

ik kijk door mijn raam dubbelglas in een vierhoek daarachter een kwart van steen en buren met een eigen boek de rest is grijs als de winter met kale takken als decor mijn blik is flinterdun vernauwd een vangnet waar ik me niet aan stoor met een haast afgebakend gevoel dat traagheid boekt en het heden vertrouwt…

De louwmaand is maar net voorbij, dit jaar En ik ben al meteen uit de roulatie Mij wachten weken van revalidatie Ik werd een sukkelende rijmelaar De orthopeed schonk mij een nieuwe heup Dus hoop ik dat ik strakjes minder kreup…

Vele voeten in het natte zand De zee komt en gaat Geeft en neemt Geven wij hem aan de zee? Of neemt de zee hem mee? Kleine belletjes van lucht Vragen eigenwijs om aandacht En dan spoelt de zee Met één groot gebaar Alles glad Vele natte voeten in het zand Terwijl hij, zonder een stap te zetten Blijft komen en gaan En blijft geven…

We zeggen even dag Vandaag en ook gisteren waren momenten, delen van deze eeuw minuten of uren lang met wat waarde heeft voor wie 't waardeerde met voor en achternamen een 06 in je adresboek. Met dagboeken in je nachtkastje en memo's dat en wie wel of niet de dood had weerstaan, met bundels met namen en herinneringen over mensen die met…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…