Alle inzendingen over 12

zachte gitaarklanken klinken begeleidend de houten stem van Neil Diamond genietend luisteren naar zijn 12 Songs dwaal ik door emoties van muzikaliteit een levende legende in persoonlijk concert bij mij thuis afgezonderd van de rest van de wereld…

Bij Psalm 103 : 12…

Waar de mens Heeft liefgehad met Ziel en zaligheid Zorgend voor haar naasten Werd zijzelf door Verantwoordelijken Toen het echt Niet meer ging Onbegrensd ingeklemd Tussen wettelijke kaders In liefde opgedragen aan Jeannet Niebert, 12 april 2012…

(straks ook weer hier te horen na 12/9)…

‘Dag dokter, ik zie steeds dezelfde koppen Op straat, in ’t hoofd en op het wrede scherm Het is een woekerende plaag, een zwerm van tetteraars, ze zijn niet meer te stoppen’ ‘Patiënt, ik garandeer u, u geneest als ’t strakjes 12 september is geweest’…

Nu praten de politici vol vuur, Om volgend jaar het knallen te verbieden, Hun pijlen richten zij op al die lieden, Die ronduit asociaal zijn na 12 uur. Maar juich maar niet te vroeg, o mens en dier, Dit zeggen zij alleen maar voor de sier.…

Om 12 uur heft heel Nederland het glas: “Was het maar weer zoals het vroeger was.”…

Moeder, hebt gij dees foltring dan gewild, Moet ik om u de barre nacht vervloeken? Ik vind geen rust zelfs in de schoonste boeken, Niets is er dat mijn dof gekerm nog stilt. Gij smaaddet haar: toch was zij lief en mild... Gij deed ons de onherbergzame oorden zoeken Waar ze eindlijk stierf. - Moeder, zal ik u vloeken Nu weer mijn droom…

Heeft het leven je Nu gegrepen, of op Het laatste moment verlaten - Roerloos staat het levend Standbeeld zich te koesteren In de ochtendzon die deze Morgen hemelse kleuren Verschaft aan alles dat Zich onder haar bevindt - Ogen die niet bewegen Maar alles zo scherp in de Gaten houden - het leven Trekt eindeloos aan je voorbij…

De mens wordt groter en het land wordt kleiner. Het gaat naar de middag en de zon is de hevigste man in de streek en tussen de bomen waar twee roodgeruite jongedochters komen en gaan naar de stad. Ze hebben haar hoeden van het hoofd genomen en zeggen elkander dat.…

Ik heb u niet genoeg bemind, Mijn jonge jaren. Ik speelde met u, als een kind Met groene blaren. Ik wist niet dat in u bestond Wat ik steeds wachtte En immer zocht en nimmer vond, In u verachtte. Nu ben ik als een die verkreeg Zonder te weten Het liefste waar zijn hart toe neeg, En 't was vergeten. U die ik niet begrijpen…

Naar deze herfst had ik ontroerd gewacht Als naar een nacht van zwoel-doorgeurde dromen: Naar 't koele licht en naar de gouden bomen In grauwe nevel langs de smalle gracht. De dagen waren vreemd van vege pracht, Een felle gloed scheen alles te doorstromen: De bloemen baarden huivrend-zoete aromen En wrede kleuren, bont en brandend-zacht…

Vreugd is een vogel die woont Hoog boven wolken, in 't blauw, Waar ze op het nest zit getroond, Voedend haar broedsel met dauw. Wij, door het leed, in heur tuin, Worden te sluimren gesust, Schemer en bladeren bruin Weven de wade onzer rust. Soms komt de zon door het grauw, Wind langs het lover gevleugd, Dan snakt ons hart in…

“Heb elkaar lief,” heeft Jezus gezegd “Zoals ik jullie steeds heb liefgehad Ik houd jullie in mijn handen gevat En heb voor allen het pleit beslecht”. Elkaar liefhebben is het grootste gebod Dat God aan eenieder heeft gegeven Als richtsnoer, om daar naar te streven Het is het allerbeste voor ons heilgenot. God liefhebben en de medemensen…

Voor tussendoor, kadootje of traktatie Een reep (of twee); een grote doos bonbons In sportkantines, scholen, pompstations Blijft choco voor de mens een smaaksensatie Maar gisteravond (zeldzaam in mijn leven) Ben ik overal van afgebleven…

De wind voert mij mee naar de rustigste plek. Ik zet mijn fiets tegen een boom en beklim een heuvel. Ik hoor het ruisen van de zee totdat een recreant mij wekt uit een zoete droom. Het is niet meer als voorheen. Ik probeer mijn rust te vinden. en toch, het tijdstip nadert van ongekende drukte. Ik ben met de rust niet langer alleen en hoor…

Toen ik 12 jaar was hield ik het meeste van bossen vol beesten en van slapen in het gras. Daar staan nu huizen, want dat was duizend jaar geleden. Wat bos was en weiland is nu bebouwd en bereden.…

streven naar meer geeft minder meer kleuren, meer verblind meer tonen, meer verdoofd de behoefte als grenzeloos verlangen aan de behoefte is snel voldaan eenvoud als basis…

gras baant zich een weg door een scheur in het asfalt en buigt voor de wind…

Hij trok het schuifke open, Het knaapje stond aan zijn zij: ‘Wów zeg, een hele trits Playboys – Nou ouwe, geef die maar aan mij!’ - naar Rosalie Loveling…

Als luchtig avontuur bedoeld, hebben we het schip getuigd, werd door angsten overspoeld een jachtig galjoen, als vliegende Hollander overtuigd, geankerd in een nauw wambuis, gekapseisd in ondiep water, waar het lot het zwaard vast liet lopen, bolde winddruk 12 zeilen met de kracht van de gordiaanse knopen en van een vaste koers…

voelen alsof als tijd verstilt en jij en ik vervreemd in elkaars ogen zien alsof het onmogelijke echt bestaat beslaat onze blik zoemen de rozen rode in ons hoofd alsof tijd tussen ons niet was en wij alleen maar zijn omdat ik denk dat ik bij jou ben en jij bij mij als wij eigenlijk als vreemden bij elkaar zijn…

Anton Teuben ziet ze dikwijls vliegen Maar hij heeft inmiddels een dikke huid Het land is nu klaar voor een nieuw geluid Hij zal het volk niet langer bedriegen Het mooie Den Haag wordt steeds maar viezer Hoogste tijd voor de zwevende kiezer De nieuwe partij van ufoloog Anton Teuben, Souverein Onafhankelijke Pioniers Nederland (SOPN),…

Van kinds af aan moet ik al letten Op alle voedingsetiketten. Je staat versteld wat ik moet weten, Van alles wat ik niet mag eten. Glutenvrij, zonder lactose, Ook kleurstoffen zijn uit den boze. Dan is mijn broer veel beter af : Die is autist, maar da’s geen straf.…

als ik vertel van mijn droom en het zoeken naar gevoel dan kan ik nog zoveel duiden jij zult nooit weten wat ik bedoel…

hoeveel tijd men is vergeven om hier op aarde te vertoeven te mogen genieten van het leven het is aan géén van ons maar aan god 't staat namelijk geschreven in het boek genaamd 'het lot' -------------------------------------------- *~ Voor Hans 4-9-1960 - † 24-12-2006 ~*…

Dat we verliezen staat nog steeds niet vast, want Voor dit feestje over 8 of 12 jaar Is het grootste argument nog altijd waar: We waren nimmer eerder FIFA gastland Maar voor we aan dat regelen beginnen Laat ons dat spelletje eerst maar eens winnen!…

In Frankfurt am Main zag Anne het levenslicht vier jaar voor de putsch * Toen zij dertien werd kreeg zij in het Achterhuis een roodwit cahier * Met Lieve Kitty gaf ze blijk van schrijftalent ...meer dan die twee jaar 12 juni 2020…

Wat in de glossy zeer mijn aandacht trok, Wat elk op bladzij 12 kan constateren: Twee beren moet de toren nu ontberen, Waardoor ik mij alsnog de pleuris schrok Nooit was ik mij bewust van de gevaren: Eén eeuw al zijn de beren los in Haren.…

Geen honderdste seconde krediet hebben ze ons gegeven nadat we toch de waarheid in transparante regels hadden weergegeven als een plastic kinderspeeltje van plusminus 12 cent dat door de veelkantigheid en equilibrium permanent tot in de eeuwigheid wordt aangedreven, maar toch aan elke honderdste seconde z'n momentum toekent Vooral die 12 cent…