Alle inzendingen over 2023

Geschreven op 27 Oktober 2023.…

Van binnen voelt een vrijbuiter zich minder vrij dan buiten Een zwerver, een nomade van de geest, een buitelaar Hij buit z'n zinnen uit en vrijt en is niet meer te stuiten Op zoek naar lusthof voor z'n tweeën in een twijfelaar Al is een vreemde snuiter met een roos liefdesgebaar Hij noodt u tot de liefde op het eerst gezicht…

woorden laten zich niet schrijven beelden liggen nog niet vast op het doek al zullen kleuren zich nimmer vermengen door dromen van vroeger souvenirs zijn bewaard voor generaties die komen gaan, tot hun plek gevonden is evenals de jouwe wetende dat jij daar bent en licht geeft in het duister…

als hoop zich varen laat spreidt zich de duisternis donderkoppen naderen hij loopt en kijkt bezorgd met de capuchon strak kondigt zich zware regen die hem diep vallen laat in zakkende ondergrond zoekend naar wat houvast zwaaien krampend armen in de ijdele poging falend het evenwicht te houden op de lippen besterft de gil waar de…

Mijn sleutel past niet in de voordeur van mijn huis -- Mijn vorige thuis.…

Cyp; 2008 - 2023…

Een ‘hartenkreter’ Is vooral Geen hartenbreker Maar Een hartenheler Want wie anders hart wil raken Laat zijn eigen hart praten Soms zachtjes, omfloerst Soms met een schreeuw Want een ‘hartenkreter’ Is geen doetje, geen watje Zeker geen moetje, ‘krennig’ katje maar ook zeker niet poeslief Maar hij/zij is van de ziel Niet zielig…

op 15 maart gaan alle bussen open en iedereen mag kosteloos naar binnen de spanning stijgt: wie gaat er nu weer winnen of is de race in feite al gelopen de lachende partij opnieuw van Rutte? zal hij weer zoveel jaar gaan lopen trutten?…

Voortaan hard durven te zijn, stellig en weerbaar -- niet een mannenwens.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

waar nu het oude jaar eindigt kijk ik terug op voorbij de tijd aleer het nieuwe jaar begint ik geniet weer de vrolijkheid van familie en vele vrienden ik gedenk wie mij vertrokken naar de overkant van de tijd waar het nieuwe jaar begint ter herinnering en houvast pak ik dit alles voorzichtig in om ze graag weer te openen in de mij frugale…

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

de vrije wil van de aarde is het vloeien van water de vrije wil van het water is het waaien van wier de vrije wil van het wier is het glijden van vissen de vrije wil van de vissen is het licht in de lucht de vrije wil van het licht is de vreugde op aarde…

Al consumerend tuimelen wij halsoverkop naar het feest van het licht zo noemt men al tweeduizend jaar de geboorte feliz navidad der messias die ergens op aarde een lijn had met vader en voor de zwakken en zieken misdeelden van moeder natuur magie had verricht De rest van het jaar buiten het kerstreces vergaderen wij in alle ernst…

laatste geld strippen ze als kippen kinderen verkocht op de vlucht uit een land met oorlogslucht er is geen arm en rijk wel haat en nijd de ikkes stikken in geld zijn uit om met geweld hun macht te laten gelden om zo de ondergang van de schepping te versnellen met goed beter best en de pest voor wat rest wil melker 26/03/2023…

Twee meisjes zitten recht tegenover elkaar: een gesloten kring.…

Ik wil wel dromen, als jij maar met me meegaat -- mee sterrenlopen.…

Als vader thuiskomt brengt hij heel veel landen mee: Dromen in mijn bloed.…

Ik huilde veel, maar stopte daarmee, want het kon -- niemand iets schelen.…

zelfs als ze er eigenlijk niet is maken zij tijd voor een gesprek met hun altijd vrijgevende hart luisteren zij met open oog en oor naar jong en oud om hen heen bij wie het even niet meer gaat zijn zij de stille helden in het leven als zij ‘zomaar even’ aanwippen als goede vriend of een fijne buur zijn zij de vrijgevige toeverlaat zij…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren wat ik eerder niet horen wilde voorbij de grens van het geluid vormen mijn gedachten beelden die mij zo weer inzicht geven in het verhaal van mijn leven het schijnbaar onveranderlijke danst zich in nieuw perspectief dat de essentie van gisteren…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren naar het onvergetelijke leven voorbij de grens van het geluid vormen gedachten de beelden van de mensen en de emoties die mij de dagen kleur geven zo bront in mij de herinnering een brug naar de eeuwigheid die wat mij gisteren betekende aan de…

Claire Vanfleteren © Opgestuurd naar Justine op 28/07/2023…

knakkende bomen ingedeukte of geplette blikken dromen ongevraagd bezoek via een dakkapel straten overstromen zaken die je zomaar overkomen een voorproefje van de hel? Die zich dus niet alleen in vurigheid kan uiten maar ook kan besluiten ons te verwaaien en te laten verzuipen wordt dit de toekomstige norm zal het straks steeds vaker…

op jouw jaardag klinkt muziek als een niet te vermijden symfonie mooi groots en ieder meeslepend dankzij de specifieke Melse sound het levensjaar dat achter jou ligt kende mooie en lelijke gezichten bracht na hoop het grootste verlies dat een kind zich voorstellen kan toch lonkt gelijktijdig ook toekomst daar waar eens jouw opa nog woonde…

Wanneer het pijn doet zaait vriendschap een zaadje hoop wonder van zorgen O Mooie vrouw, ik heb jou opgeslagen in mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten We maken ups en downs mee tegelijk scheidt er geen enkele muur van ons omdat onvoorwaardelijk en vertrouwen juist dingen zijn die we ook delen met elkaar. Hoe ik jou voor…

“Geef ons heden ons dagelijks brood” Maar in hoeveel gezinnen wordt er nog gebeden? In hoeveel gezinnen wordt er nog ontbeten? Verdiende loon of juist onvoldoende loon Maar wie wil nog werken, echt hard werken, heel hard door “in het zweet des aanschijns, zijn of haar brood te verdienen” Straft God, direct of toch ook indirect? Geen…

vloedgolven volgen, tsunami’s en plagen? Europa een slagveld of steppe met wolven vooral? "de mens is een blinde die wroet in een pijp weg van zichzelf", verzucht nu in rust het stokoude ik. met ter staving het kreng van een mol in de hand. kom: sla dit blad ook maar om. morgen sneeuwt weer de getekende dag haar beton op wat we kenden als…

ik ken een heel lief meisje niet eentje die gewoon is maar speciaal de allerbeste altijd vrolijkt zij mensen op met haar ondeugende lach terwijl zij lieve dingen zegt het einde van de kindertijd ze telt echt al dertien jaren brengt haar in de tienertijd waarin ze met vriendinnen hele dagen vol mutsen mag over van alles en over niets…