Netgedichten

netgedicht (nr. 81.809):

vrijgevig

zelfs als ze er eigenlijk niet is
maken zij tijd voor een gesprek
met hun altijd vrijgevende hart
luisteren zij met open oog en oor
naar jong en oud om hen heen

bij wie het even niet meer gaat
zijn zij de stille helden in het leven
als zij ‘zomaar even’ aanwippen
als goede vriend of een fijne buur
zijn zij de vrijgevige toeverlaat

zij schenken onverwacht de koffie
naast wijze raad en ook de knuffel
die met welgemeende aandacht
bij wij dagen eenzaam grijs lijken
een glimlach voor de dag tovert

van opstaan tot het slapen gaan
geven zij zorgzaam betrokken
met hun altijd helpende handen
zin en betekenis aan het bestaan
van juist de mensen om hen heen