Alle inzendingen over 3. Reizen

Ga naar huis om te pakken tenzij je al iets voor de nacht of een tandenborstel bij je hebt kom gewoonweg maar mee…

Een herfstblad laat los en zeilt mee met het water. De boom gaat op reis.…

Vast gesjord zit ik bij het piepkleine raam Klaar voor de start, om de lucht in te gaan Toch wel lichtelijk nerveus Uren vliegen over de Atlantische oceaan... Het was niet de eerste keer dat ik ging vliegen, als dat zo was dan zou ik liegen.. Maar dit luchtschip is wel groot Storten we neer, dan vinden 500 mensen wel de dood... Ik…

De wekker is gesteld, als eilandjes liggen de kledingstukken verspreid over de vloer. Het recht van de sterkste: op de rand van een hotelbed, ver na middernacht. Een regenachtige nacht, voorbij het punt waar stoppen en terug nog tot de mogelijkheden hoorde. Gestommel op de gang, een enkele kreet. Uit vreugde of afkeer, als blijk van opluchting…

ik wil een rondreis maken in jou me laten meedrijven in jouw aders tot in jouw hart en van daaruit, als van een waterval met grote kracht, alle schoonheid in jou ontdekken het zal de mooiste reis ter wereld zijn waar je schoonheid vindt in zuivere vorm, puur en oprecht waar je warmte vindt blank als de eerste liefde en ik zou je nooit…

ik spoorde op het ritme van rangeren stopte en trok op tussen langdurig stilstaan met op ruiten de druipende regendrop zoals altijd zag ik in beslagen ramen je gezicht passeren in de talrijke stops riep jij alle namen van stations verderop ik veegde strepen maar je kwam niet dichterbij alleen je ogen keken met veel…

spanje, barcelona, hola ! het miro rood, blauw, groen het bruin van tapies we zwerven door de stad als cava-bubbels in de gevels van gaudi op de carrers en avenidas en geen bedelaar die ons humeur bederft we maken zelfs geen ruzie vermijden elke hondenstront montjuic, raval, gotic, hola ! de metro ruikt naar die van londen maar…

Val tegen de wind in val de regen aan voel nattigheid en kou voel mij verraden tegen reistijd scheen onlangs de zon als ochtendlicht van laat september nu striemen regenvlagen zelfde tijd het wil niet dagen terwijl oktober net begon ik val de regen aan voer strijd met harde wind zoek woorden om terug te slaan ga druipend door het lint…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

het - in zand - gespreide lichaam draait haar handpalmen in een groet naar de afrikaanse zon brullend slaan woest wilde golven hun lied van verlangen op de kust getemd water waaiert uiteen likt gretig het gestrekte lichaam onder afrikaanse zon tussen zee en rivier raakt het teder aan neemt het woest in bezit lanque de barbarie !…

Het kaartje voor de trein wordt aardig duur, Maar anderzijds lokt ook de prijsverlaging Die de NS belooft bij een vertraging Van onze reis van minstens een half uur. Ik zal dus om mijn eigen kas te spekken Nog dikwijls stiekem aan de noodrem trekken.…

Ik lees zo vaak berichten in de krant Hoe er opeens een scheepsramp plaats kan grijpen Dat ik ‘m ongewild begin te knijpen, Want ik moet heen en weer naar Ameland. Misschien, zo denk ik bang, loopt ook ons schip Wel midden in de Wadden op een klip.…

Mijn vriend Jean Pierre Rawie, de muzenvriend, Die ook vaak wordt bezocht door wraakgodinnen, Verzet nu in Italië zijn zinnen. Hij zoekt de rust die hij wellicht verdient. Daar zijn nu vloedgolven en modderstromen. Je vraagt je af: hoe zou dat nou toch komen?…

Ik loop door de verstilde legen straten, Er is hier verder niemand op de been. Ik heb de hele stad voor mij alleen, Want ieder heeft zijn eigen stek verlaten. Alleen nog op het strand en op Schiphol Weerklinkt de leuze: Nederland is vol.…

America, veel luchtvaartmaatschappijen verzwijgen dat dit oord in Limburg ligt, men treft toeristen met verbaasd gezicht in het Zeeuws-Vlaamse dorpje Turkye. Want reisleiders beleven gouden tijden door reis- en tevens om de tuin te leiden.…

Een kiosk in om te kopen om te lezen onderweg Mannenmode trends & trips puzzelblad of liever bloot? Loop weg met weer een blocnote…

In een klein koninkrijk Waar spaans keltisch lijkt Een klotsend havenstadje Ondergaande zon met sangria en tapas Jamon en calamares en toch niet Spanje? Mooi weer Ik vind je niet en Ik mis je zo Sevilla, heerlijk bruisende stad Wirwar van straatjes Zapaterias en bars, rebajas overal Bezoek die ene bar, die steeds dezelfde blijft Oloroso…

De wandelaar staat op rijzige gestalte plant zich voort langs ´s heeren wegen lopend naar de einder Achter de horizon ligt de toekomst…

(Kras reizen) “Fantastisch, Geweldig, Formidabel”. Hij doet kond En alle superlatieven rollen al brabbelend stromend uit zijn mond Ze zweven als vogels door de lucht “Superbe, Schitterend, Uniek”.…

ik hoorde je al in het klepperen van de deur zag je in het tochten van de gordijnen merkte de smaakmakende geur op van het nieuwe buiten die ook langs de hond gleed hem deed ontwaken en alert maken uit zijn coma na het slapen helaas bracht de regen een licht vertragen we moesten jassen dragen die onze vrijheid in het gaan…

Waar zal ik vandaag naar toe gaan? De koffers zijn al gepakt, alsmede het paspoort. Zal ik eerder dan de buren weggaan, maar Ik denk: waar is het allemaal goed voor, Als ik maar een leuke vakantie heb. Zal ik dan toch stiekem een mesje In hun rechtervoorband planten Met een spottende, maar toch gemene tekst: “Ik ben lekker eerder in België…

Waar het Westen het glas heft op het Oosten werpt de laatste het glas tegen de muur van zijn kazerne, leeg en niet langer leunend tegen de muur die eens de grens aangaf tussen alles wat moet en alles wat mag. Dwaze drinkers in kroegen, kreunend onder het gedreun van de S-bahn brullen broederlijk: Oost - pas op West -…

Zijn ogen dwalen over het landschap dat aan hem voorbij raast; een jonge rugzaktoerist vol met reisindrukken zonder haast zit onderuit gezakt in de TGV met Parijs als bestemming. Plots bekruipt hem een gevoel van betovering: een sprankelend mooi meisje betreedt zijn coupé. Hij reageert verrast en verdwaasd als zij haar bagage in het rek…

Ik ging eens niet op reis, bleef zitten in mijn stoel. Mijn reis ging razendsnel. Ik was nog niet vertrokken of ik was al weer thuis. Ik ging eens niet graag dood, bleef zitten tot ik stierf. Mijn dood was een soort dood. Ik was nog niet geboren of ik was nog steeds in leven. --------------------------------- uit: 'Velerhande gedichten…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

hij werpt zijn schaduw op het spoor schrikt van het koude ijzer en één seconde wijzer maar voor hoelang..?…

geen verdienste doch louter tijd van leven zoals men dat nu eenmaal van je verwacht bij 't spoor als spoorman echter op de hielen gezeten door de klok weet ik mij gehaast door telkens weer een andere trein zo gingen de jaren als stations aan mij voorbij waarbij de vertraagde tijd geen naam mocht hebben... morgen gaat er immers weer een…

Dit wachten heeft een naam. Het is een soort zitten op een bankje, boven op een duin. En dan: turen in de verte, kijken naar de hemel, turen in de verte. Een blik op het horloge getuigt van optimisme over. Er klinkt getoeter. Een schip, een schip met een anker. Oh, teken van. Dit is een test, een toets, een oefening in geduld. Zou…

Nog nooit zijn wij tezamen eens ver van huis gegaan; Maar als de kindren groot zijn, dan vangt ons reizen aan. ,,Ik kon maar half genieten, als ’k in de vreemde toog; Mijn hart was thuis, het was bij u, en mijn gedachte vloog! Met haast verslond ik elk genot en keerde in ’s hemels naam!…

In een uitgewoonde flat in Singapore danst ze eboniet en paars, haar bloemen dwarrelen dooreen. Het ritme van haar handen als kolibries; haar bronzen nagels en fluwelen lippen; alles glanst koortsachtig. Terwijl het zweet in trage slakkesporen langs haar hals loopt, glijdt weer een gin-doordrenkte nacht de ochtendglijbaan af.…