Alle inzendingen over 3. Welzijn

Schiet vazen bloemen naar je ergste vijanden ze zijn je dankbaar. Medelijden staat ver van mensen, gedogen slaat bruggen naar eenheid Overtolligheid te verdrijven heet moed, loont zich met onthechting. Harp zonder snaren, milde toehoorders horen veel instrumenten. Gans verliest een veer, voelt zich tonnen lichter en vindt…

Men likt een poot, een kop. Men schudt wat met een oor en luistert: verderop, daar klinkt een schapenkoor. De kalverstaarten slaan min of meer op de maat van wat zo zoetjes aan aanzwelt tot luid geblaat. Maar blaten is het niet. Het is geen zang of spraak. Het heeft niets van een lied. Het is geboer, gebraak.…

Als we liefde zien, hoeft ze ons niet te zien, ze is er altijd. Vertrouw de dichter, wantrouw zijn verhaal, gebouwd op eigen visie. Schaamte of zonde, zijn de onrijpe appels uit de boom van de geest. Eenzaamheid is stilte waar gekoesterde dromen tot stilstand komen.…

Wat vlieg je mooi, mijn allerliefste sterk en krachtig, met vleugels van satijn ik slaak een diepe zucht hemels waren onze dromen en denk: het is niet anders het mocht nog niet zo zijn. Dan glijdt een schaduw over mijn gezicht wanneer jij overvliegt, de allerlaatste keer een traan ontmoet het ochtendlicht je bent vertrokken, ik kijk je na…

0-vervolg-0 Koele wind strijkt door hun haren rug voelt koud, hart verwarmd de nachtvlinder begeleidt een bijna perfecte landing Als een paraplu vouwt ze de bezem op steekt hem in haar wijde cape Het is rustig op de snelweg op de vluchtstrook liggen de restanten van wat de mensen zoal wegdoen tussen kleine en grotere dieren die niet…

We worden dagelijks in ’t hart geraakt door nieuws dat ons voortdurend bezighoudt: De meubelboulevards, zo intens vertrouwd worden bedreigd, is net bekendgemaakt ’t Probleem is nu, waar moet ik met mijn moe met Kerstmis straks in vredesnaam naartoe?…

We worden dagelijks in ’t hart geraakt door nieuws dat ons voortdurend bezighoudt: De meubelboulevards, zo intens vertrouwd worden bedreigd, is net bekendgemaakt ’t Probleem is nu, waar moet ik met mijn moe met Kerstmis straks in vredesnaam naartoe?…

Het laatste blaadje verrijkt het kleurig grasperk en kust het herfstkleed.…

Soms blijf ik middagen in bed En houd dan op met te bestaan Ik oefen me dan in vergaan Beroof mezelf van leed en pret Bemerk dat ik het redelijk red Om los te laten lach en traan Dat ik me er doorheen zal slaan Wat u Dood ook aan zuurs voorzet Door u met een been in het graf De ziel met angsten vastgepind Doet u de mensheid veel verdriet…

klaarwakker, zo dacht ik te lopen, op iets wat soms aandeed als het prettige van mos, om fluisterend te zoeken, te voelen het minste geringste: alle erkende bestaande variëteiten van schaduw dit uur van de dag, opdat men mij voegde, met nodige discretie, bij de lijst van gewone prestaties in het boek der vergelding, het grote jaarverslag…

Sprak ik ooit over Kermis in de hel, van koningen, zo vet en volgevreten. We dachten even erover na, één tel, om het daarna parmantig te vergeten. Blind voor gevolgen die er kwamen, doof voor beloften die we braken. De luie wereld kwam nooit samen, maar bleef zijn plicht verzaken. Straks komt de Engel met 't scherpe mes, voorzie de deuren…

helikoptergebrom en dan snel scherp geroffel een mitrailleur! achter ‘n boom duik ik weg en hoor ik lachend een specht…

Het vrije wilde paard dat tussen struik en springbron leeft vlucht voor onweer in een vergeten mijngang schuchter-dof stampend gaan zijn hoeven over het oude karrespoor als een verlopen slangenrustplaats klinken langs wand en zoldering achter hoeken de laatste verste echo is kloek en vastberaden: de stap van de geknechte soortgenoot…

Het lijkt alsof de wereld explodeert: Een vliegramp, slaande ruzie met de Russen, En Gaza-demonstraties ondertussen, Waarin men luid verwensingen scandeert. Als tegenwicht voor al die boze tongen, Heb ik dat lied van Lennon meegezongen.…

Misselijkmakend vaak Woelige overtocht Ginds komt de stoomboot Uit Spanje weer aan 'Straks maar retour met de Torremolinosvlucht’ Sprak onze Sint In zijn stressvol bestaan…

De Eerste Kamer liet weer van zich horen, Bij de behandeling van Schippers’ wet, Want drie politici vertikten het En toonden zich de ware senatoren. En nu is heel het kabinet nerveus, Maar zij beroepen zich op ‘vrije keus’.…

De Werelddag Voor Vrijheid Van Muziek. U denkt beslist: ~Toe zeg, kom nou toch even, dat zal ik potverdomme nog beleven, 'k bepaal met de muziek zelf mijn ethiek.~ Maar menig Duitser zal beslist nog weten dat wat niet arisch klonk ~Verboten~ was; ook Mendelssohn gaf in die tijd geen pas. George Gershwin, in de States toen uitverkoren, die…

Zo gaarne, moeder, wou ik zoveel weten wat in de hemel en de grond gebeurde wat in het gras geboren werd en geurde en onbedachtzaam overdag vergeten. Ik wou de achterkant zien van de wolken de wind in zijn begin, horen vertellen hoe lelies overwinteren en libellen. Sinds mocht ik veel vernemen nopens volken verovering verval, maar weinig over…

De slang God schiep in den beginne twintig poten aan de slang Het lijkt wat ruim bemeten maar zo’n beest is aardig lang Dat aantal bleek noodzakelijk om recht te kunnen staan En tevens om van 't aardse slijk en modder vrij te gaan Ook kreeg de slang als enig dier beheersing van de spraak En wat hij te vertellen had was af en toe goed…

je lacht een scheve lach jouw ogen glanzen om de grap ik neem een hap van zout en zoet en moet ook meegenieten in mijn glas glanst op de maat een slok verworven wijn en pijn zet zich voortdurend om in positiever kwaad mijn angst latent aanwezig geeft me slechts de aller-slechtste raad…

In 't nieuws wordt een Frans jochie geïnterviewd, zittend op vaders arm hij is verdrietig, vanwege de boze mannen die schieten. Zijn pappa zegt: maar daarom liggen er bloemen. Vraagt de hummel, kunnen die ons beschermen? Nee dat niet en de kaarsjes dan? Die zijn er om aan de slachtoffers te blijven denken. Het kind zegt: we moeten verhuizen…

ik trad op ik trad terug hier en daar werd ik daarna voor even opgetild voor even in evenwicht voorgoed verglijden ----------------------------- uit: 'Blijven en verreizen, gedichten 24/10 - 27/8', 2013.…

Ik probeer je te vangen in het veld van je blik je loopt door mijn beeld als een waterval van licht Kannibalisme wordt gevoed door een moeder die te vaak tegen haar zoon zegt: 'Je bent om op te eten'. Vallen is een kwestie van zo snel vliegen dat je op tijd bent om jezelf op te vangen. Het leven is mooi en kent vele smaken de…

3. Hoe tuigt het, — daar ge u zelve zoekt! Onz' naam is maar terloops geboekt, Voor lof, met laster aangeschreven, Als had ook ons het volk gevloekt, Dat gij wreedaardig hebt verdreven! Gevloekt? Wat zijn de trekken mild Van 't oud verhaal!…

het onweer zwijgt als het kind vanaf die ongeëvenaarde hoogte valt waar is de beschermende rug van de vogel die het hoogste vliegen kan het geluid ritme van het onheil een botsende klankwereld verplaatst zich van links naar rechts achter en boven het weerloze kinderhoofd geen weg terug naar het huis die smalle vulkaanrand voor de kleine…

plaatsen bezet en wel door God de Vader en zijn zoon Jezus Christus De herkenning, onderkenning vervoerde de Heilige Geest tot een duizendkoppig Engelenkoor, wat na 'n kort a capella, groots en meeslepend ondersteunend begeleid door het Hoofdorgel vertolkte: "Eens als de bazuinen klinken" Zowel God, als Jezus, als ikzelve, wij alle 3,…

‘t Is een illusie maar zolang er geen speld dreigt blijf je gewoon blij…

een winterslaap wil hij zoals de New Horizons die langs Pluto scheert om energie te sparen een lange diepe slaap die hem een winter lang bevrijden zal van de slapeloze versteende nachten zonder kletterende regen op nat plaveisel zonder zijn wankele moeder op de keien die vergeefs houvast zoekt zonder het kind dat naar bed…

de tranen die stromen als het verdriet niet stoppen wil drogen op mijn wangen waarna aan jou de herinnering ze wegveegt met een lach…

Een met wanen ver in West, een schooljuffrouw op hoge poten in de Clauskindereweg, maak met haar niet die grap een stewardess aan de Sloterplas met twee jongen nog een haperend hoofd, een toetje als je het ons vraagt. In de eerste keuken van die dag schuur ik het gele vet van de tegels, wat geheid het hele zomerrantsoen van twee uur kost, maar…