Alle inzendingen over Aangeboren

Is crimineel gedrag in wrange kern Nu aangeboren of toch aangeleerd? Stelen staaldieven als lustige raven Omdat men verboden buit begeert?…

zocht haar zag haar weer stond op al met een voet bij haar demonen echter aangeboren cynici dreven me in het nauw: een café in niemandsland 'Het Nauw'…

je lach koestert nog het oude goud dat van diamanten en briljanten in een klassieke setting houdt je nipt de rode port zoals in vroeger tijden koket en welbespraakt kon jij iedereen verleiden ogen twinkelen als voorheen toen jij het stralend middelpunt van de society was in een aangeboren gastvrouw schap jij bent niet op retour het…

winst gaan maken Zuid-Afrika moet daarom veel slikken en veel opgelegde eisen pikken De bond denkt nu de locals te schaken Ze hebben daarbij echter iets gemist De Afrikaan is een echte activist ...De FIFA houdt Zuid-Afrika in een wurggreep door het vastleggen van merkrechten; ongehoorzaamheid tegen autoriteiten is bij de Afrikaan echter aangeboren…

Dat ik haar hand die zoekt nog vind, alsdan, dat mijn verloren mond haar nog verhoren kan, alsdan, dat ik droom dat zij haar aangeboren schroom verlaten kan, alsdan, zij onze tranen weegt, mijn wind die van haar spiegels veegt, alsdan, planeten in elkaar verstrengeld raken tot regenbogen in de ochtendstond alsdan, kleurig als…

zon zingt de stoep Het water zuigt de weg De putten als de gaten Verdriet stroomt langzaam weg Ik vertel de bomen Het vallen te laten Misschien morgen, ik zeg Morgen is het wellicht weg Straten stromen langzaam leeg En vol van mensen die even Eigenlijk altijd twijfelen In onzekerheid leven De bomen weten weinig tot niks Wat een aangeboren…

Dat het vertrouwen en de aangeboren hoop lang bij ons mogen blijven. Sommige dingen weten we liever niet. Er is de ernstige oudertaak dingen niet aan te leren. Zelfs geen guitige toespeling over het kinderhoofd heen! De slaap, de slaap, en het donker kolken van taal. De bedoeling, de winst en de rekening.…

Moediger is onze aangeboren zin. De zin om dankbaar dóór te gaan. Met domweg gelukkig zijn. Met zinvol leven.…

Niet zelden trekken modderstromen van rottend vuil in kommer en kwel, meestal vrijgekomen, vanaf de hoge naar de lage kant, waar geur en hypokratie hun stinkende stempel drukken op de aangeboren afvalkuilen, waarmee overdaad stand houdt tot aan de marmeren zuilen van de door paal en perk gesterkte zwijgen, tot in de weggeworpen kudden…

DE WEG NAAR De weg naar geluk is ieder aangeboren, ook elke baby. Toch is er verdriet al van het eerste begin, vanaf conceptie. Het mogelijke einde van de genieting maakt me verdrietig. Maar ook de pijntjes in lijf en ziel verdrieten mij iedere dag. Ik zie steeds uit naar het goddelijk ontmoeten van die mij liefheeft.…

als naakt en soms kil af en toe zeg maar bij vlagen weet ik weer ja, dat is het wat ik wil de geur van natte bladeren of vers gemaaid gras parfum naturel zo als het in wezen bedoeld was en kleuren zien rijpen van groen naar wonderlijke tinten groots en onnavolgbaar eigen -terwijl huid en haar immer meer vertoeven in het aangeboren…

op de blindheid op papier, het is me aangepraat misschien, blinddoek tot het zoveelste einde, streven naar de juiste strofen waarvan ik de inhoud nog niet zie mij op de private tekst verlaat, het ene verdicht een ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, fluitend riet herschikt zich in de wind het vergrootoog van een aangeboren…

Kan ik de noorderzon nog raken, het hart te groot, omdat ik mijzelf er buiten sloot, verloren in de nevel van de atmosfeer, aan de overzijde lonken groene weiden, beweeg het aangeboren leven heen en weer, zwijgzaam roepend, in angst een andere stem zou horen, als ik in iemand anders was geboren, om mijzelf te vermijden, schudt een droom…

de longen uit het uurwerk van de ziel, komt de tijd voor wie de tijd is gekomen, het vorige is al bijgezet, wordt het jaar opnieuw in kaart gebracht, om weg en doel te laten samensmelten, in de revisie van het hart lijkt ieder jonger oude sporen zijn gewist, uitgestrooid gevoelsrendement uit zicht verloren verdriet en troost zijn aangeboren…

het was het kind in mij dat preekte woorden van goedheid en vrede niet van kwaad wilde horen dat de mens schijnt aangeboren het kind is dood het preekt niet meer ik wurgde het zelf in mijn schoot om zo zijn naïviteit te smoren het zijn gróte kleren die ik draag en op mijn schouders zwaar het weten van het kwaad dat alom woedt met wortels…

En werkelijk 't is één vermogen - aangeboren - dat zowel aan leedvermaak als aan hulpvaardigheid ten grondslag ligt. De intentie te kwetsen vergt empathie zoals ook barmhartig zijn dit doet. Bitter en zoet zo nauw verbonden, dooreen gekauwd en door dezelfde mond gevoederd. Moeder waarom toch die ironie?…

papier, het is me aangepraat misschien, het bit te strak tot de laatste hindernis, te streven naar de juiste strofen waarvan ik de inhoud nog niet zie mij op de private tekst verlaat, het ene verdicht de ander toe in de maat- en meetlint van de poëzie, kreunend riet herschikt zich aan de regels van de wind uitvergroot door een aangeboren…

Zo noemen ze mij, zo spreken ze me aan en zo was de naam van de baby met de fragiele beentjes in het wiegje dat ome Guus getimmerd had: de beentjes spartelden op het lakentje; inderdaad een teken van kwetsbaarheid, aangeboren kwetsbaarheid die mij bleef vergezellen, die mij blokkeerde, die rotsblokken wierp in de rivier van mijn leven waar het water…

Een ieder met zijn aangeboren aard kan, indien hij God gedienstig wil zijn, door het hem geschonken talent, groot of klein, hoe dan ook werken in 's Heren boomgaard. Wat is eerste aanleg of verleden waard? d' Almachtige weet hoog én nietig brein te verenen tot een vruchtenfestijn, dat de hele mensheid fijne smaak baart.…

Hij speelde heel verdienstelijk klavier Wist mooi het saxofoonriet aan te blazen Op de trompet deed hij het jazzpubliek verbazen Al was -ie amateur, hij speelde met plezier De pure swing die was hem aangeboren En deed hij iets van Mozart dan wel Bach -Wat in de jazz scene op z’n tijd ook wel eens mag- Zelfs dan liet hij verrassende syncopen…

flinterdun geurt ben ik doof als jij je adem tot me richt hoor ik dan een echo die ik mezelf in ongeschreven geluiden alsmaar toedicht ik hou van schoonheid die verwondering vertaalt in sprakeloze zinnen en draag het zachte wil het onzichtbare beminnen zo ervaar ik mijn weg langs kronkelige lanen waar volmaakte bomen naargelang hun aangeboren…

Tot dan blijven we de kosmische reuzen in een aangeboren spagaat, met de ziel en voeten gescheiden in een aan ons geleend reservaat.…

Hij speelde heel verdienstelijk klavier Wist mooi het saxofoonriet aan te blazen Op de trompet deed hij 't publiek verbazen De Big Band schonk hem mateloos plezier De swing was hem als 't ware aangeboren En deed hij iets van Mozart of van Bach -Wat in de jazz scene af en toe wel mag- Ook dan liet hij spontaan syncopen horen Vandaag, de…

Een aangeboren oer grammatica universeel die wereldwijd ten grondslag ligt aan taalgebruik en taalbegrip van eskimo's in Arctica tot pinguïnland Antarctica…

De aangeboren angst vanaf de eerste ademhaling Bij gebrek aan besef bekommeren anderen zich hopelijk over je bestaan Levens worden kundig ingericht volgens een wenselijke vertaling Het leven dient het lijden zoals vorige generaties hebben gedaan Bij gebrek aan besef sta je altijd openlijk vooraan Zoveel angst ingeboezemd door eindeloze herhaling…

Totdat je die weg verlaten moest, dauw gedempt op aangeboren spiegels van de ziel, het was een nieuw gezicht te zien, een schoonheid die geen twijfel overliet van kwetsbaarheid, de beeltenis van een aarzelende osmose, wat stromen ging in een gedicht, een vrij gebied onttrokken aan de strijd, ongeremd waarmee je uiteindelijke schaduwen…

wisselende coulissen uit de dauw ontstaan uit sterren en een mateloze maan de zon als vaste toneelmeester schenkt hem een open doek, als een triviale meerwaarde van een tijdloze repertoire in een adoratie met een hartstochtelijke zekerheid uitnodiging met zijn opvoering gratis opgevoerd, als toegift de heldere beek van geluid aangeboren…

ontvangen en geboren grote woorden voor een weerloos kind ik wil die woorden niet meer horen al schuldig voor het leven nog begint natuurlijk zijn we niet af en onvolkomen maar loopt het bij geboorte dan al stuk dit kind bevestigt al onze dromen we zijn zo blij zingen van geluk de kerk moet stoppen met dat drammen over zonde en schuld, die aangeboren…

In die matrix speelt de zon met zijn onbegrense vrijheid, boort gaatjes in de eindigheid zonder zich voor de herkomst van de waarheid te verantwoorden, merktekens van de tijd kleuren holle spiegels donker waarin we kijken,vertekent het oordeel van de werkelijkheid, een monoloog van herkenning en aangeboren spijt.…

leefwereld staat geregeld op zijn kop De wereld versteend, hebzucht, geld en verderf Deze materialistische maatschappij Laat mijn geest verkommeren, grijze vlekken Wil hem ontvluchten, naar de overkant Zoekend naar humor, die hersens vrolijk maakt Terwijl mijn hart weent van etterende wonden Heb bijna de moed verloren in deze nacht Die aangeboren…