IJle splinters?

Verzinning, geef mij je woorden terug,
kwetsbare huid van perkament,
een lege windbuil op de rug,
om inzichtelijk in te lijven op

de blindheid op papier, het
is me aangepraat misschien,
blinddoek tot het zoveelste einde,
streven naar de juiste strofen

waarvan ik de inhoud nog niet zie
mij op de private tekst verlaat,
het ene verdicht een ander toe in de
maat- en meetlint van de poëzie,

fluitend riet herschikt zich in de wind
het vergrootoog van een aangeboren
verdriet, steeds verder, weerkaatst
in de microscoop van mijn dyslexie

die mijn grootwaarheidszin verplaatst,
als ijle splinters door de tijden raast.

Herziening van de ti

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 56