Op een kier
ze staat aan mijn deur
haar vingers bewegen zacht;
de poort naar morgen
wordt behoedzaam verschoven
een sleutel heeft ze in de hand,
had ze niet meer verwacht
verlengt zij de hoop
of komt ze mij vertellen
dat mijn jeugd is gevallen
"ja, fluistert ze
rond jou
stapelen zich
te veel getallen
je geraakt allengs meer
aan het verleden gekluisterd"
"maar ik zal de deur niet sluiten
noch de houten luiken
dat beloof ik je, mijn waarde
immers je blik is verre van dood"
"ik zie je wel meer staren
maar dat weerhoudt je niet
rijpe vruchten te vergaren
ook hang je iets uit het lood;
dat kan het leven verklaren"
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 27 december 2014
gmail.comGeplaatst in de categorie: filosofie
verjaren 4.0 met 6 stemmen 
244
244
Geef je reactie op deze inzending:
vertrouwen in de kwaliteit van je leven.
Voortreffelijk verwoord Julius.