inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.127):

Iemand anders?

Zo-even ontwaakte ik zo zacht,
ik dacht dat ik kon zweven, waar
eindigt de dag en begint de nacht
in hoeverre reikt de macht tot leven?
Kan ik de noorderzon nog raken, het hart
te groot, omdat ik mijzelf er buiten sloot,
verloren in de nevel van de atmosfeer,
aan de overzijde lonken groene weiden,
beweeg het aangeboren leven heen en
weer, zwijgzaam roepend, in angst
een andere stem zou horen, als ik
in iemand anders was geboren, om
mijzelf te vermijden, schudt een droom
mij wakker, waarin ik wordt herkend


“Een mens is een gevallen blad die
zich soms de boom herinnert.”

Pama


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 23 november 2010


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 157

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
julius d
Datum:
25 november 2010
ik heb hier van genoten...
Naam:
Hans
Datum:
24 november 2010
Email:
Hj.dekoninghhetnet.nl
Dit lezende krijg ik er een dubbel gevoel van, maar dat is de bedoeling kennelijk. Toch een boeiend gedicht
Naam:
Cees
Datum:
23 november 2010
Email:
Ceestinavanleeuwenlive.nl
De mens in zijn dubbele moraal, waar leggen we het accent op? Mooi gedicht.
Naam:
Karin
Datum:
23 november 2010
Email:
karinvanleeuwenonsbrabant.nl
De tweeslachtigheid in de mens wordt mooi uitgebeeld, heel mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)