Alle inzendingen over Afgesloten

Zeg klompenmeisje met je houten been, Als jij twee emmers water op gaat halen Hoef jij die voortaan niet meer te betalen - En ga ook langs de bakker maar meteen. Hij dient je ook een gratis brood te geven, Want wij zijn arm, maar hebben recht op leven.…

alsof het zweeft in mij en leeft in duizendvoud kriebelend langs wegen die eerder waren afgesloten voor doorgaand verkeer raakvlakken kenteren door gemiste afslagen alleen die ene snelweg lijkt nog berijdbaar maar het is alsof het zweeft in mij en zelfs het rechte pad mijn zicht verlaat in het kwadraat…

heb ik je heimelijk gekust, stilletjes van je genoten en daarom héél bewust een hoofdstuk afgesloten... Morgen... wil ik weer opnieuw beginnen, loop je mij dan tegemoet? een wereld delen, intens beminnen in voor- en in tegenspoed...?…

Vroeger spraken alleen de Christenen over de dood en op de dag van geboorte werd er al een begrafenisverzekering afgesloten en snel, heel snel gedoopt in de kerk voor het eeuwig leven na de dood!…

Door de muziek lijkt de kamer nog leger weerkaatst het geluid tegen de muren gaat het dwars door me heen het zal nog dagen duren voordat een traan een glimlach wordt ongestoord weer wordt genoten het gevoel van mens-zijn geen moment wordt afgesloten. De kamer omarmt ons zacht ik slaap weer thuis vannacht.…

afgesloten van de wereld en immuun voor aanrakingen aan morgen denkt ze niet voor haar is vandaag lang genoeg geen enkel doel voor ogen en niet wetend wat ze wil brengen haar emoties haar daar waar ze nooit wilde komen…

Giftige tongen Vlammen overal Die uitslaan Duivelse ogen Kokende lavastroom Uit gretige bek Waarmee 'k dreigend Welhaast verslonden Word - afgesloten de Weg waarlangs 'k nog Ontsnappen kan - De hellehond die Lange tijd me al Heeft opgewacht Opent mij de poort Naar het vagevuur…

ik raak ze niet aan laat hen maar gaan vlucht voordat hun emoties mij overspoelen heb me afgesloten voor lucht uit de goten geen vragende blikken die in gevoelens stikken zonder te slikken ben een schim die niemand meer ziet eiland in een zee van verdriet het geven is op de bronnen verdroogd buig langzaam mijn moede hoofd…

de nacht valt uit het landschap van donkere stemmen dof waaiend en vergrijsd wanneer ongevederde vuurvogels zich op mijn keel storten en het laatste uur in mijn lichaam wekken, meedogenloos over huid verloren ik zal eeuwig leven, van alles afgesloten, de dragers en de dag er is niemand meer die de regen en mijn spreken in…

Een periode is afgesloten, omkijken heeft geen zin. Hebben lang genoeg zitten aankloten, dag lieve vriendin. Heb verdriet, maar het moet. Ik zie niet … hoe het verder moet. Het gaat je goed. Een plekje voor jou en een voor mij. Onze wegen gaan scheiden, het is voorbij. Wees lief en misschien dat we elkaar af en toe nog zien.…

voor mij ben jij zo open de buitenwereld afgesloten in ontkennen of voor rust samen zoeken naar de plaatsen waarin schaduw huist naar zicht en zacht gevoel van eigen en van thuis jij en ik wij weten in niet bekeken gaan we naar de liefste plekken waar ik jou weer kan ontdekken in je nieuwe huis…

Het verleden Waarin je blijft Met je gedachten Geen toekomst te verwachten Het verleden Koester de pijn Het verdriet van binnen Geen plekje voor te vinden Of het verleden Afgesloten als een boek Dat uitgelezen werd Afscheid van het verleden Waarbij herinnering blijft Als een foto Gekoesterd in een boek Afscheid van het verleden…

Dit langzaam lijden Tollend gevoel van misselijkheid en hoofdpijn Doordrenkt van de opgelegde afsluiting Die maar niet afgesloten wil worden Die onderdrukking weerstaat En elke keer haar kop opsteekt, en de aanwezigheid verraad van onafgesloten gevoelens Wanneer zij haar aanwezigheid verlaat In mijn buik, in mijn hoofd Dit akelig bedrukkend…

Zoekend in de nacht op de tast naar je gelaat is het slechts leegte wat ik voel geen teken van aanwezigheid maar een muur van intens verdriet niet door heen te komen afgesloten van jou, lief kind iedere nacht zoekend naar jou blijven tasten in de leegte van de nacht mijn dochter, ik mis je zo mis jij mij ook raak mij dan aan…

de warmte verstilt door de gedachten verkoeld vragende ogen oude pijn verstopt onder het nieuwe begin leven in leven vertrouwen voelbaar als twee lichamen ineen veilige handen de stilte tikt door afgesloten door ogen het gevoel nabij vraag zonder antwoord het gevoel is het antwoord antwoord op leven…

het kwam nog tot een eind toen het water, plat en hard, al onder het maanlicht lag, als een hoofdstuk afgesloten. ----------------------------- uit: 'Tirade', 419 -2007…

Beste mensen, ik erken dat de reparatie van de schoolpoort niet mee zat, de ingang werd afgesloten, het kostte 300 duizend euro meer dan geschat, de werken duurden anderhalf jaar, tot m'n spijt, maar alles is nu in orde, behalve 'n futiliteit : binnenkort gaat de straat 6 maanden dicht voor de aanleg van een zebrapad ...…

het kwam nog tot een eind toen het water, plat en hard, al onder het maanlicht lag, als een hoofdstuk afgesloten. ------------------------------- uit: 'Tirade' nr. 419, 2007.…

Het kan niet ver weg zijn Ergens tussen stapels In chaotisch klemmende lades Tussen bedorven nachtmaaltijden De brieven herpakken, herschikken Ik moet er nog aan beginnen, ooit In een afgesloten kamer Waar het licht van buiten nog broeit Aanwezigheid nog nagloeit Gefilterd, met schuchtere beetjes Met kabbelende golfjes Waarmee de…

steeds nadrukkelijker te weten dat de weg naar wat toen was voorgoed is afgesloten het zijn de nachten het zijn de nachten, mijn lief…

er wordt gezegd dat je niet meer past in haar bestaan je valt pardoes van eigen trap die je uit vage beelden in elkaar geknutseld had de doos met dromen kan weer dicht slechts een enkeling is moeizaam uitgekomen en dan nog in het verkeerde licht want haar gezicht heeft altijd boekdelen gesproken het samen leven heeft zij afgesloten…

In tranen verzonken Oneindig verdriet Zat ze daar, tranen blonken In haar ogen, het pleit beklonken Ze barstte bijna en hij verliet Haar alles, haar dromen Uiteengespat in vale wanhoop In ijdele illusie bekroop Haar het gevoel, dat het nog goed zou komen Kwetsbaar en aangedaan fragiel Een hoofdstuk afgesloten Verlaten en verstoten…

Tussen de diepte en de heuvelrug Verliep het verlopen En verliet de brug Het verleden Aangekeken met lede ogen Verbogen en bezweken Geen weg terug Afgesloten en bewaakt Door de hand En de zucht geslaakt De band De lucht opgeklaard Een naam naar verre oorden Exotische gedachten Geluid van zij die lachten In nachten te verwoorden Dankbaarheid…

als wortels zijn verdroogd tot verkramd hout en uiterlijk gezieltoogd door levend zout huilen tranen de afwezigheid zien mijn ogen alleen de hoop van doodlopende lanen afgesloten door een eenzame doop ik drijf dan op de herinnering die ik node koester en in het voorbijgaan ving sluit die in gesloten handen maar weet bijvoorbaat…

voor de vorm zou ik je willen kussen in de nabijheid van een warmtebron ik zou je willen pellen je huid je schaven en de krullen tellen en stoetsgewijze plaatsen naar grootte en hoeveelheid pigment een compositie van leedvermaak en van verleden heden op de uitvaart is er niemand zelfs de kist is leeg alleen is er de lucht van afgesloten…

Voor vandaag zit het werk er weer op Pennen in de dop Computer afgesloten, scherm uit Kijk nog even door de ruit Een werkdag is weer voorbij Nu de avond lekker vrij Bureau opgeruimd, alles aan de kant Pak mijn boodschappenmand Thuis wachten weer andere taken Zijn er hongerige kaken Als het aanrecht is strak getrokken Kan me de bank…

Afgesloten, buitengesloten buitengewoon gesloten. Uitzonderlijk afgezonderd, opzij gezet, buitenspel gezet, voelt enorm kloten. Hoort erbij, ongehoord, onverstaanbaar, ongestoord. Nodeloos geluidloos, onbekend, niet gewend, troosteloos, voelt waardeloos. Toch welwillend, onhoorbaar gillend, luister 't gefluister.…

geluidloze schreeuw Hij heeft zichzelf verloren In de leemtes van de tijd Struinend door zijn Labyrint van gevoelens Ontmoet hij vage klanken Van weggestopte emoties In een vorig leven Geen toekomst ziet hij Maar schaduwen uit Een ver verleden Die hem pijnigen Als een foltering zo hard De gang terug naar het heden Is voor altijd afgesloten…

De stad raakt straks de afvalbergen kwijt Een nieuwe CAO is afgesloten De boel wordt morgen keurig schoon gespoten En dat werd zoetjesaan de hoogste tijd Want bij Rouvoet en bij Pechtold moet u weten Hebben er ratten in de vuilniszak gezeten. ------ Voor een artikel in het nieuwe tijdschrift Binnenhof werden de vuilniszakkenvan…

ook buiten hangt jouw stilte om me heen ik zie de mensen praten lachen maar ben er heel alleen kan je niet ontdekken in een stem probeer je ogen bij een ander even bloot te leggen je hart en ziel zijn van de wereld afgesloten voor even heb je iedereen verstoten jouw rust maakt alles stil de dood lacht zacht en fluistert of…