als lucht

als wortels zijn verdroogd
tot verkramd hout
en uiterlijk gezieltoogd
door levend zout
huilen tranen
de afwezigheid

zien mijn ogen
alleen de hoop
van doodlopende lanen
afgesloten door
een eenzame doop

ik drijf dan op de herinnering
die ik node koester
en in het voorbijgaan ving

sluit die in gesloten handen
maar weet bijvoorbaat
dat het als lucht
in het verleden
zal blijven hangen

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 15 juli 2006

julius-dreyfsandthotmail.com

herinnring

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 16 stemmen 367