Alle inzendingen over Als ik had gekund.

waar ik ook vroeger was De zon verdrijft een laatste flard van mist boven de sloot, er wordt een nieuwe dag ontward; de lucht oneindig groot Een eend vliegt kwakend uit het riet de vleugels in het licht ik draag in mij een groot verdriet; de kerktoren in zicht Ik buk en pluk wat watermunt de geur herinnert mij aan tijden dat het had gekund…

De familie ontpakt kadootjes in huis Met gelach onder de kerstboom en Andrew ligt bibberend in de kou Er schijnt slechts licht in zijn droom De maan schijnt lieflijk door het raam Geen blik wordt binnen hem gegund Te druk een iedereen met elkaar Het had niet plezieriger gekund Daar ligt een jongen klein van stuk In de kou, in die donkere…

Het doolhof met 12 omlopen in het hart kom ik met open ogen met mijn rode rozen in mijn hand door intense liefde overmand ik ben vergeten de terugweg te bepalen dat had gekund aan een snoer met kralen ik leefde jaren in een sluimerstaat waarin de ware liefde je ontgaat door de inspanning stel ik mij open er is een waarheid, die ik niet…

magie kennen, de grootste toverboeken hebben omarmd, met talloze goeroe's hebben gevreeën, alle harddrugs volop hebben gebruikt, de meest hoge trips hebben ervaren, God diep in de Ogen hebben gekeken, Haar grootste heiligdom geïnhaleerd, de wereldse schijn voorgoed overwonnen, het Nirvana in al mijn vezels gedropt, ik zou dit nooit hebben gekund…

mij naar de spelonken van meedogenloze melodieën, waaraan niet te ontsnappen is, laat me branden in je vlammen, die dansen op akkoorden en waar ik niet vanaf wil vallen, behalve als deze breken, dat is uitgesloten, ik blijf met jou verbonden, de tijd was kort, die me was gegund, ik ruk mij los van jouw omhelzing, als ik dat had gekund…

Subtitel: Een leven verder Een tweede leven werd mij gegund een derde ben ik reeds begonnen terwijl de zon scheen werd het nacht een tijd zonder sterren, ver van hier Mijn tweede leven beviel zeer goed ging redelijk geruisloos over in het leven dat ik nu leid maar in principe niet had gekund Tijd trok toen onverwacht aan de bel de dood…

Hoe kan ik me geen zorgen maken, om iemand zonder wie ik nooit gekund heb?…

Als je had gekund had je mijn hart uitgereten Achteraf waren het drie verloren jaren uit mijn leven Ik heb nog een boodschap, over wat ik met dit alles bedoel Ik had het kunnen weten! De laatste avond wilde je beslist nog naar bed Lees de eerste letter van ieder couplet en je weet hoe ik me voel!…

Ik streelde je wakker in een morgendicht , onderzocht wat je eerder hebt beloofd vervloek de gisting tussen engel en z’n sater, waarin je z’n minnaar werd in donker licht, ik verdoof de duivel met gelijke munt en waan die rondwaart ver van mij vandaan, als dat had gekund.…

Hoewel, het had gekund. Ooit liep ik diverse malen langs Le Garage en keek ik bedrempeld en zeer nederig naar binnen, beduusd om al die culinaire weelde. Ik las dat je ook op een natuurbegraafplaats wilt worden begraven, net als mijn dierbare vader, die ook zo dol op lekker eten was.…

Gedreven zilvermeeuwen, kom maar met opgeheven hoofden terug, want jullie waren aan elkander gewaagd, een falende grensrechter maakte het desastreuze verschil, een nadelige futiliteit, de hyperbool mag weer worden doorgeprikt, de oranje rotzooi opgeruimd, het had ook andersom gekund, dat is de voetbalsport, hoe subliem ook de techniek, het blijft…

volle borst, die stem draagt altijd verder dan een kruispunt of grens, ik luister naar jouw levenslied, ik vind in iedere schelp een Odyssee, water wist mijn sporen uit, de vloed neemt elke voetstap mee, alleen de toekomst verhult dat ik de juiste woordenschat gevonden heb, moet alleen nog zoeken naar de juiste schep, als ik had gekund…

'De duels hadden best feller gekund.' Je trotse tronie betrekt in de kantine. Ach, hij verlangt het shirt dat hem ooit droeg. Ja, dan zou hij 't altijd beter doen - maar vaders worden nooit meer kampioen. Ze krijgen van hun zonen dus nooit genoeg. Jij zigzagt als een haas door de defensie. Ik sta hier met een kater langs de lijn.…

Liefde Het had gekund, maar het heeft niet zo mogen zijn je moest eens weten, ik voelde al je pijn Stel dat je verteld had wat vroeger is gebeurd waren wij dan samen en had je mij dan goedgekeurd Ik kan in duizend woorden niet zeggen wat ik voel misschien nog jaren voor je begrijpt wat ik bedoel jij kon niet leven met iemand zoals…

ik wil je opsluiten in de omhelzing van m'n armen ik wil je vastpakken om nooit meer los te laten maar ergens diep vanbinnen weet ik dat het niet kan niet jij en ik wel jij wel ik niet wij…

Ik ben op zoek naar mezelf en ik ben zo moeilijk te vinden. Het is zo frustrerend. Ik kan me er zo over opwinden. Waar is mijn eigen ik? Ik ben niet wie ik ben. Hoe verander ik dit toch? Anderen kennen me niet zoals ik mezelf ken. Ik zou het zo graag laten zien. Ik zou hier zo graag over praten maar hoe begin ik erover, want niemand heeft…

Als het leven je ontglipt en de dood is zo dichtbij dan verdwijnt de woede en voel je je vrij De strijd is gestreden je hebt je best gedaan de pijn zou verdwijnen je wist dat je moest gaan……

Daar zat ze, daar, op de koude grond. Zo koud door de zon die, daar niet meer leek te schijnen. Ze wachtte daar, daar, op de koude grond. Ze wachtte, tot iemand haar halen komen zou. Zij wachtte daar, maar het leek of niemand, ooit meer zou komen dagen. Gegrepen, gegrepen door die vreselijke kou, die vreselijke kou van de oorlog.…

Wat gebroken is kan je lijmen Dan heelt het nog misschien Maar het wordt nooit meer zoals vroeger Want de barsten blijf je zien…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…

Ik ben wie ik ben maar weinigen weten mij te doorgronden. Denk maar rare dingen over mij, want of je het nu echt denkt of niet, ik denk toch altijd dat jij het denkt. Zeggen wat ik denk, daar heb ik geen aanleg voor. Zeggen wat anderen denken, daar ben ik dan weer een talent in. Hoewel ik zoveel in mijn mars heb, en toch zelf kan denken…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…

Iedere dag moet zij zichzelf bijeenrapen. Moed verzamelen en zichzelf toespreken dat dít het gevolg is van haar keuzes. Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken…

De huid drukt door de naald als een afgespleten plint die toch weer tegen de muur vol gaten aan wordt getyft, losgeslagen met momenten en streken van kwasten en granaten. Het vallen is als een ballingschap, als een tegen bezetenheid verbrand lijk en als de druk die stijgt tot voldoening en verwerping op het vlot van de afgunst. De ziekte…

gevoelens weg zoals neerslachtigheid of depressiviteit ik analyseer en ik houd voor mij zelf dat ik ook lijd ik ben machtig over een land in een wezenlijke periode ik ben niet hoog intellectueel mijn aanwezigheid bij zomergasten was essentieel het was een serieuze stunt op de vraag of ik geloof ik een god gaf ik geen antwoord al had ik gekund…

Veel van wat dezer dagen over Donald Trump gezegd en geschreven wordt, klopt helaas. Dat hij reageert als een bakvis van 16 en regeert als een puber van 70. Dat hij ondoordacht, onberekenbaar en onvoorspelbaar is, wat hem voor vriend en vijand tot een onbetrouwbare en potentieel gevaarlijke gesprekspartner maakt. Dat zijn woordgebruik en zijn…

'Als ik te lang gezeten had bij jou, te weerloos en te dicht tegen je aan … ' Soms doe ik dat, te dicht tegen je aan. Mijn hand op je huid, je hart in m’n oor. “Ik kan jou dromen,” zei je, en toen kwam je nog dichter. Ik had langer kunnen blijven maar dat heb ik niet gedaan. Je blijft altijd nog even steken in mijn longen. Ik hou halt, en…

Leven is toch altijd weer een kunst Lijden is af en toe een punt Liefde is meestal een gunst Beleef alles zo intens als je kunt Ik weet dat ik er niks van wil missen!…

ik zou nog wel geloven, dat ’t hartje winter was wanneer er stormen raasden over stad dan zou ik ’t misschien nog echt geloven was daar niet zwarte leegte waar eenmaal jullie hart geslagen had en ook zou er nog liefde zijn wanneer de lentes zongen want op het smogverziekte feest zou ik misschien nog kunnen lieven waren daar niet te…

Jij zult je geborgen en veilig voelen...daarginds: hoog in de hemel. Er bestaat geen één God... of verheerlijking van bepaalde profeten martelaren, heiligen en asceten. Het is fijn daar, zó fijn als jij je ooit veilig en geborgen hebt kunnen voelen: bij iets of iemand op aarde, tijdens die paar secondes, het is roze, warm en vredig je…