“Jouw omhelzing,”
Stromen Fados en brakke
tranen glijden langs haar
wangen, vloeiend goud
van de Taag, druppels
gloeiend klaaggezang
verheffen zich in het hart,
laat het sneller kloppen
aan de oevers van mijn
zwanenzang en in de snaren
van de ziel, door de magie
van klanken van alledag
tot elkaar verbonden.
Het heeft mij verslonden,
veroverd met huid en haar,
geketend sleep je mij naar de
spelonken van meedogenloze
melodieën, waaraan niet te
ontsnappen is, laat me branden
in je vlammen, die dansen op
akkoorden en waar ik niet vanaf
wil vallen, behalve als deze
breken, dat is uitgesloten, ik
blijf met jou verbonden, de tijd
was kort, die me was gegund, ik
ruk mij los van jouw omhelzing,
als ik dat had gekund.
“De avond van vertrek om
nooit te vertrekken.”
Pama
Saudade 5 ( Adios Lissabon)
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 5 april 2011
Geplaatst in de categorie: psychologie