Alle inzendingen over Amsterdamse Bos

Durf te laten zien dat je ook boos kunt zijn, om de zaken die je blijven hinderen als boze dromen. Neem geen blad voor jouw mond als je flink moet zijn. Laat het met hinderlijke problemen nimmer zo ver komen.…

halve kracht verlicht een sprookjesbos witte smog in slierten spoken tussen bladeren twee dieren van de nacht kunnen zich niet bedwingen een wolf huilt zijn serenade de uil doet zijn best om mee te zingen het geritsel van de bladeren, het gekraak van dorre takken met de wind als dirigent en bomen als muzikanten claimt dit donker bos…

er komen nog wel heerlijke najaarsdagen waar de zon op rosse herfstkleuren blaakt de hortensia die vol bloementrossen staat lijkt gevoelig voor roest en schimmelplagen de vogels zoeken beschutting in dichte hagen pikken gretig in de rode en gele lijsterbessen ook de eekhoorn in het bos is aan het stressen waar hij de nootjes…

waar de taal als een florist magistraal tongzoenen kweekt waar traag ontvouwende chemiluminescente processen dwaallichtjes baren waar arboreale vogelgeesten boven het zonnestraal-oogstende dageraadspaard dansen daar moet de denker het oerbos van de geest betreden…

Toen in de stad massa’s mensen om me heen maar nergens nergens voelde ik een grotere leegte nergens voelde ik me zo alleen En nu lopend in het bos met m’n honden om me heen zijn de volop omarmende natuur en wij onverbrekelijk samen een…

Oranjerode tinten in de parken, En blaadjes van de boom in elke kleur. En ik word groen en geel van de terreur Van lui die niet handmatig willen harken. De buren bakken het behoorlijk bruin, Ik erger me dan blauw in onze tuin.…

Het bospad waarop ik loop, gevormd door mooie grote bomen. Neemt me even van de wereld weg, laat me tot mezelf komen. Dwalend van verlangen, Genietend van de geur, Duizenden mooie bladeren, een wereld vol van kleur. De wind waait wat onstuimig, waait gedachten van me af. Schept weer rust in alle chaos, waar ik me net nog in begaf.…

Ik ben in mijn boshut en luister. Vele geluiden hoor ik hier, die me niet deren kunnen. Gedachten denk ik nu, die vanzelf arriveren. Straks weer gaan. Niets hoef ik hier te doen, dan alleen maar bestaan. Niets hoef ik te verklaren. Niets dan alleen te hopen, dat ik later op mag staan. Ik ben in mijn boshut en ben.…

Wijde, luchtige eikenkruinen geven frisse adem aan akker en weiland, strelen verkwikkend de broederlijke band van het blije, tevreden boerenleven. De lange bomenslingers omgeven beschermend teer bosbestaan: dit houdt steeds stand. Veldjes glanzen, dankzij beken langs hun rand, waarbij vogel- en krekellied wordt verheven. Hier vielen eens…

Ik ben in een plek Die alleen maar liefde kent Ik heb het licht hier Maar soms ook het donkerte Er zijn vrienden die naar mij luisteren Ook is er hier een mooie bos achter mijn appartement Waar ik soms in wandel En soms in dwaal Als een stille dromer Die de wereld soms draagt En ik anderen en mijzelf soms daarin uitdaag De muziek die ik…

In het dennenbos staan ranke berken, verspreid, brengen hier en daar zacht trillende lichtstrepen door het diep donkere groen.…

De stilte suist in het zomerse bos, insecten dansen zoemend om mij heen, langs zanderige paden bedekt met mos staan kruidig geurende dennnebomen roerloos in de berm te dromen. Een onbarmhartig hete zon markeert op open terrein de lege plekken, waar schaduwen en lichtvlekken de realiteit een andere betekenis geven.…

gaat De oude boom vertelde Over elke struik en elk dier Het jonge boompje genoot En luisterde met veel plezier Zo leerde hij van de oude boom Alles over het grote bos En het duurde niet lang Of ook hij wist alles over mos En over alle dieren Over bomen en het gras Hij werd later net zo wijs Als de oude boom nu al was…

Welkom in het mysterieus en spookachtig mangrovebos Waar geigertellers twinkeleren paddestoelen wroeten onder aerdse gangenstelsels, beren zich tersluiks op weg begeven Luister naar het takgefluister ruisend in de indian summer griezelige anemonen zuchtend op hun zwalkenstelen Duizend schone millefiori jagen op een schapenvacht…

, zegt ze boos, “Mijn op Aruba wonende vriendin Toos doet het in drie kwartier … en dat vind ik niet fair !…

ze schreeuwde woorden met van die scherpe klanken die snijden in je ziel waarvan het bloed al lang vergoten is omdat de inhoud niet helemaal beviel aan stem verheffen heeft ze nooit gedaan de toon ging uit pure nijd de hoogte in en mismaakte zo effecten die al hout sneden in doelen zonder smoelen we beperkten ons tot klein publiek…

donker dwaalden schaduwbomen op de van licht vergeven kale plaats hier bleef de wind achterwege er was voor jonge aanplant geen schaduwkant zomerse hitte droogden jonge loten uit kaal barstte in de grond de zwarte kluit waar nachts de plek leek uitgestorven loerden ogen uit de rand van het bos naar prooi mooi zichtbaar…

ik hoorde in zacht geritsel wind en losse bladeren in een onooglijk bergje bosafval dat mij nooit opgevallen zou zijn als haar kleurig mozaïek niet omringd was met een kring paddenstoelen die alles terugbracht tot de elven en kaboutertijd met meerdere plekken die iets van bewoning hadden duidend op leven zou de aarde leven toch…

Droomde ik als meisje wel eens van een jurk als Sissi En stond ik vroeger wel eens voor een etalage Te kijken naar van die niet te betalen witte jurken, bloot en romantisch Ik wist precies welke ik hebben wou Maar toen iedereen begon te vragen Wanneer gaan jullie trouwen, is dat al gauw Toen hadden wij er al een punt achter gezet Alleen nog…

Over daken en kale bomenwoud giert, valt en springt een zwervende wind, als een dartel, onbesuisd dansend kind, ontmoet tenslotte geur, die hem vasthoudt. De luchtstroom slingert zich sierlijk maar koud om een schoorsteen, aarzelt even, duikt gezwind de pijp in, hitte tegemoet, en vindt vast verblijf, dat hij met zijn adem opbouwt. De keuken…

Terug naar de duisternis van het bos is geen optie. Om mij heen is het rustig, warm en zonnig. Ik realiseer mij dat ik eindelijk thuis ben.…

verdwazing verbazing omdat het bos niet meer spreekt in zijn bomen geen jungle voor dromen doelloos zijn reuzen gekapt ringen geteld en de stammen geveld…

verbazing omdat het bos niet meer spreekt in zijn bomen, geen jungle voor dromen doelloos zijn reuzen gekapt, ringen geteld en de stammen geveld…

bomen ruisen groen stammen kringen statig bos en wuiven met hun takken eens per jaar de bladeren los die dwarrelen een kleurig herfsttapijt dat in de winter modder wordt en het geluid van stappen smoort niet alle bomen maken bos ze hechten niet aan struiken vervlechten moeilijker met sfeer uit sprookjes van weleer ze staan wat…

wintermorgenzon doet gouden nevel stijgen;- feeën in het bevroren bos.…

Wandelen op het strand, schoenen vol met zand, lopen in het bos, voeten vol met mos, glijden over water, zórgen zijn voor later...…

Ik loop door het bos Zonder jas En voel de warmte van de zon Mijn hond loopt hijgend naast me Ik voel haar liefde En ben even niet alleen…

wuivend gras bewegend bos zwijgend loop ik verder als een slechte herder schapen zijn gedachten geen hond houdt ze bijeen…

ik kijk mijn moeder in de ogen zij spreekt van verre, dwalend in het bos ze wordt in het heden door haar verleden bedrogen de waarheid laat steeds meer los…

Een rendier dacht onlangs bij Moskou Als ik op de toendra op mos kauw Dan wil mijn vriendin Dat ik haar bemin Terwijl ik dat liever in 't bos wou…